AŞKIN KİTABINI YAZDIM: AŞK PINARI ve Kahramanlarımıza Methiye-Âşık İSMETÎ(İsmet TOSUN)-Yayına Hazırlayan:İsmet GÜLTEKİN

A   Ş   K   I   N      

K   İ   T   A   B   I   N   I      

Y   A   Z   D   I   M :

A   Ş   K       P   I   N   A   R   I

ve Kahramanlarımıza Methiye

Âşık İSMETÎ(İsmet TOSUN)

Yayına Hazırlayan:

 İsmet GÜLTEKİN

www.millimefkure.com’un Kültür Hizmeti-2014-

SÖZBAŞI:

Siz hiç hayatınızda,”Şurada bir arkadaşım vardı. Gidip ziyaret edeyim”, diye düşünüp de, düşündüğünüzü uyguladığınızda, ziyaret etmek istediğiniz arkadaşınızın vefat ettiğini öğrendiğinizde, kendinizi nasıl hissederdiniz?

İşte ben de kendimi öyle tuhaf duygular içinde buldum..

Rahmetli İsmet TOSUN, nam-ı diğer Âşık İsmetî Şubat 2014’de hakk’a vasıl olmuş bir ‘güzel adam..’ Rabbü’l âleminin de inayeti ile neredeyse beş yıla yakın Terme’de neşrettiğim “Terme Birlik MEFKÛRE-Birlik Olmadan, Dirlik Olmaz” isimli yerel-mahallî gazetemin de köşeyazarı idi. Her defasında yeni yazılarımı almaya Sakarlı Beldesine gittiğimde, tatlı, hoş, doyurucu ve mânâ yüklü sohbetler yapardık.Çayımızı da bu ara içerdik.

Rahmetli İsmet TOSUN, nam-ı diğer Âşık İsmetî, sahiden de “âşık” idi ve Hacı Bektaşi Velî Hazretlerinden mânen de ‘iksir’ini içmişti. O şaşkınlık içinde, Sakarlı Beldesindeki Bakkalında oğlu Hami ile vefatı hakkında bilgiler alırken; bir yandan da artık kapalı olan bakkal içindeki masa üzerindeki kendisine ait “defterlere” de gözüm ilişiyordu. Bir nasip sonrası ve oğlu Hami’nin de bana olan itimadı ile kendisinin hazırladığı “En Güzel Türk Türküleri” isimli tükenmez kalemle yazılmış çizgili defteri ile yine sahiden de “Aşkın Kitabını Yazdım-Aşk Pınarı” ismi verilmeye lâyık ikinci defterini, hem internet imkânları ile hem de biiznillah kağıda basılı bir şekilde kitaplaştırabilmek gayesi ile aldım..

Rahmetli adaşım, Âşık İsmetî, çok “orijinal” bir ‘güzel adam’dı da.. “Terme Birlik MEFKÛRE’ye verdiği yazıların hemen hemen tamamı “bir sigara kağına eklenmiş kağıtlara” yazılı idi. Düşünebiliyor musunuz, “sigara kağıtları birleştirilerek” yazılarını bu kağıtlara tükenmez mavi kalem ile yazıyordu..

Uzak diyarlardan zaman zaman benim de memleketim olan Terme’mize geldiğimde, oğlu Rami’ye babasının durumunu sorar, selam iletirdim. Fakat çok uzun süre niyet ettiğim halde bizzat daha ziyaret edip de görüşemedim. 2001 içinde yerel-mahallî gazetemin malum sebeplerden yayınını sonlandırması ve benim de diyar-ı gurbete çıkışım, bizzat görüşmelerimizi engellemişti. Hatırlıyorum da, eve telefon açıp, eşim ile dertleştiklerini ve eşime moral verici sözler söylediğini de hatırlıyorum.

Rahmetli Âşık İsmetî, her ne kadar Gümüşhane’ye bağlı Yağmurdere nahiyesinde doğmuş olsa bile yıllardır Sakarlı beldesinde ikamet etmekte idi ve artık “yeni ili Samsun” olan bir ‘Termeli’ de olmuştu..Ahmet SEZGİN’in “Termeli Yazarlar ve Şairler Ansiklopesi”nde de yer almıştı..

Terme’miz henüz türküsü olmayan bir ilçemiz..Rahmetli Âşık İsmetî “Terme Türküleri” diyebileceğimiz hususlarda da katkı yapmaya çalışmış bir “güzel adam”dı. Kaldı ki bazı yazdığı şiirleri de bestelenmişti..

“TGRT Fm” radyosu ile irtibatlara geçerdi. Samsun’daki yerel televizyon kanallarına da çıkmıştı. Dışa, dış dünyaya da açık bir insandı. Maateessüf son yıllarında Terme’mizdeki neredeyse ‘tröstleşen’, neredeyse ‘tekelleşen’ fikir-düşünce hayatında yeteri kadar yer alamadı.Unutuldu…

Dizgi çalışmalarımın ardından iki çalışmasını da önce internet ortamında “PDF” hâline getirdim. Neredeyse inşallah kağıtlara basılı hâle ramak kaldı. “En Güzel Türk Türküleri” ile “Aşkın Kitabını Yazdım:Aşk Pınarı” İlki ‘türkü derlemeleri’, ikincisi ise kendisinin yazdığı şiirler..

İşte “Aşkın Kitabını Yazdım ve Kahramanlara Methiye” eseri, çok sade bir çizgili deftere yazılmış şiirlerinden meydana gelmekte. Dizgisini bitirip de “PDF”ye ve inşallah kağıtlara basılı hâle hazır getirirken, üç bölüme ayırdım: Birinci bölüm, “Âşık İsmetî Der:”; ikinci bölüm, “Aşkın Kitabını Yazdım:Aşk Pınarı” ve üçüncü bölüm ise “Kahramanlarımıza Methiye”den meydana gelmekte…

Rabb’ül âlemin Âşık İsmetî gibi ‘güzel adamları’ nesillerimize unutturmasın.(Âmin)

Sarıyer, 13.Mayıs.2014

İsmet GÜLTEKİN

metgultekin@hotmail.com

www.millimefkure.com

Terme Birlik MEFKÛRE, Millî Mefkûre ve Mefkûre Adamları isimli ‘blog’larım..

Facebook/İgltkn

      Ş      I      K             İ      S      M      E      T      Î

D      E      R:

Âşık İsmetî der Türk Devleti’ne saygı duyunuz

Hakk ve hakikate uygun olsun huyunuz

Şahsım ve şiirlerimden yargıya varmak için

Lütfen şiir kitabımı tam okuyunuz.

*

Bir güzelin sevdasına düşmeden

Aşkın ateşinde yanıp  pişmeden

Pîr elinden dolu bâde içmeden

Kimse aşka gelip şiir yazamaz.

*

Önce kimliğimde sıra

Sevda açtı serde yara

Eski ilim Gümüşhane

Doğum yerim Yağmurdere

Yeni İl’im Samsun oldu

Kader atdı Termelere

Türkiye cennet vatandır

Âşık İsmetî’ye göre

Kitabımı yazanın okuyanın,

Allah muradını vere.(Âmin)

* Sevgi sözlerimin başı

Bağrımda sabır taşı

Yenilendi eski dertler

Yanıyor hicran ateşi

Pınar oldum göze oldum

Aşkı hasret ile doldum

Nurperi ateş atdı

Tutuşdum füze oldum.

* Başıma gelenlere şaşdıkca şaşıyorum

Nurperinin aşkınla coşdukca coşuyorum

Nurperi sevdası dağlardan ağır

Bunca ağır sevdayı ben nasıl taşıyorum

Allahıma şükürler ben hâlâ yaşıyorum.

*

Sevdim Nursunamı telli turnayı

Onda buldum can ilacı kimyayı

Eğer sevgilime zeval gelirse

Ateşe veririm olduğu köyü

Eğer Nurperime ziyan  gelirse

Ben ölürüm terk ederim dünyayı.

*

EVLÂDIM ALİCAN’A

Gençlik elden uçup giden kuş oldu

Sağlıklı günler hayal düş oldu

Erzurum Yaylası şimdi kış oldu

Kendine bak yünlü giyin Alican.

Güzel evlad sen ömrümün varısın

Gönlüm sarayısın gözüm nurusun

Allah seni nazardan korusun

Göze gelir çubuk boyan Alican.

İsmetî özlemiş seni burada

Ne çare karlı dağlarda

Remzi dayın yakın Yağmurdere’de

Geldi mi yanına dayın Alican.

* DELİ GÖNLÜME TAVSİYEM

Saat dörtten sonra gönül

Gökten yere rahmet yağar

Dünyada sadece dertli sen misin?

Daha nice dertliler var.

Kahırlanma deli gönül

Gün doğmadan neler doğar

Allah’dan ümit kesilmez

Her derdin bir çaresi var..

*

SAYIN DOKTOR BEYLER!

KURTARIN BENİ

Izdıraplı bir dert geldi başıma

Avu kattı ekmeğime aşıma

Elim yetmez oldu şimdi işime

Sayın doktor beyler kurtarın beni.

Belim mani olmasa yürür koşarım

EvelAllah yüce dağlar aşarım

Yaşamak güzel şey belki yaşarım

Sayın doktor beyler kurtarın beni.

Dert belimden vuruyor sol koluma

Ne yaptım ki felek bindi dalıma

Bir âşığım acıyın  bu hâlime

Sayın doktor beyler kurtarın beni.

Yorulurum yatarım sarhoş gibi

Sabahinen uyanırım taş gibi

Üç yıl önce uçuyordum kuş gibi

Sayın doktor beyler kurtarın beni.

Doktorluk mesleği ulvî yücedir

Dertlilerin gündüzü de gecedir

Lütfen bana sorun hâlin nicedir?

Sayın doktor beyler kurtarın beni.

Belimin üstüne duramıyorum

Dünyam zindan oldu göremiyorum

Yürekde yaramı saramıyorum

Sayın doktor beyler kurtarın beni.

Günler aylar ızdırapla geçiyor

Tenhalarda gözlerim kan saçıyor

Sırt üstü yatınca belim acıyor

Sayın doktor beyler kurtarın beni.

Bu derdin elinden olmuşum Kerem

Gözlerim yaş dolu ben nasıl görem?

Bu sıkıntı beni edecek verem

Sayın doktor beyler kurtarın beni.

İsmetî’yim kem söz çıkmaz dilimden

Bu dert beni yakalamış belimden

Korkum ızdıraptan korkmam ölümden

Sayın doktor beyler kurtarın beni.

*

YARADAN ALLAH’A

ŞÜKÜRLER OLSUN

Kadir mevlâm bize altı evlâd verdi

Özürsüz kusursuz bize gönderdi

Beş tane büyüttük kemale erdi

Yaradan Allah’a şükürler olsun.

Üç tanesi oğlan, üç tanesi kız

Nar çiçeği gibi hepsi tertemiz

Yaradan Allah’a bağlı özümüz

Yaradan Allah’a şükürler olsun.

Beş tane hayatda  bir tane öldü

Evladan ayrılık çok acı geldi

Evlad acısı da bağrımı deldi

Verip de alana şükürler olsun.

Çocuklar çok zeki okudu yazdı

Memur yapmak için torpilim azdı

HAMİ usta oldu gurbeti gezdi

Cenab-ı Allah’a şükürler olsun.

Kızlarım çok temiz çok terbiyeli

her birisi değer yedi düvele

Şirin şirn söyler RAMİ’nin dili

Cenab-ı Allah’a şükürler olsun.

ALİCAN da üniversite bitirdi

Memur oldu makamına oturdu

İsmetî duygusun dile getirdi

Yüce mevlâmıza şükürler olsun.

NOT.: ‘Sevda Pınarı Kitabı’m da var.

*

-Tahsili, Yüksekokul’dan terk olan

evlâdım RAMİ’ye tavsiyem-

RAMİ kulak ver bana

Diyeceğim var sana

Bazı yanlış tutumun

Dokunuyor insana.

RAMİ evlen görelim

Düğün-dernek kuralım

Bizim kapı şenlensin

Çift davul çaldıralım

Biz de ölüp gitmeden

Mürüvvetin görelim.

Ben RAMİ’ye evlen derim

Evlen ki biz de görelim

Gidip gelmemek var gelip görmek

Ölmeden görsün gözlerim.

Geçen gün benim zararım

Muradım kalmasın yarım

Belki azalır ahuzarım

Bu yıl seni everelim

ALİCAN’a Allah kerim.

Ismarlama hac kabul olmaz

Git de kendin yüz yüze gör

Sevse bile eller sevmiyor der

Cesaretin topla git de kendin sor.

İsmetî sözlerin seçer

Aşk bâdesinden dolu içer

İnsan fani konar-göçer

Ben bu yerlerden giderim.

*-15.06.1995’de,İzmit’te Kocaeli Üniversitesi’nde okuyan üç tane evlâdımızı görmeye giden ve taht-ı nikahımdaki hanımım İfaket’in İzmit’e gidişi dolayısıyla yazılan yolculuk şiiri-

YOLCULUK

Çocukları çök özledi gidiyor

Yolun açık olsun git güle güle

Özlem-hasret tütün gibi kokuyor

Yolun açık olsun gir güle güle.

Yeni düzen verdim dertli sazıma

Duygulandım yaşlar doldu gözüme

Selâm söyle oğlum ile kızıma

Yolun açık olsun git güle güle.

Yirmi yıldır benim ile çalıştın

Leylâ gibi bu çöllere alıştın

Ben Mecnûnla Leylâ çöllere düşdün

Yolun açık olsun git güle güle.

Merak etme çiçekleri sularız

Evi temiz tutar ve de sileriz

Yüce Allah’dan iyi yolculuklar dileriz

Yolun açık olsun git güle güle.

İnsan gezmeyince gönlü açılmaz

Kış gününde soğuk sular içilmez

İyi insanlara paha biçilmez

Yolun açık olsun git güle güle.

Biricik sevgilim Leylâ’ya eşdir

Gülyüzü güldükçe aydır, güneştir

İnsan sevmeyenin yüreği taştır

Can pâre evladları öp güle güle.

Sen kendine iyi bak bizi kayırma

Kimselerin gizli sırrı duyurma

Kızlarımı erkeklerden ayırma

Hepisini bağrına bas git güle güle.

Yollarımız din-i İslâm yoludur

Naciz kalbim sevgi ile doludur

İnşallah ki çocuklar neşelidir

Sen de neşelerin kat git güle güle.

İsmetî çok sever bahçede narı

Çocuklarla hasreti gider bari

Gönlündeki sıkıntıyı efkârı

İzmit’de denize at git güle güle.

Ülküm’le de İzmit bir güzel görsün

Dilerim ki Allah muradın versin

İsmetî’yi çok kalırsan üzersin

Terme’nin yolunu tut git güle güle.

*

EVİMİ YIKANIN, EVİ YIKILSIN

Evimi yıkanın evi yıkılsın

Gözyaşları yağmur gibi dökülsün

Bu evimin huzurunu bozanın

Dilerim Allah’dan boynu bükülsün.

Evimi yıkanın ocağı batsın

Evi ateş alsın dumanlar tütsün

O zalim başına dertler açılsın

İsmetî der düşsün sellere gitsin.

*

BAKKALIMA ŞU AFİŞİ YAZDIM

Aziz müşteriye saygımız çoktur

Özümüz temizdir kalbimiz paktır

Lütfen veresiye teklif etmeyin

Veresiyeden yana şansım yoktur.

İsmetî söyledi hatıra kalsın

Allah versin herkes nasibin alsın

Bize ne gelirse peşinden gelsin

Peşin yeterlidir gözümüz tokdur.

*

Nurperi kulak bana

Yanıyorum bak dumana

Nurperi beni dinlersen

Müjdelerle geldim sana.

Güzellik de zirvedesin

İsmetî gül memen yesin

Sen dünyada bir tanesin

Düşmanlar ne derse desin.

*

Meri keklik gökde döndü

Geldim benim bağa kondu

Sevdalı sevdalı ötdü

İsmetî  de sevdalandı

Bu sevdalar ateş oldu

Sinem ateşlere yandı

Çok daha şiir yazardım

Bu defter burada tükendi.

*

ŞAİR DEĞİL

BİR GÜZELE ÂŞIĞIM

Tatlı diller insanlığı ayarlar

Güleç yüzlü insanı makbul sayarlar

Bilmeyenler bana şair diyorlar

Şair değil bir güzele âşığım.

Şiar ilhamını kültürden alır

Âşığın ilhamı Pîr’inden gelir

Bu mahrem bir sırdır bilenler bilir

Şair değil bir güzele âşığım.

Âşığın simgesi türküdür, sazdır

Yüreğinde yanan ateştir, közdür

Sevdiği güzelse bir tane kzıdır

Şâir değil bir güzele âşığım.

Şair sözlerini çok ölçer biçer

Çağdaş şiirleri özenle seçer

Âşık aşka gelir kendinden geçer

Şair değilim bir güzele âşığım.

Anlar bu hâlimden aşk ile yanan

Güzelliği sanki Yusufî Kenan

Sevmek günah değil beni kınaman

Şair değil bir güzele âşığım.

Şair olan sık dokur ince eler

Âşık olan bir kuzu gibi meler

İsmetî’nin bağrını hasret deler

Şair değilim bir güzele hasretim.

*

MUAYENE OLDUĞUM

DOKTORLARA

S E R Z E N İ Ş

Bu cennet vatan benim de yurdum

Gücümün üstünde vergimi verdim

Belki bel fıtığı bu benim derdim

Doktor bey lütfedip belime bakın.

Yürüye yürüye dağlar aşarken

Herkes gibi ben de dertsiz yaşarken

Teyin gibi sıçrayıp koşarken

Şimdiki çok perişan hâlime bakın.

Bu derdin ateşi yanıyor serde

Bilmiyorum nasıl düştüm bu derde

Belden bacaklardan atacak yerde

Dert kola sıçradı koluma bakın.

Gönül ister ata sözün tutalar

Cümle atalar nur içinde yatalar

Derdi çeken bilir demiş atalar

Beni konuşturun dilime bakın.

İsmetî’yim rucû etmem sözümden

Bu efkârı atandım özümden

İki yıldır bu ızdırap yüzünden

Döktüğüm gözyaşı selime bakın.

*

HAYAL PİLAVI

Derya kenarında bir evim olsa

Yanında bir bahçe bir bağım olsa

Yetecek kapkacak yatağım olsa

Günde iki saat kumlara yatsam.

Bir bakkalım olsa güneşe karşı

Kapısına vursa ilk sabah güneşi

Ticaretle versem yaşam savaşı

Yolculara zeytin-ekmek su satsam.

Dertli sazım olur benim sırdaşım

Söz sitemsiz olsa ekmeğim aşım

Ortağım olmasa denk olsa başım

Canım isteyince bahçeye gitsem.

Bahçemde kuşlar bülbüller ötse

*

ŞU KARADENİZ’E

YAZ GELMEZ OLDU

Şu dünyanın iklimi çok bozuldu

Şu Karadeniz’e  yaz gelmez oldu.

Bu diyârın zevki neşesi kaçtı

Şu Karadeniz’e yaz gelmez oldu.

Sicim gibi gökten yağmur yağıyor

Ay’da, haftada bir güneş doğuyor

Güneş olmayınca mahsûl olmuyor

Şu Karadeniz’e yaz gelmez oldu.

Çelpeşik sürüyor Mayıs ayında

Kumlar ısınmıyor deniz kıyında

Rutubet var Karadeniz suyunda

Şu Karadeniz’e yaz gelmez oldu.

Sancaklı üstünden bulut kaynıyor

Havası ayarsız çabuk oynuyor

Haziran’da insan ceket giyiniyor

Şu Karadeniz’e yaz gelmez oldu.

Hasret kaldık güneş yüzü görmeye

Yalı’da ısınmış kuma girmeye

Gözüm kesmez bu diyârda durmaya

Şu Karadeniz’e yaz gelmez oldu.

Eskiden meşhurdu Terme’nin yazı

Göllerde yüzerdi ördeği kazı

Darılmış çalmıyor İsmetî’nin sazı

Bu Karadeniz’e yaz gelmez oldu.

*

VAH ANNEM VAH!

ŞİMDİ SAĞ OLSAYDIN!

Vah annem vah! Şimdi sağ olsaydın

N’olurdu kırk yıl daha yaşasaydın

Ben oğlunun bu günlerini görseydin

Bir güzelin perişan ettiğini duysaydın.

Zalim felek yârla açtı aramı

Dertlerime bulamadım çaremi

Hicran olan yürekteki yaramı

Ah annem vah annem! Şefkatinle sarsaydın.

Vah annem vah! Vah rahmetli annem vah!

Sen bir çağlayandır sevgi çağlardın.

Ayağıma diken batsa ah der  ağlardın

Az geç kalsak uçan kuşdan sorardın

Ey rahmetli annem! Şimdi dursaydın.

Vah rahmetli annem! Vah annem vah!

Rahmetli babama bağlıydın candan

Babam için vazgeçerdin cihandan

Biz çok şey öğrendik babamdan senden

Nurperi terk etdi beni görseydin.

İsmetî’yim duygu hasret dolarım

Fırkat  basar uykularım bölerim

Yüce Allah’dan size cennet dilerim

Dünyalar durdukca keşke dursaydın. 

*

HER İNSANIN

DÜNYA HAYATINDA

ON ÖNEMLİ GÜNÜ

Böyledir muradı ulu sultanın

Böyle kurulmuş düzeni dünyanın

On önemli günü vardır insanın

İlk önce; dünyaya geldiği gündür.

Bebek büyür gider yedi yaşına

Başlar okuluna olur aşına

Var gücüyle düşer tahsil peşine

Okul diploması girer düşüne

Okuldan diploma aldığı gündür.

Ümit dolar murad lacağım diye

Cennet gibi görür çevreyi, köyü

Onsekizde ya gelin, ya güveyi

Dünya evi derler girdiği gündür.

Yirmisinde gelir askerlik çağı

Peygamber Ocağı, asker ocağı

Kutsaldır vatanın ovası, dağı

Törenle askere gittiği gündür.

Orduda bilgiler inceden ince

‘Rambo’ olur tam eğitim alınca

Devlet emri ile savaş olunca

Düşmanı gözünden vurduğu gündür.

Helâl olur düşmana saldırırsa

Gayret edip kırk tane öldürürse

Kahbe düşman Müslümanı vursa

Müslüman cennete girdiği gündür.

İnsan bu dünyaya gelir bir kere

Askerlik yakışır Türk’e,gençlere

Elbet birgün nasip olur teskere

Terhis olup eve geldiği gündür.

Sılasında mutlu mutlu çalışır

Fenne, yeniliğe çabuk alışır

Çoluk-çocuk torunlara karışır

Birlikde yaşayıp güldüğü gündür.

Bu dünyada hem tatlı, hem acı var

Anne-baba-kardeş-zenne-bacı var

Her insanın işe ihtiyacı var

İnsan görevine tayin olduğu gündür.

Âşık İsmetî  de neler biliyor

Aşkın derin deryâsına dalıyor

Güzel insan fani bir gün ölüyor

Bir önemli gün de öldüğü gündür.

NOT.: ‘Sevda Pınarı Kitabı’mda da var.

*

RÜYADA HASTANEDE AMELİYAT

Hastaneye yattım ayın beşinde

Bin dokuzyüz doksan dördün başında

Gönlümü sorarsan onbeş yaşında

Ölüme geç, korkuya hiç derken;

Şimdi korktum Azrail var peşimde.

Düşündükçe derde efkara daldım

Dua niyazlarım göklere saldım

Düşünüp dururken uyuya kaldım

Şirin yavrularım gördüm düşümde.

Yüreğim yanıyor hararet nardan

Gönül arzuluyor dağdaki kardan

Allah mutlu etsin Türk Milletini

Allah razı olsun iyi doktorlardan.

Mevlâm şifa ver de yüzümüz gülsün

Bizim de gönlümüz pür neşe dolsun

Çok bekledim bacı-kardaşım gelsin

Gelmediler herkes kendi işinde.

İsmetî’yim şimdi yatağa düştüm

Ameliyat oldum kendimden geçtim

Çok geç ayıldım da gözümü açtım

Baktım hemşireler doktor başımda.

* DERTLİNİN DİLİNDEN

Annem öldü, babam öldü yetimim

Kader atdı çölde yalnız kaldım ben

Ah ettikçe göğe çıkar tütünüm

Tutuşdu can evim yandı tatlıcan.

Hasret çeken âşıklar hep yanarlar

Birgün kuşlar mezarıma konarlar

Nedendir ki ağlayanı kınarlar

Elbette ağlar duygu doludur insan.

Dertli yüreğimde artıyor derdim

Yalan dolan bilmem mertoğlu merdim

Şu dünyayı bir yolcu hanı gördüm

Bu han yıkılıyor her yan virân.

İnsanın çaresi Allah’a iman

Gece-gündüz yalvar Allah’a güven

Sözüm şaka değil kardeşim inan

Birgün yıkılacak bu büyük cihan.

İsmetî’yim yürek yandı köz kaldı

Geçti bahar yazım şimdi güz kaldı

Bir güzel uğruna yürek dert doldu

Ele geniş dünya bana zindan oldu.

* VARDIM SILÂ ETTİM

BABAYURDUNU

Vardım sılâ ettim baba yurdunu

Baktım bizim yerler baykuşa kalmış

Depreştirdim yüreğimin derdini

Zümrüt bahçelere baykuşlar dolmuş.

Komşular terk edip sılâdan gitmiş

Geçim zorluğundan herkes terk etmiş

Yıkılan evler baykuş yurt tutmuş

Yüz haneli köyden on hane kalmış.

Nice komşular sılâyı terk etmiş

Kimi İstanbul’a, İzmir’e gitmiş

Herkes gurbet elin yolunu tutmuş

Boşalmış memleket ne hâle gelmiş.

İsmetî’yim yürek yandı köz ile

Feleğin cefâsı her an biz ile

Bu ahvali anlatamam söz ile

Issız kalan dağlar kurt gibi olmuş.

*

İLKBAHAR AYLARI

YURDA GELİNCE

İlkbahar ayları yurda gelince

Gül açılır her taraf gülşen olur

Âşık gönüllere sevda dolunca

Yanar gönüllerde toz duman olur.

Arslan olur konulmaz hiç kafese

Sevdalanır bülbüller gelir sese

İlkbahar’da sevdalılar olmasa

Yazık olur mevsimler ziyan olur.

Sevdalının olmaz ağası, paşası, beyi

Şûh güzeller mekân tutar bahçeyi

Sevdalılar cennet sanır dünyayı

Aşk olmasa bu dünya virân olur.

Sevgisiz bu dünya boş geçer bence

Sevdalık yakışır güzele gence

İki insan bir gönüle girince

İki gence kaya dibi han olur

Biri vezir birisi sultan olur.

Ey Nurperi! Yaradanı seversen

Özlemin bağrımı delmesin n’olur?

Dünya mı yıkılır bir bûse versen?

İnan hasretinden İsmetî ölür.

İsmetî yâr için çekilir emek

Şeker olur yârla yenilen yemek

Genç olup da bir güzeli sevmemek

Korkarım ki Allah’a isyan olur.

*

ETKİLİLERE-YETKİLİLERE SİTEM

Bu güzel ülkenin çok muhtacı var

Milletin hakkını yemeyin beyler!

Haram yol, sonunda hicran, acı var

Sonra söylemedi demeyin beyler!

Haram rüşvet bir hastalık illeti

Siz kabul etmeyin adi zilleti

Asaletli sabırlı Türk Milleti’ni

Enayi yerine koymayın beyler!

Felaketdir böyle yağma, talanlar

Fakir fukaraya olur olanlar

Kürsülerde sökmez olur yalanlar

Aldatılan millet yalanı niyler?

İflas eder kör şeytana uyanlar

Yağma ile haramdan zevk duyanlar

Bu fakir milleti böyle soyanlar

İnanın ahiretde cehennemi boylar.

Revâ mıdır ülkeyi soydurun soyun

Hovardalıklarda barlarda yiyin

Eliniz cüzdana değil, vicdana koyun

Sizden hizmet bekler şehirler, köyler.

-Milletin hakkını yemeyin beyler!-

Atatürk’ü geç bulduk tez yitirdik

Ondan sonra bocalayıp oturduk

Bu ülkeyi faiz borç ile batırdık

Âşık yalan demez doğruyu söyler.

Hırsızlar, bezmenler vurgunu vurdu

Gözyaşları üstüne devranı sürdü

Ülke geri kaldı beni öfke sardı

Almanya, Japonya bak nere vardı?

Biz de heder oldu seneler, aylar.

Ağlayan oldukca İsmetî gülmez

Çağlar gözyaşları el vurup silmez

Yağma talan ile demokrasi olmaz

Sonra sandıklardan boş çıkar oylar..

-Bu şiirden iyileri tenzih ederiz.. İyiler kahir ekseriyettedir.-

NOT.: Bu şiir basılan ‘Sevda Pınarı Kitabı’m da  da var.

*

BİZİM PARLEMENTOYA SİTEM

Büyük Millet Meclisinde

Çok zor alınır kararlar

Birçok vekil gezer beleş ararlar

Teve’den bakarız bomboş sıralar

Sorumsuzluk bu milleti yaralar.

Birçok vekil gezer kendi işinde

Allar giyip devran sürmek peşinde

Yağ, şeker yok fukaranın aşında

Enflasyon giydirdi bize karalar.

Maaş yükseltmeyi iyi bilirler

Otomatik bir araya gelirler

Partiler bir olup karar verirler

Ay başında zula cebe paralar.

Hovardalık peşinde vekiller gezer

Sine-i millet de yaralar azar

Millet un çuvalı vurdukca tozar

En sonunda bize gelir zararlar.

Âşık İsmetî’yim vatanseverim

İyi çalışsanız elbette çok överim

İşler kötü gitdi yandı ciğerim

İster beni kurşun ile vuralar.

*

KABATAŞ’A GİTTİM ŞİFALI SUYA

Kabataşa gittim şifalı suya

İnşallah derdime dermandır diye

Kaplara doldurdum getirdim köye

Yollar çok tehlike uçurum kaya.

O şifalı sudan çok içtim kandım

Hamd ettim Allah’ın ismini andım

Birçok insanlardan sordum öğrendim

Şifa olmuş nice dertli hastaya.

Okuya okuya yolları gittim

İnşallah yüce Allah’ın emrini tutdum

Yol boyunca o çevreyi seyrettim

Yeşil yüce dağlar yükselmiş aya.

İnsanı çok iyi centilmen, yaman

Dost olmaya yetti kısa bir zaman

Suyun yanlarında binlerce insan

İçiyorlar o suyu doya doya.

Çok şükür yollarda olmadı kaza

Kısmetse gelirim bahara, yaza

Âşık İsmetî şükreder Allahımıza

Çok şifalı su vermiş derde şifaya.

*

SİGARA ÜSTÜNE

AÇTIN SİNEMDE YARA

Çekdi cebimden parayı

Açtı sinemde yarayı

Eyüp sabrı ver Allah’ım

Bırakayım sigarayı.

Ey benim yüce Allah’ım

Senden çok dileyim ahım

Yusuf sabrı ver Allah’ım

Bırakayım sigarayı.

Allah’ım yüz tutdum sana

Yalvarırım yana yana

Sigara zararlı insana

Eyüp sabrı ver ki bana

Bırakayım sigarayı.

Çok zararlı biliyorum

Ağlıyorum gülüyorum

Eyüp sabrı diliyorum

Bırakayım sigarayı.

İsmetî kuldur sıradan

Dertli oldu sigaradan

Eyüp sabrı ver yaradan

Kurtulayım sigaradan.

*

EY ŞEREFLİ

 TÜRK GENÇLERİ

Ey şerefli Türk gençleri

Yanılgıya düşmeyelim

En şerefli Türk’ün yolu

Yolumuzdan şaşmayalım.

Yollarda uçurum vardır

Dert çekmesi gayet zordur

Eroin esrar zehirdir

Yanılıp ta içmeyelim.

Esrar insanı azdırır

Tatlı canından bezdirir

İçenin kabrin kazdırır

İçip candan geçmeyelim.

Kışın yüce dağlar kardır

İçki sağlığa zararlıdır

Sonra bırakması zordur

Ezelden alışmayalım.

İsmetî der içmeyelim

Uçuruma koşmayalım

Sağlığınız cihan değer

Başlara dert aşmayalım.

*

BUGÜNKÜ KARAYOLLARI

Şöför beyler biraz dikkat edelim

Can yakıcı oldu karayolları

Hız felaket, biraz yavaş gidelim

En yıkıcı oldun karayolları.

Bu kazalar korkutuyor insanı

Bu kadar ucuz mu yolcunun canı

Yollar sanki muharebe meydanı

Kan dökücü oldun karayolları.

Kaza daha az idi yollar dar iken

Şöför sınavları daha zor iken

Hava yolu deniz yolu var iken

Sen neden öcü oldun karayolları.

Her taraftan kara haber geliyor

Üzüntü veriyor yürek deliyor

Bir hâneden üç beş kişi ölüyor

Ocak söndürücü oldun karayolları.

Âşık İsmetî’ye üzüntüler azıktır

Zaten derdim çoktur bağrım eziktir

Mal kaybı can kaybı bize yazıktır.

Korkutucu oldun karayolları.

* DİŞLERİMİ YAPAN

 DOKTOR MUSTAFA MARAL’A

Selâmla saygıyla söze başlarım

Tenhalarda akar gözden gözyaşlarım

Doktor Mustafa Maral yaptı dişlerim

Güzel oldu Allah razı olsun derim.

Diş sağlığı bozulup dişleri çürüyenlere

Dişlerin önemini bilip kavrayanlara

İyi diş doktoru sorup arayanlara

Doktor Mustafa Maral’ı tavsiye ederim.

Bu milletin gülyüzü iyice gülse

Ağlayanlar gözyaşlarını iyice silse

Evimden birinin dişleri bozulsa

Doktor Mustafa Maral’a alır giderim.

Ustası var çok becerikli çalışkan

Boş durmaz çalışır her an her zaman

Sağlam dişle gıdadan zevk alır insan

Helâl gıdayı çok sever inşallah rahat yerim

Beni âşık etdi derdim kaderim.

Şair Âşık İsmetî’yim yaralı serim

Bakımsız bağlardan alınmaz verim

Yağ yakmadan yalandan nefret ederim

Doğru söylemeyi candan severim.

* BU SEFER DE

DEPREM DİNARI VURDU

Coştu deli gönül mani olamam

Bu sefer de deprem dinarı vurdu

Kardaşlar ağlarken ben gülemem

O güzel dinarı yerlere serdi.

Halk kaldı dışarıda soğukta, karda

Devlet erkanımız tümüyle orda

Öğle ağlaşma oldu ki dinarda

Ağlaştı dağların kuş ile kurdu.

Bu deprem dert katdı yürekte derde

Aman Rabbim felaket var Dinar’da

Ülke baştan başa bir ahuzarda

Yüce Allahım koru bu güzel yurdu.

Hırsız müteahhitte hiç insaf yok ki

Güz geldi havalar öyle soğuk ki

Dinar faciası öyle büyük ki

Hâyin Yunan bile yardım gönderdi.

Âşık millet bu vatanın diğeri

Parçalanır âşıkların yüreği

Şair Âşık İsmetî’nin yandı ciğeri

Yetişir imdada kahraman ordu

Yüce Allah bize bir ihtar verdi.

Ah Dinar Dinar, düşündükçe bağrım yanar.

Ah ettikçe ciğer yanar, yürek yanar.

*

ARADIM ARADIM

ARADIM SENİ

Geçer iken bakkalıma uğrardın

Şahsı dertlerini bana söylerdin

Ben deyiş söylerdim sen de ağlardın

O dökülen gözyaşlarını aradım.

Yüzünü benzettim on dörtlük aya

Senden ben de kaldı bunca hediye

O hâyin yüreğin sanki bir kaya

Güzellikte benzerin var mı diye

Seyyah oldum bir eşini aradım.

Ey gözleri elâ kaşları keman

Yandım aşkın ile tütüyor duman

Güller açılırdı güldüğün zaman

Neşe saçan gülüşünü aradım.

Dertliydin ben moral verirdim sana

Aşkı sevdaların işledi bu cana

Büyük sevinçlerle gelirdin bana

Güle güle gelişini aradım ey can aradım.

Salanlı salanlı bana gelirdin

Bülbül gibi şakımayı bilirdin

Âşık İsmetî’nin gönlün alırdın

Gelip gönlüm alışını aradım.

*

-Can Pâre kızım Ülkü’mün hastaneye

düşmesi nedeniyle hasta oluşu nedeni ile-

Her şeye kadir Allahım

Merhametle bak yüzüme

Kızım Ülkü hastanede

Şifa ihsan et kızıma.

Lanet olsun bu hasrete

Bazen kalır kıyamete

Canım yavrum hastanede

Bir korku düştü özüme.

Gönlümün gülleri soldu

Gözlerime yaşlar doldu

Yastık bana diken oldu

Uyku girer mi gözüme?

Mevlâm mübarek adına

El açtım yüce katına

Muhammed(s.a.v.)’in hürmetine

Merhamet eyle kızıma.

Zalim felek kıyma bana

Hâyin felek kıyma bana

Ben bir şey yapmadım sana

Ülkü’me zeval gelirse

Ateşler düşer bana

Kederim sığmaz cihana.

Zalim felek kıyma bana

Gönlüm döndü yıkık hana

Ülkü’mün dertli durumu

Dokundu bu dertli cana

Ülkü’mü Allah korusun

Ben ölürüm yana yana.

Başka kapı yok gideyim

Hâlden bilmez benim köyüm

Dertli âşık İsmetî’yim

Darıldım dertli sazıma.

*

-Çok sevip takdir ettiğim

Saz Sanatkarı Hasan Ulusoy’a Methiye-

Hasan’ı çok severim

Küçük kardeşim derim

Saz çalar ben dinlerim

Saz sanatkarı hasan.

Bazen bize geliyor

Çok güzel saz çalıyor

Dertli gönlüm alıyor

Saz sanatkarı Hasan.

Saza düzen veriyor

İyi mızrap vuruyor

Çok özen gösteriyor

Saz sanatkarı Hasan.

Bazen geliyor bize

İyi düzen verir saza

Bakmaz geline kıza

Saz sanatkarı Hasan.

Sazına gönül vermiş

Çok başarı göstermiş

Saz da kemale ermiş

Saz sanatkarı Hasan.

Güzeller gül destesi

Ben bir güzel hastası

Saz çalmanın ustası

Saz sanatkarı Hasan.

Sazdan para almıyor

Kıymetini bilmiyor

Çalışmadan yılmıyor

Saz sanatkarı Hasan.

Soyadı Ulusoy’dur

Çok namuslu çok iyidir

Kendi hâlinde baydır

Saz sanatkarı Hasan.

İsmetî dünya gezdi

Bu hatırayı yazdı

Övgüler ona azdı

Saz sanatkarı Hasan.

*

EY ŞEREFLİ

TÜRK GENÇLERİ

Ey şerefli Türk gençleri

Allah’a çok şükredelim

Vatan bir kez nasip olur

Kıymetini iyi bilelim.

İki buçuk yanımız derya deniz

Böyle güzel ülke çok az

Hepimiz bir aileyiz

Çok sevelim, sevilelim.

Âşığım vatan sathına

Doyulmaz vatan tadına

Nimetine külfetine

Kardeşçe ortak olalım.

Düşünürüm ince ince

Vatanımın hâli nice

Bir tehlike arz edince

Vatan için hep ölelim.

Uyan bu gafletten ayıl

Sadece yüce Allah’a eğil

Pespaye hayatı değil

Batı’dan teknik alalım.

*

DERİNDİR YÜREKDE

 DOST YÂRELERİ

Şu gözyaşlarımı durudamadım

Akdı bulandırdı ak dereleri

Yürekde yaramı ben saramadım

Derindir yürekde dost yareleri.

Dolandım vatanı sılama geldim

Arı gibi her çiçekten bal aldım

İyi niyetimin kurbanı oldum

Açıldı bağrımda dost yareleri.

Yürekde kaynıyor derdin her biri

Nurperide oldu tuzu biberi

Dostlar vurdu yüreğime hançeri

Bende ki yareler dost yareleri.

Yazın yüce dağlar serin oluyor

Genç kızlar büyüyüp gelin oluyor

Dost yareleri çok derin oluyor

Bendeki yareler dost yareleri.

Âşık İsmetî’yim yüreğim yara

Şimdi sultan olmuş dünyaya para

Derdimi arzettim nice doktora

Dost yarelerinin yok çareleri.

*

YAZIK OLUR VATANA

Yemyeşil ormanlar yandı

Seller şehirlere indi

Cennet vatan çöle döndü

Yazık oluyor vatana.

Dağlarda ormansız kaldı

Güzel İzmir’i sel aldı

Feryat figan yürek deldi

Yazık oluyor vatana.

Gönül acılardan bıkdı

Sütcüleri de sel yıkdı

Feryatlar ayyuka çıktı

Yazık oluyor vatana.

Elbisesiz kaldı dağlar

Ormansız vatan kan ağlar

Ormansız yaşamaz sağlar

Yazık oluyor vatana.

Ormanlar da villa doldu

Her tarafı seller aldı

Vatanın gül benzi soldu

Yazık oluyor vatana.

Ne olur dinleyin beni

Önleyelim erozyonu

Çölleştiriyor vatanı

Yazık oluyor vatana.

İsmetî ağlıyor şimdi

Yürek yandı küle döndü

Ormanlar da parsellendi

Yazık oluyor vatana.

*

BİR YİĞİDİN YÂRİ

 NASIL OLMALI?

Bir yiğidin yârı nasıl olmalı?

Yiğidinle ağlamalı gülmeli

Her çıkışın bir inişi olur

Hakikatlı yâr ise sadık kalmalı

Her inişin bir de yokuşu vardır

Yol sonununa kadar sadık kalmalı.

Bir çift bülbül geldi çimene kondu

Dolandı gözyaşım deryaya döndü

Aslı da Kerem’in külünden yandı

Yâr yârın uğrunda böyle ölmesi.

Eksilmesin üstümüzden ezanlar

İflah olmaz aramıza bozanlar

Diyar diyar gurbet elde gezenler

Kuşlar gibi sılasına gelmeli.

Yaktın gitdin bizi hacının kızı

Bağrımda bıraktın derin bir sızı

Gel de gör âşığın yaş dolu gözü

Vefalıysan gözyaşımı silmeli.

Âşık İsmetî’nin gönlünde tasa

Bir vefasız güzel düşürdü yasa

Hayat gerçek amma ömürler kısa

Her bir insan yolcu olduğunu bilmeli.

*

AH FANİ DÜNYA AH!

Sana derim sana fani vefasız

Nizam intizama uymadın dünya

İnsan odun oldu suyun gözyaşı

Koca kazan gibi kaynadın dünya.

Öyle derler fani dünyadır adın

Ölüm ki var hiçde yok senin dadın

Milyarlarca güzel insanı yedin

Yine yiyeceksin doymadın dünya.

Giyili insan giderken soydun

Nice yavruların boynu eğdin

Ne devlet başkanı ne kral koydun

Alt etdin altında çiğnedin dünya.

Üstüne geleni üstünden atdın

Gelin kız demedin hepsini yutdun

Ne fatura kesdin ne defter tutdun

Yediğin insanı saymadın dünya.

Korku verdi bize seller depremler

Böyle geldin dünya bu böyle gider

Nice âlim yedin nice Peygamber

Söyle sen kimlere kıymadın dünya.

Zalimler türedi çok canlar yakdı

Çok savaşlar çıkdı çok kanlar akdı

İnsanın feryadı semaya çıkdı

Bunca feryatları duymadın dünya.

Sen insanoğlu kafayı takdın

Nice acılarlarla canımı yakdın

Âşık İsmetî’yi hasret bırakdın

Ben Murad almaya koymadın dünya.

-‘Sevda Pınarı Kitabı’mda var.-

*

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

A   Ş   K   I   N

K   İ   T   A   B   I   N   I

Y   A   Z   D   I   M:

A   Ş   K      P   I   N   A   R   I

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Bismillahirrahmanirrahim

Bana hayırlı ilham veren Allahım

Daiman sana yalvarmaktır dileyim ahım

Kul günahsız olmaz, affeyle Allahım.

Bu dünyayı kuran sensin

Rızıkları veren sensin

Bizi herdem gören sensin

Bize iyilik ver Allahım.

Bir tek büyük seni bildik

Tesbih çektik, secde kıldık

Yeryüzünde melûl kaldık

Rahmetin gönder Allahım.

Onsekiz bin âlemin var

Bize Kur’anla selamın var

Çok mübarek kelamın var

Acı bize bir Allahım.

İsmetî der Allah birsin

Küllî şeylere kadirsin

Müslümanlar birlik kursun

Zaferi gönder Allahım.

*

Ey aşk! Ey sevdâ!, senin ilahî kudretini

İlahiden gelen gücünü sihirli ve etkileyici kuvvetini

Kim inkâr edebilir ve bay bayan bu güce kim karşı koyabilir?

İlk insan ve ilk peygamber Hazret-i Adem Babamızı ve Hazret-i Havva anamızın

Cennet-i Âlâ’dan çıkarılmalarına ve yeryüzüne indirilmelerine sen sebep olmadın mı?

Ey aşk!  Mısır saraylarında Yusuf Aleyhisselamla,

Dünya güzeli Züleyha’yı  meftun eden ve hikayelerini dünyada dillere destan eden sen değil misin?

Ey aşk! Mısır’da Firavun’un karısını erkek güzeli Yusuf Aleyhisselama âşık eden sen değil misin?

Ve Saray’da ayva soyan kadınları Yusuf Aleyhisselam’ın güzelliğine âşık edip Yusuf Aleyhisselam’ın güzelliğini seyrederken, parmaklarını doğratan sen değil misin?

Ferhat’a güzeller güzeli Şirin’in aşkından Amasya’nın kayalık dağlarını elindeki üçyüz okkalık külükle vura-kıra yarıp Amasya şehrine en soğuk suları getirten sen değil misin?

Bir cadı karısının “Şirin öldü, onun Mevlid şekerini dağıtıyorum”, deyince Ferhat; “Ben Şirin’siz yaşayamam” dedirtip külünkü havaya attırıp altına başını tutup ölümüne sebep olan sen değil misin?

Güzeller güzeli Şirin, Ferhat’ın bu şekilde öldüğünü duyunca; “Ben Ferhatsız yaşayamam”,deyip kendini harçerleyip hazin ölümüne sebep sen değil misin?

Arabistan’da Kayıs ismindeki delikanlıyı Bey’in kızı Leyla’ya âşık ettiren , iki gence kara sevda çektiren, yıllarca gözyaşı döktüren Kayıs’ı mecnun, deli edip çöllere düşüren , Leylâ’yı yataklara düşüren iki gencin bağrını yakan hasreti  ta kıyamete bırakan sen değil

Sin?

Âşık Kerem’i Aslıhan’ın peşinden yirmi yıl , diyar  diyar dolaştıran; Kerem’i Aslı’nın aşkınla yakıp tutuşduran

Bütün gönüllere sel gibi akan Aslı’yı Kerem’in külünden yakan âşıkların  gözünden kanlı yaş döken sen değil misin?

Aslıhan’ın küllerini  Kerem’in küllerine katan sen değil misin?

Ey aşk! Ey sevgi! Kanberi Arzu’nun aşkından dağlara düşüren, Arzu’nun yüreğini Kanberin aşkı ile yakıp pişiren sen değil misin? Hikâyelerini dünyada dillere destan eden sen değil misin?

Kanber’i dağlarda rüzgâr gibi estiren,

Ayağını at dığı yeri göremeyecek  kadar kör eden ,

Arzu’ya Kanber’in aşkından parmağını kestiren,

Ey insan sevgisi,ey insan aşkı sen değil misin?

Ey aşk! Ve insan sevgisi, yâr sevgisi Narmanlı,

Âşık Sunmanî’yi rüyasında elinden bâde içtiği

Aşkına düştüğü,arayıp bulmak için dünyayı dolaştığı,

Gülperi’ye kara sevdanın sebebi sen değil misin?

Ey kuvvet ve kudretini yüce mevlâdan alan aşk

Âşık Garib’e Şahsenem’in düğün ve çeyiz parasını

Kazanmak için yedi yıl ağlaya ağlaya  gurbet gezdiren

Sen değil misin?

Âşık Sürmeli Bey’e telli Senem uğrunda sılâsını terk ettiren

Sen değil misin?

Gurbet ellerde çile mihnet içinde ölümüne ve Behri Korlu ailesini ,

Mateme, yasa boğan sen değil misin?

Ercişli Âşık Emrah’a Selvihan uğrunda İran Sarayları’nda,

Selvihan elinden zehir içirip ölümü göze aldıran sen değil misin?

Aynı Selvihan’a Emrah’ın aşkına, Emrah’ın elinden zehir içirten sen değil misin?

Daha nice sayısız bay-bayan âşıkları karşılıklı ağlatan inleten, hasrete yandıran sen değil misin?

İtalyan İmparatoru Neron’a Pompei şehrini yani Roma’yı bir kız uğruna yaktıran, kül ettiren sen değil misin?

İngiliz Kralı sekizinci Erdward’a sevdiği hanımla baş başa kalabilmek için tahtından tacından feragat ettiren sen değil misin?

Daha tahtların taçların yıkılmasına,

Nice yüzbinlerce insanın kanının dökülmesine,

Nice kavgalara, nice harplere kıt’allere sebep sen değil misin?

Şimdi de ben naciz Âşık İsmetî’nin gönül bağlarına,

Güzeller güzeli Nurperi’yi bir üveyik kuşu gibi kondurdun,

Pervane gibi yaktın döndürdün yıllarca

Kara sevdalara yandıran sen değil misin?

Hayır ve şer Allah’tandır.

Allah hayırlara tebdil eylesin.(âmin)

*

Âşık İsmetî ile güzellerin âlâsı Nurperinin sevdası

Her dağdan her bağdan derlenmiş çiçek destesi

Her gönüle göre üretilmiş meyve bahçesi

Yüce Allahıma şükürler olsun

İlham verdi yücelerin yücesi

Önce kimliğimde sıra

Sevda aşdı serde yara

Eski ilim Gümüşhane

Doğum yerim Yağmurdere

Yeni ilim Samsun oldu

Kader attı Terme’lere

Türkiye cennet vatandır

Âşık İsmetî’ye göre

Kitabımı yazanın okuyanın

Allah muradını vere

Nurperinin aşkı beni

Böyle etti pare pare

Selâm olsun dosta eşe

Bakın neler geldi başa

Kerem gibi dağa taşa

Dertlerimi açar oldum.

*

Aldanmayın yılanlara cıyanlara sözünde durmayanlara

Baylara, bayanlara

Edebiyata ilgi duyanlara

Sevda fırtınasına tutulanlara

Vefası olanlara olmayanlara

Vefasızlardan benim gibi yananlara

Gençlere delikanlılara

Ve gönlü genç olanlara

İyi beste yapıp seslendirenlere

Hani söz yazarı yok mu diyenlere

Hevesli meraklı olup çalıp söyleyenlere

Karşılıklı sevgiyle sevinçten uçanlara

Saygıyla sevgiyle arz olunur.

*

GÜZELLER

Kolkol olmuş giden Narın güzeller

Güle güle gidin şirin güzeller

Yakdınız bağrımı duman tütüyor

Bakın da yangını görün güzeller

Bu yangına bir yol bakın güzeller

Üç güzel yan yana güzeller hası

Nurperi, Âşık İsmetî, Leylası,

Ortadaki İsmetî’nin Leylası

Sevgiyle yeşerir gönül bahçesi

Gönüllere sevgi ekin güzeller

Sevda ile Aslı yaktı Kerem’i

Güzel güzellerin yüzü Nuranî

Güzelsiz bu dünya baykuş virânı

Gülen güzellerin neşe her ânı

Neşemize neşe katın güzeller.

Âşığın güzele saygısı çokdur

O yârin sevdası kalbimde okdur

Âşıklara bahşiş sizden gülmektir

Bize bir gülücük atın güzeller.

*

Âşık İsmetî ile güzeller sultanı

Nurperinin aşkı sevdası

Şiirlerle meyve bahçesi

İlaeylahe illallah ilaeylahe illallah

Bize sabır ver Allah, bize şifa ver Allah

Bunca derdi bunca kahrı taşıyor.

Yüreğime maşallah nazar değmez inşallah

Nurperim pınardan su dolduruyor

Kumral saçlarını yel kaldırıyor

Alttan altta bakıp bana gülüşü

Sevdam artıyor beni öldürüyor

İsmetî hayrandır tatlı diline

Altın kemer olsam ince beline

Doldurdu bakracın aldı eline

Güle güle bana doğru yürüyor

*

BÖYLE AŞKA

 DÜŞMEDİN Kİ BİLESİN

Belki de yadırgar kınarsın beni

Böyle aşka düşmedin ki bilesin

Bir güzel uğruna aşk bâdesini

Pîr elinden içmedin ki bilesin.

Gönlüm sevdi güzellerin hasını

Bir gülmesi siler gönül pasını

Dalgıç gibi bu aşkın deryasını

Kulaç atıp geçmedin ki bilesin.

Merhamet eylesin bize yaradan

Hasretlere engel kalksa aradan

Karanlık gecede akı karadan

Âşık olup seçmedin ki bilesin.

Ateş düştü yandı gönül bağları

Yâr eritti yüreğimde yağları

Yâr uğrunda gurbet elde dağları

Kerem gibi aşmadın ki bilesin.

İsmetî der ağzım yandı sonunda

Vefalı yâr gelir tam zamanında

Yüreklerde kaynar aşk kazanında

Yanıp yanıp pişmedin ki bilesin.

*

DÜNYA GÜZELİ NURPERİ

Dünya güzeli Nurperi

Beni etdin duygu pınarı

Aşkınla öldürme bâri

Su ver bana yanıyorum.

Nur saçarak güldünüçün

Rüyalara doldun için

Eşsiz güzel oldunuçun

Seni melek sanıyorum

Kimse görmese cismini

Sen bana verdin resmini

Senin mübarek ismini

Ah ediben anıyorum.

Sırsıklam âşıkım sana

Ben kül oldum yana yana

Âşkından oldum pervane

Yana yana dönüyorum.

Avrupa’ya değer başın

Güzellikte yoktur eşin

Şiddetli aşkın ateşin

Yanıp yanıp sönüyorum

Âşık İsmetî’nin Pîri

Âşıklar sözünün eri

Oldum aşkından serseri

Ondan sana kanıyorum.

*

BEN DURUP DURURKEN

FERYÂD ETMEDİM

Yanıyor ateşim külsüz dumansız

Felek bana vurdu vakti zamansız

Ben durup dururken feryâd etmedim

Yaktı beni bir Şuh güzel vicdansız

Ben mecnun değildim Nurperi etdi

Beni ateşlere kendisi atdı

Şimdi bunca ahdı amanı netdi

Bu nasıl güzelmiş ahtsız amansız?

Gönlümü kalbimi çeldi de gitdi

Sinem delik delik deldide gitdi

Aklımı fikrimi adlıda gitdi

Bırakdı çaresiz dertli dermansız

Ben hiç sevmem akrep ile yılanı

Elin gavuruna uşak olanı

Bazıları çok söylüyor yalanı

Yalan söyleyenler kalır imansız

Yakdı gitdi Şuh Nurperi meleğim

Vadem yetmedi ki nasıl öleyim

İsmetî’yim yüce Allah’dan dileyim

Bırakma vatansız dinsiz Kur’ansız

*

GEL DÜNYA GÜZELİ

GEL BAYRAM OLSUN

Âşık olmayanlar aşkdan ne anlar?

İnan ki bu kalbim aşkınla inler

Bayram olur bana geldiğin günler

Gel dünya güzeli gel bayram olsun.

Ölmeyince senden nasıl geçilir

Gül menekşe kokuların saçılır

Sen gülünce gözüm gönlüm açılır

Gül dünya güzeli gül bayram olsun

Hayet duygulusun inceden ince

Sen gülün dalında tomurcuk gonca

Sevinçten titrerim bana gelince

Gel dünya güzeli gel bayram olsun.

Susuz kalan çiçek gelişmez kurur

Aşksız kalan güzel dertlere kalır

Aşk yapan güzeller neşeli olur

Neşeli ol güzel ol bayram olsun

İsmetî der derdimi dökem saza

Âşık da dayanmaz bu kadar naza

Kendin gelemezsen selâm sal bize

Sal dünya güzeli sal bayram olsun.

*

İLK ANLAŞDIĞIMIZ

GÜNLERDE BANA GELİŞİNDE

Hoş geldin Nurperi hanım

Sensin benim tatlı canım

Allah bizi ayırmasın

Arşa yükselir figânım.

(Nurperi de âmin derdi)

Seni çok sevdim yâr inan

Gül pembe oldu bu cihan

Yanıyorum ben sevdadan

İşte tütüyor dumanım.

Senin sevdan bir ateşmiş

Mecnun Kerem böyle çoşmuş

İçime bir ateş düşmüş

Damarda yanıyor kanım

Sensiz bu yüzüm gülmedi

Sensiz gönlüm mutlu olmadı

Tükendi sabrım kalmadı

Beklemeye yok zamanım

İsmetî der yüzün güzel

Şeker gibi sözün güzel

Edâların nazın güzel

Güzellerden tek sultanım

*-İlk anlaştığımız, sevdaya düşdüğümüz,

 beraber yanıp tutuşduğumuz günlerde, benim ile giderken peşi sıra-

Nurperi hanım güle güle

Yaktın beni döndüm küle

Sen git peşinden bakayım

Gözyaşlarım sile sile

Sensiz ben nasıl kalayım

Gel dersen ben de geleyim

Emret de halı olayım

Salınıp gitdiğin yola

İlk sevgilim gonca gülüm

Kaymağım şekerim balım

Kemer olsun iki kolum

O münasip ince bele

Seninle dolu düşlerim

Yüzüstü kaldı işlerim

Geç gelirsen gözyaşlarım

Beldemizi verir sele

İsmetî der yarın gelde

Konuşalım bende kalda

Ömür boyu benim olda

Benden ne dilersen dile.

Ayrılığı bana dert ediyorsun

Beni ateşe attın sen gidiyorsun

Hasretinle beni kahrediyorsun

Yürü güzel yürü yürü

Yürü hayin yürü yürü

Tez gelde yoluna baktırma bari

Gel de özleminle öldürme bari

Dertlerini her dem bana ağladın

Aşk pınarı oldun sevda çağladın

Zülfün tellerine beni bağladın

Gidiyorsun yüreğimi dağladın

Oy  de yürü yürü yürü yürü

Yüreğime koydun ateşi koru

Of de yürü yürü yürü

Yürü de boyunu göreyim bari

Yürü güzel boylarına bakayım

Yollarına gözyaşlarım dökeyim

İsmetî der hasret nasıl çekeğim

Of de yürü yürü güzel yürü

Melek yürü hayin yürü

Sevda yürü ateş yürü zalim

Yürü dilber yürü tez gel

Geri dön bak beri

*

YÂR MENDİLİM

KOYNUNDA MI?

Mübarek yüzünü gördüm

Âşık oldum murada erdim

Kalbimle birlikte verdim

Yâr mendilim koynunda mı?

Sevgisize dünya dardır

Mendilde çok mânâ vardır

Sevenlerden bergüzardır

Yâr mendilim koynunda mı?

Her dem yüzünü göreyim

Sırma saçın ben tarayım

Koynunda ise göreyim

Yâr mendilim koynunda mı?

Eşin gelmemiş bu cihana

Seviyorum yana yana

Anlaştık da verdim sana

Yâr mendilim koynunda mı?

Gözüm seni çok arıyor

Hasretin bak öldürüyot

Sensiz bu virân gönlümde

Bak baykuşlar oturuyor

İsmetî der sözüm duydun

Ben kara sen allar giydin

Aldın da koynuna koydun

Yâr mendilim koynunda mı?

Altın kolyem boynunda mı?

*

SANA ÜÇ BİN ŞİİR YAZDIM,

DİNLEMESEN NEYE YARAR?

Sana üç bin şiir yazdım

Dinlemesen neye yarar?

Aşkınla ağladım gezdim

Anlamasan neye yarar?

Gönlüm hasretinle doldu

Gül benzim sarardı soldu

Sensiz gönlüm virân kaldı

Şenlemesen neye yarar?

Çok özledim şirin dilin

Usul  boyun ince belin

Mecnunum beklerim yolun

Sen gelmesen neye yarar?

Nurdan mı mübarek başın?

Güzellikde yoktur eşin

Senin için akar gözyaşım

Sen silmesen neye yarar?

İsmetî der şanım olsa

Dünya kadar malım olsa

Altın apartmanım olsa,

Sen olmasan neye yarar?

Beni yakdın kül ettin

Ey Nurperi deli etdin

Ben kuş dili bilmezdim

Sen beni bülbül etdin

Gel kınalı kekliyim

Hasretini çekdiğim

Ne güzel yakışıyor

Kırmızı etekliyim.

Felek çarkım döndürmüyor

Güle bülbül kondurmuyor

Bütün pınarları içsem

Bu ateşi söndürmüyor.

Yaralıyım bir yaralı kuş gibi

Güzel günler oldu hayal düş gibi

Seven bir güzeli ben de sevince

Yanıyor yüreğim bir ateş gibi

*

DÜNYA GÜZELLE DOLUYMUŞ,

ÖYLE DİYORLAR!

Dünya güzelle doluymuş, öyle diyorlar

Aşkından kör oldum göremiyorum

Birçok güzeller şarkı söylüyorlar

Aklım fikrim sende duyamıyorum.

Nurperi aşkınla sarardım soldum

Hasretinle yana yana kül oldum

Ben böyle değildim, şimdi böyle oldum

Aşkınla sarhoşum ayamıyorum.

Akan gözyaşlarım aşkının seli

Yazık değil mi bana dünya güzeli

Bütün rüyalarım seninle dolu

Rüyalar çok güzel doyamıyorum.

Bal şeker var sohbetinde sözünde

İlahî güzellik senin özünde

Güller açar sen güldükce yüzünde

Sıralı benlerin sayamıyorum.

İsmetî der n’olur gel olma katı

Sende yok mu bu aşkımın kıymeti

Rüyalarda yaşadığımız hayatı

Fırsat bulup sana diyemiyorum. 

*

Türkiye sanayileşti iyi duruma geldi

Avrupa’da, dünyada saygın bir devlet oldu

Kalkınma pastasından batı büyük pay aldı

İyi güzel de Karadeniz pastadan mahrum kaldı.

İnsan sevgi ile yaşar balık suyunan

Ülfet etmem vatan sevmez Beyinen

Huysuz güzele de güzel mi denir?

Güzel altın olur güzel huyunan.

* Güzellerin Prensesi

Öyle güldün ki yüzüme

Ateşler attın özüme

Yaşlar doldurdun gözüme

Güzellerin prensesi.

Kibriklerin hançer oldu

Vurdu da sinemi deldi

Yüreğimi ikiye böldü

Güzellerin prensesi.

Gül yüzleri ondörtlük ay

Kibriği ok kaşları yay

Aklım fikrim eyledim zay

Güzellerin prensesi.

Çok ikrarlar verdin bana

Ben gezerim yana yana

Hasretin sığmaz cihana

Güzellerin prensesi.

İnsaf etmiyor hâlime

Beni uğrattı zulüme

Bağladı zülfün teline

Güzellerin prensesi.

Beni yaktu geri kaşdı

Sinemde yâreler açtı

Ateşimden korktu uçdu

Güzellerin prensesi.

Âşıklar dertlidir gözleri yaştır

Âşık olmayanın yüreği taştır

Kimi ağlar, kimi güler, bu nasıl iştir?

Güzel olan güzel neden bellidir?

Güzelin simgesi bakımlı saçtır.

Güzellik çok, merhamet yok

Nurperinin kibriği ok

İsmetî’nin hâline bak

Güzellerin prensesi.

*

AŞKIN DERYÂSINI

 BENLE BOYLAYAN

Aşkın deryasını benle boylayan

Bu yaralı dertli gönlüm eyleyen

Şirin şirin güzel sözler söyleyen

Şirin sözlerine kurban olduğum.

Yürüdükce yüreklerim cız eder

Alttan altta bakar bana göz eder

Öpülmeye sevilmeye naz eder

Tatlı nazlarına kurban olduğum.

Usul boylum giyinir sultan gibi

Aşkından ben yanarım külhan gibi

Elâ gözler sürmeli ceylan gibi

Elâ gözlerine kurban olduğum.

Mutlu olurum Nurperinin sözünden

Bal şeker akıyor güzel ağzından

Nur patlıyor yâr gülünce yüzünden

O nur yüzlerine kurban olduğum.

Bir hüzün var İsmetî’nin sesinde

Mendilim var güzellerin hasında

Ayak izleri gönül bahçesinde

Ayak izlerine kurban olduğum.

*

TALİHSİZ OLURSA

DÜNYADA GÜZEL

Talihsiz olursa dünyada güzel

Neler neler gelir o güzelin başına

Ağlar gözlerinden yaşlar dökülür

Düşmese sevdiğine eşine.

Çıkarır alları giyer karalar

Açılır bağrında derin yaralar

Uğrun uğrun arar derin yaralar

Boynu bükük gider gelir işine.

Sabır taşlarını bağrına basar

Sevda rüzgarları başında eser

Felekten acınır hayata küser

Hüzün düşer kibriğine kaşına.

Güzeller içinde ayrı çekilir

Genç yaşında civan ömrü sökülür

Ah ettikce kanlı yaşlar dökülür

Can dayanmaz gözlerinin yaşına.

İsmetî sevdi güzellerin hasını

Talihsizler çeker dünya yasını

Kötü kader bırakmaz yakasını

Kendini bilmezler düşer peşine.

*

Dünya durmadan dönüyor

Yürek durmadan yanıyor

Sayılı gün tükeniyor

Ağlama gönül ağlama

Vefasıza bel bağlama

Gönül denilen güldür

Gülü seven bülbüldür

Gönül soldu mu açmaz

Mide değil gönüldür.

Hasret düştü aşıma

Merhamet gözyaşıma

Ayrılık ölüm derler

Bakın da geldi başıma.

Âşık İsmetî sırların kalesi

Yakdı beni güzellerin âlâsı

Lokman Hekim bile derdimi bilmez

Benim derdim gönül, yürek yarası.

* GEL BENİM

İLK SEVGİLİM

Gel benim ilk sevgilim

Biricik gonca gülüm

Senden ayrılmak bana

Hem zulüm hem ölüm.

Yâre selam gönderdim

Yürekde derin derdim

Senle gülüp oynardım

Şimdi koynumda elim.

Rüyamda Nurperiyi gördüm

Uçan kuştan haber sordum

Düştüm kolumu kırdım

Kırıldı kalmıyor kolum.

Aşkından olmuşum deli

Şaşırmışım sağı solu

Nurperi dünya güzeli

Sana kurban onca malım.

İsmetî der adam yemem

Nurperi sırların demem

Arılardan bal istemem

Sensin benim tatlı balım.

*

SEN HİÇ

LEYLÂ OLMUYORSUN

Bekliyorum gelmiyorsun

Hiç hâlimden bilmiyorsun

Ben aşkından mecnun oldum

Sen hiç Leylâ olmuyorsun

Aşkından sarardım soldum

Geceler uykusuz kaldım

İnsaf senin için öldüm

Sen ciddîye almıyorsun

Her dem seni anıyorum

Safım sana kanıyorum

Hasretinle yanıyorum

Selam bile salmıyorsun.

Bir ateş attın sen özüme

Yaşlar dolduran gözüme

Tatlı gülerdin yüzüme

Şimdi daha gülmüyorsun.

İsmetî çok sevdi seni

Bana ikrarların hani

Ey Nurperi yaktın beni

Bir su bile vermiyorsun.

*

SEVGİLİYE SİTEM

Dağlar meşeli

Evler döşeli olur

Seversen güzeli sev

Güzel neşeli olmalı.

Acep neden bülbül güle çekişir

Şeyda bülbül bir gül için tutuşur

İkisi de bir çalıda yetişir

Diken başka, gonca başka, gül başka.

*

SENİ BEKLİYORUM SENİ

Yüreğimi yaka yaka

Gözyaşlarım aka aka

Yollarına baka baka

Seni bekliyorum seni.

Seni bekliyorum seni

Gel mahsun bırakma beni

Ne olur ağlatma beni.

Seni özleye özleye

Kalbim sızlaya sızlaya

Yolun gözleye gözleye

Seni bekliyorum seni.

Sevdalara saldın beni.

Hani ikrarların hanı

Yaş yerine döktüm kanı

Bu yerler eylemez beni

Seni bekliyorum seni.

İsmetî mecnun olmazdım

Böyle melûl de kalmazdım

Ben bu yerlerde durmazdım

Seni bekliyorum seni

Nurperi öldürme beni.

*

Güzel gülen kız için Neron yaktı Roma’yı

Bu gerçek yaşanmıştır çoktur hakikat payı

Vefalı güzel için ben yakardım dünyayı

Nice sevda hastası yarda buldu şifayı

Ey mübarek seher yeli

Bizi sen mi ayırdın?

Ben yârla konuşurken

Sen esip esip durdun

Seher vakti kimse yoktu

Bizi sen mi duyurdun?

Erzincan’a giderim

Ordan Van’a giderim

Nurperi ateş atdı

Yan yana giderim.

Akortsuz saz çalınmaz

Cilvesiz kız sevilmez

Öyle bir yâr sevdim ki

Eşi emsali bulunmaz.

*

ÖLÜYORUM

KURTAR BENİ

Âşık ettin göze kaşa

Ağzındaki ince dişe

Sen attın beni ateşe

Yanıyorum kurtar beni

Her yerde seni ararım

Uçan kuşlardan sorarım

Kalmadı sabrım kararım

Geliyorum kurtar beni.

Yandım ateş közü gibi

Çölde susuz yazı gibi

Öksüz-yetim kuzu gibi

Meliyorum kurtar beni.

Düşürdün aşka kedere

Gözyaşlarım oldum dere

Yanık ahımı göklere

Salıyorum kurtar beni.

Âşık İsmetî vefasız yârı

Ağlatıyor zarı zarı

Aşkından yandık Nurperi

Ölüyorum kurtar beni.

*

 PIRIL PIRIL USUL

 BOYLUM GELİYOR

Pırıl pırıl usul boylum geliyor

Gözlerim sevinçle yaşla doluyor

Sensiz hayat bana zindan oluyor

Usul boylarına kurban olduğum.

Can Nurperim şekerlidir ballıdır

Şekerden şerbetten tatlı dillidir

Asaleti her hâlinden bellidir

Asil soylarına kurban olduğum.

Suyun almış o yâr çaydan gelir

Kızın iyisi güzeli köyden gelir

Bu güzellik bu şirinlik soydan gelir

Nurperim köyüne kurban olduğum.

Sayılmaz güzelliği aklı çok

Cazibede menendi yok

Güzel huylu sanki melek

Güzel huyuna kurban olduğum.

Nurperi âşığın gönlünü çelmiş

İsmetî Nurperi aşkından dolmuş

Güzellikten çok payını almış

Zengin paylarına kurban olduğum.

*

BİR SONBAHAR

AKŞAMI GELDİNİZ BİZE

Bir sonbahar akşamı geldiniz bize

Sizinle kapıda geldik göz göze

Şavklı gülüşlerin yayıldı çevremize

İşte o an âşık oldum ben size.

Ev önünde sizinle çok konuştuk

Güzel duygularla kaynadık coştuk

Aşkın ateşinde kaynadık piştik

Hayran kaldım sizdeği cilve naza.

Hangi âşık seni görür de sevmez?

Hangi âşık tatlı dillerin yemez?

Seni seven içki meze istemez

Dudakların şarap gerdanın meze.

Senin gibi tekmil güzel görmedim

Murad ettim seninle devran sürmedim

Çok bekledim vuslatına ermedim

Vuslat yine kaldı gelecek yaza.

Murad alma başka âşık ararsan

Kırılsın kolların bakıp sararsan

Kıymetini İsmetî’den sorarsan

Ben seni değişmem binbeşyüz kıza

Melek sanıyordum bir zalim oldun

Seni değişmezdim binbeşyüz kıza.

*

DERTLERİN ÂŞIĞIYIM BEN

Cahillik fakirlik cana yetti

 Gençlik heder oldu gitti

Dertler beni âşık etti

Dertlerin âşığıyım ben.

Sevgilerin yurt kurduğu

Saygıların oturduğu

Hukukun hüküm sürdüğü

Yurtların âşığıyım ben.

Haram değil helâl yiyen

Korkmadan doğru söyleyen

Önce vatan millet diyen

Mertlerin âşığıyım ben.

Vatan uğruna baş koyan

Şehidlik kefenin giyen

Düşmanı cephede yiyen

Bozkurtların âşığıyım ben.

Âşık İsmetî’nin sevdalı başı

Çok severim helâl aşı

Cephede düşmana karşı

Sertlerin âşığıyım ben.

*

Türk Milleti büyük millet

Tarihte onaltı devlet

Mazluma eder merhamet

Zulme gösterir şiddet.

Nur yüzün benzer aya

Hayranım güzel boya

Nurperim gülüşlerin

Yeter derde şifaya.

Ayrılık yüzünden yanıyor yürek

Zalim yârin bağrı taş olsa gerek

Yalvardım yâr ile barışamadım

Hayini görünce alıyor merak.

Ey Leylâ gittin gideli

Ben bir daha gülemedim

Kalbimde izlerin derin

İzlerini silemedim.

Bir kız aldım kral çıktı

Ev içinde yaktı yıktı

Ne kalp bıraktı ne gönül

Hepsini kırdı döktü.

*

HANIMSIZ KALAN EVLER,

SÖNMÜŞ KOVANA BENZER

Ceylan dağlarda gezer

Hasret bağrımı ezer

Hanımsız kalan evler

Sönmüş kovana benzer.

Yâr kıymetini iyi bilen

Onlardır ki mutlu olan

Vefalı yârdan ayrılan

Elleri koynunda gezer.

Başımda bir sevda vardır

Kara sevda çekmek zordur

Sevdiğim güzel doktordur

Dertlerime derman yazar.

Allah vardır birdir inan

Ciğerimden gidiyor kan

Yaralarım doldu hicran

Ah etsem yaralar azar.

İsmetî o günler hani?

Yitirdim nazlı cananı

Eller alırsa ceylanı

Bu dert bana kazır mezar.

*

BİR MENDİL

 ALDIM HASINDAN

Bir mendil aldım hasından

Güzellerin âlâsından

Nurperimin sevdasından

Ölüyorum ölüyorum.

Güzel seni sevdim candan

Usandırma bu cihandan

Nurperi senin sevdandan

Ölüyorum ölüyorum.

Bak geldim dağlar ardından

Senin için çıktım yurdumdan

Senin aşkının derdinden

Ölüyorum ölüyorum.

Bir ah edince derinden

Kalbim oynuyor yerinden

Ey Nurperi hasretinden

Ölüyorum ölüyorum.

İsmetî dünya gamından

Usandı tatlı canından

Ey Nurperi özleminden

Ölüyorum ölüyorum.

*

SENİNLE MUTLU

GEZDİK SAMSUN

CADDELERİNDE

Nurperim senin sevgin kalbimde çok derinde

Aşk ateşin yanıyor sinemin her yerinde

Kelebekler gibi uçtuk senin ile el ele

Seninle mutlu gezdik Samsun caddelerinde

Seninle mutlu gezdik Fatsa caddelerinde.

Hazırlan gel sevgilim yine çıkalım yola

Gezelim dolaşalım senin ile kol kola

Yine gönlümüz neşe  yine mutluluk dola

Senin güzelliğine şu Samsun hayran ola.

Yüzün boyun çok güzel seni sevdim derinden

Sen sevginle gülünce kalbim oynar yerinden

Bin yıl seninle yaşasam doymam cilvelerinden

Sana her şeyi alayım Samsun’un fuarından.

Hazırlan gel Nurperim yine çıkalım yola

Gezelim dolaşalım senin ile kol kola

Bu hayat rüya gibi rüyamız hayır ola

Senin güzelliğine şu Samsun hayran ola.

NOT.: Eyvah! Mazide kalan mutluluk, rüya gibi oldun.

*

GÜZELLERDEN ŞANSIM YOKMUŞ,

SANA GÖNÜL VERDİM SAZIM

Güzellerden şansım yokmuş,

Sana gönül verdim sazım.

Dertten yana payım çokmuş,

Sana dökem derdim sazım.

Dertlerimi dinliyorsun

Hasta gibi inliyorsun

Derdimi sen anlıyorsun

Seni sadık gördüm sazım.

Yüzü benziyordu aya

O kız düşürdü sevdaya

Derdime dermansın diye

Yüreğime sardım sazım.

Yürü güzel boylum yürü

Bindalını yerde sürü

Onurperi güzel yâri

Ben de dağdan taştan sordum.

İsmetî’yim yaram derin

Nurperimi bana verin

Büyülüyor namelerin

Sazım seni çok severim

Benim yerim yurdum sazım.

*

SEN ŞİRİNSİN

BENİM İÇİN

Dünya güzeli Nurperi

Bak ne oldum senin için

Bûse verdim aşk içirdin

Âşık oldum senin için

Seni öyle sevdim ki ben,

Bir tanesin benim için.

Ben gönlümü sana verdim

Ne tatlı hayaller kurdum

Amasya’da dağlar yardım

Ferhat oldum sem senin için

Seni öyle sevdim ki ben

Sen Şirin’sin benim için.

Aşkınla kaynayıp coşdum

Kaynar kazan gibi taşdım

Aşkından dağlara düşdüm

Kanber oldum senin için

Seni öyle sevdim ki ben

Sen Arzu’sun beni için.

Güzeller başısın bu genç yaşında

Nazarım var kibriğinde kaşında

On iki yıl gezdim senin peşinde

Sunmanı oldum senin için

Seni öyle sevdim ben

Gülperi oldun benim için.

Aşkınla perişan oldum

Pınar oldum hasret doldum

Halep çöllerinde kaldım

Garip oldum senin için

Seni öyle sevdim ben

Şahsenemsin benim için.

Bülbül oldum güle düşdüm

Yazık şimdi dile düşdüm

Deli oldum çöle düşdüm

Mecnun oldum senin için

Sen Leyla’sın benim için.

İsmetî aşk sunuyorum

Seni melek sanıyorum

Uğrun uğrun yanıyorum

Kerem oldum senin için

Seni öyle sevdim ben

Aslıhansın benim için.

*

BU GÜZEL

SAMSUN’UN

GÜZELİ ÇOKTUR

Bu güzel Samsun’un güzeli çoktur

Değme güzellere gözümüz toktur

Güzeller içinde Nurperim tektir.

Sallanır fırlanır gelirdin bize

Maşallah takının iki omuza

Çok güzelsin Nurperim gelirsin göze.

Her yerde yetişmez ender çiçeksin

Gülden menekşeden goncadan paksın

İstemem kimseler yüzüne baksın.

Sallanır fırlanır gelirdin bana

Saçın telin vermezdim Arabistan’a

Sen bana tutkundun ben âşık sana.

Bu hazin ayrılık hesapta yoktu

Senin bana ahdın yeminin çokdu

Dağ gibi hasretin üstüme çöktü.

Sallanıp fırlanıp daha gelmedin

Açtığın yaraya merhem olmadın

Gözüm yaşlı kaldı daha silmedin

Âşık İsmetî’ye daha gülmedin.

*

DOST İLİNDEN

ESEN RÜZGÂR

Dost ilinden esen rüzgâr

Söyle bana selâm var mı?

Ağlar mı güler mi o yâr?

Yâr dilinden kelam var mı?

Melûl melûl geziyor mu?

Gerdana gül diziyor mu?

Bana mektup yazıyor mu?

Ellerinde kalem var mı?

O yâr sana dert açtı mı?

Sizi görünce koştu mu?

Sizle beni konuştu mu

Sesinde bir elem var mı?

İsmetî der: Yâr gelmedi mi?

Bize selâm salmadı mı?

Hasret devri dolmadı mı?

Daha hasret çilem var mı?

*

ESKİ EVİNDE ARADIM

Eski evinde aradım

Kapını kilitli gördüm

Nereye gitti diye

Komşulardan sordum

Onlar göçtü dediler

Dağ gibi oldu derdim

Bir firgat bastı beni

Kendimi yere vurdum

Ben kaybettim kendimi

Yerden yerlere serildim.

Hayli zaman ağladım

İçimi çektim durdum

Komşular yardım etti

Kalktım yine oturdum.

Gittim geldim aradım

Evinde bulamadım

Başka eve göçmüşdün

Oturdum da ağladım

Eller teselli etti

Hayret içinde kaldım

Adresin yok idi

Sorup arayamadım.

Kapını kilitli gördüm

Benim dünyam karardı

Nereye gittiğini bildirseydin

Ne vardı?

*

-Sözleri Âşık İsmetî’den ,

bestesi bakalım kimden olur?-

SİNEM

DEMİR OLDU

KALBİM ÇELİKDEN

Sinem demir oldu kalbim çelikten

Bu kadar zulüma dayamazdı

Güzeller hep böyle zalim olsalar

Kimse güvenip de evlenemezdi.

Yakdı beni yakdı zalim

Çok perişan oldu hâlim

Soralım cihana âleme

Kim görmüştür böyle zulüm?.

Vefâsız güzelden gönül tez bıkar

Hercai güzeller gönül tez yıkar

Güzel zalim olsa bunca âşıklar

Türkülerde bile yâr diyemezdi.

Yakdı beni yakdı zalim

Çok perişan oldu hâlim

Soralım cihana âleme

Kim görmüştür böyle zalim?

İsmetî’yim yâr yoluna çok baktım

Hasretinden yağmur gibi yaş döktüm

Bunca derdi hasreti nasıl çektim?

Yüz vagonlu bir tren çekemezdi.

*

EVİNİZİN ÖNÜNDEN

YOL GEÇİYOR

Evinizin önünden yol geçiyor

Gül çeşmeden yolcular su içiyor

Nurperim sevdana düşdüm düşeli

Tenhalarda gözlerim yaş saçıyor

Felek vurdu gözyaşlarım dinmiyor

Nurperinin aşk ateşi sönmüyor

Kurlu yâr enginlere inmiyor

Hüma kuşu olmuş yüksek uçuyor

Evinizin önü bir büyük harman

Nurperim hasretin katlime ferman

Bu aşk ateşini sen yaktın canan

Şimdi ne oldu da benden kaçıyor?

Bahçenizde gonca güller açıyor

Etrafına gül kokular saçıyor

Gece-gündüz aşkından ağlıyorum

Gözyaşlarım taşı delip geçiyor.

Evinizin önü fındık bahçeleri

Anadan ayrılan kuzular meler

İsmetî ah eder gözü yaş dolar

Bu ayrılık derin yara açıyor.

*

Gizli sevda çekenler yanar yanar köz olur

Gizli sevda  ateşini söndüren şu saz olur

Yâr ismini söylemem dile düşer söz olur

Düşlerimi süsleyen o sevdiğim kız olur.

Üç tür keramet var Mevlâ kulunda

Kimse kimseyi bilmez kendi hâlinde

İyi insanın iyiliği söylenir elin dilinde

Âşıklara yâr yolunda yüce dağlar düz olur.

*

RÜYAMDA

BİR GÜZEL

GÖRDÜM

Rüyamda bir güzel gördüm

Bahçeden gül derdi bana

Köşkünden bâde indirdi

Güle güle verdi bana.

Çekindim bâde içmeye

Aşka düşüp tutuşmaya

İstedim dönüp koşmaya

Kollarını sardı bana

Bâde içtim nara yandım

O bahçeyi fır dolandım

Yarım bâdeyi ona sundum

Yalvardı içirdi bana.

O köşkte bir âlim vardı

Yüzü nur gibi parlardı

Zikreder tesbih çekerdi

Sağ elini sürdü bana.

İsmetî der benzerdi aya

Beni düşürdü sevdaya

Sonra çıkardı saraya

Sarayı gezdirdi bana.

*

AKLIM BAŞIMDA

YOK YÂR

SEN GİDELİ

Aklım başımda yok yâr sen gideli

Ben mecnundan öte deli oldum deli

Haberin getirse bir seher yeli

Sevincimden uçarım dünya güzeli

Yine duygularım ağlattı beni

Gözyaşlarım ıslatıyor cihanı

Mutlu günlerimiz ne oldu hani?

Ölürüm yiterim unutmam seni.

*

BENİM ÇOCUKLUĞUM,

BENİM GENÇLİĞİM

Benim çocukluğum, benim gençliğim

Cahillik yoksulluk içinde geçti.

Ömrümün baharı en güzel çağım

Farkına varmadan kuş gibi uçtu.

Usanılmaz güzellerin nazından

Aşk ile söylenen şirin sözünden

Cahilliğin yoksulluğun yüzünden

Nice geri gelmez fırsatlat kaçtı.

Tahsilsizim diye hakir görüldüm

Sular gibi çok bulandım duruldum

Onbeşimde bir güzele vuruldum

Alamadım yüreğime od düştü.

Yüzüme gülmedi bahdım kaderim

Nurperi aşkından ölür giderim

Büyüdükce arttı derdim giderim.

Yığıldı üstüstte boyumdan aşdı.

İsmetî’yim özüm hakk’a bağladım

Gözyaşı oldum çağıl çağıl çağladım

Gurbet lede fıkrat geldi ağladım

Gözlerimden yaş yerine kan taşdı.

*

GÜLYÜZLERİN

ONDÖRTLÜK AY

Gülyüzlerin ondörtlük ay

Ben çok seviyorum hay hay

Aklım fikrim olacak zay

Maşallah güzel maşallah

Nazar değmesin inşallah

Şaşılacak güzellikler

Sana vermiş yüce Allah

Melek gibi güzel huyun

Hep böyle mi senin soyun

Nazar değer mavi giyin

Maşallah güzel maşallah

Nazar değmez inşallah

Şaşılacak güzellikler

Nurperime vermiş Allah.

Lalü mercandır dişlerin

İnce kemandır kaşların

Sevda saçar gülüşlerin

Güller açar gülüşlerin.

İsmetî der ki maşallah

Nazar değmesin inşallah

Aranan güzellikleri

Nurperime vermiş Allah.

*

YAMAN OLUR

KÖYLÜ KIZI

Yaman olur köylü kızı

Çok güzel olur kaşı gözü.

Ah en güzeli yaktı bizi

Yaman olur köylü kızı.

Gerçeği kitapdan arar

Örnek örnek saçın tarar

On yedide kemale erer

Tamam olur köylü kızı.

Bahçe yapar bahçıvandır

Boyları selvi fidandıdır

Rehberi yüce Kur’an’dır

Dindar olur köylü kızı.

Çok çalışkan eslek olur

Hatır-gönül iyi bilir

Kocasına destek olur

Sadık kalır köylü kızı.

Baykuş kaymaz yurtlarına

Âşık olur mert birine

Kocasının dertlerine

Derman olur köylü kızı.

Temiz olur pırıl pırıl heryeri

Kalaylı taş gibi olur evleri

Çalışkandır gitmek ister ileri

Evbark olur köylü kızı.

İsmetî işin ahızardır

Köylü kıza ekaburdur

Paha biçilmez cevherdir

Yaman olur köylü kızı.

*

İYİ Kİ GELMİŞSİN DÜNYAYA,

DÜNYADA BİR GÜZEL GÖRDÜ-Türkü-

Sözlerin mutluluk verdi

Gönlüm muradına erdi

İyi ki gelmişsin dünyaya

Dünya da bir güzel gördü.

Boyun güzel, yüzün güzel

Dilin güzel, sözün güzel

Gözlerin dünyaya bedel

Edâların, nazın güzel.

Ey dünyanın güzel kızı

Bu âşığı yakan gözü

Güldükce gül açan yüzü

Kadir mevlâm sana verdi.

Al kınalı elin güzel

İnce nazik belin güzel

Sohbetine doyum olmaz

Baldan tatlı dilin güzel.

Senden güzeli göremedi

Gonca gülleri deremedi

Vuslatına eremedi

Arttı İsmetî’nin her derdi.

Her yanın çiçekli yayla

İsmetî’yi mutlu eyle

Sevinçten mi aktı söyle

O gözyaşı selin güzel.

*

BİR YÂR SEVDİM

TERMELİ

Bir yâr sevdim Termeli

Kaşı gözü sürmeli

Alırsan güzel yâri

Zekatını vermeli.

Ateş düştü bu cana

Gezerim yana yana

Güzellikte bir tane

Sen Termeli Termeli.

Sevdiğim Terme gülü

Kınalı parmak eli

Bu güzeli almalı

Muradıma ermeli.

Canım fedâ yolunda

Kemer olsam belinde

Bu güzelin uğrunda

Ölmeli öldürmeli.

Can Termeli Termeli

Taze fidan Termeli

Aşkından ölüyorum

Ben Termeli Termeli.

Dünyalarda bir tane

Sen Termeli Termeli.

Ey Nurperi Nurperi

Dilin badem şekeri

Sana candan aşığım

Gördüğüm gündn beri.

Başı pullu yazmalı

Âşık bayram ezmeli

İsmetî’yle gezmeli

Dünya güzel görmeli.

NOT.: Basılan kitapta(Sevda Pınarı) var.

*

BİR GÜZELE YAKIŞIR MI?

Sevdanın tahtından inmek

Bir güzele yakışır mı?

Sevip sevip sonra dönmek

Bir güzele yakışır mı?

Bir adı soysuza kanmak

Vefasızları dost sanmak

Varıp daldan dala konmak

Bir güzele yakışır mı?

Çapulcu soysuza kanmak

Gülleri hoyrata sunmak

Olur olmaza aldanmak

Bir güzele yakışır mı?

Adilerden medet unmak

Maziyi öldürüp gönmek

Soysuzun narına yanmak

Bir güzele yakışır mı?

İsmetî’yi avanak sanmak

Yüceden engine inmek

Bir aşkı öldürüp gömmek

Bir güzele yakışır mı?

*

BAK YİNE GELDİ

 SONBAHAR

Bak yine geldi Sonbahar

Sarardı bağlar yapraklar

Gönüllerde çok üzüntü var

Gönüllerde çok hüzün var.

Patozları pirinç dövüyor

Mahsuller eve geliyor

Anbarlar buğday doluyor

Bağbozumu bozuldu bağlar.

Neden karalar bağlarsın?

Ah edip yürek dağlarsın

Deli gönül ne ağlarsın?

Gün doğmadan neler doğar.

Mevsim Sonbahar olunca

Yanar bağrım ince ince

Gönüle hüzün dolunca

Âşıkta artar ahuzar.

Mevlâm dünyayı bize vermiş

Peygamber kitap göndermiş

Bu düzeni böyle kurmuş

Müjde gelecek İlkbahar.

İsmetî’nin gözlerinden yaş akar

Bir derdi var nice derde baş gelir

Devir döner iki ay sonra kış gelir

Şu dağlarda olur boran ile kar.

*

NASIL METHEDEYİM

NURPERİM SENİ?

Nasıl methedeyim Nurperim seni?

Çok güzel yaratmış yaratan  seni

Nasıl sevmem senin gibi sultanı

Bu âşığın gerçeğisin düşüsün.

Asırlar öncesi bir Şirin vardı

Doğan aylar gibi doğar parlardı

Ferhat Şirin için kayalar yardı

Güzellikde Şirin’in sen de eşisin.

Şirin gibi güzel daha kim görmüş?

Sevip ayrılması gerçekten zor imiş

Ferhat Şirin için dağları yarmış

Sen Şirin’sin, sen güzeller başısın.

Biz dertliyiz gönlümüz alınmadı.

Çok ağladın gözyaşın silinmedi

Talihsizsin kıymetin bilinmedi

Ben bilirim sen Cevahir taşısın.

Ey Nurperi gözlerimin yaşısın

Âşık İsmetî’nin ekmeğinin aşısın

Ölmeyince ben senden ayrılmam

Sen başıma konan Devlet Kuşu’sun.

*

ALTIN İKEN PAFON OLUR,

ELDEN ELE DÜŞEN GÜZEL

Sen gelmesen geliyordum

Ben de senin peşen güzel

İnan sensiz yaşanmıyor

Sen can içinde can güzel.

Bülbül gibi şakıyorsun

Bugün iyi neşen güzel

Ben de mutlu oluyorum

Seni gördükce şen güzel.

Kaşların yazıyor ferman

Gülüşlerin derde derman

Gençlikde sürülür devran

Giyin allar kuşan güzel.

Yazılanlar başa gelir

Bu aşkı âşıklar bilir

Fırtınalı deniz olur

Aşkın ile coşan güzel.

İsmetî der derde kalır

Başına çok işler gelir

Altın iken pafon olur

Elden ele düşen güzel

Altın iken mangır olur

Elden ele düşen güzel.

*

BİN YIL ÖMRÜM

OLSA SEVSEM

Bin yıl ömrüm olsa sevsem

Güzel senden bezilir mi?

Ressam olsam resmin çizsem

Âşığım hep seni yazsam

Tüm caziben yazılır mı?

Güzel kime bunca nazın?

Benden yana döndür yüzün

Kara ise alın yazın

Kara yazı bozulur mu?

Yiğide vade dolmadan

Dünyadan murad almadan

Yiğit cephede ölmeden

Ona mezar kazılır mı?

Yürekler yara dolunca

Yaralar hicran olunca

Sunamı eller alınca

Şen yürekle gezilir mi?

İsmetî serden geçmeden

Güzel uğruna coşmadan

Aşkın bâdesin içmeden

Deryasında yüzülür mü?

*

DOKTORLARIMIZA

 ARZUHAL-NAME-

Dertli yaşaması ölümden acı

Anlayışlı doktor başımın tacı

Dünyayla yarışan Türk doktorları

Bu benim derdimin yok mu ilacı?

Bu derde düşeli iki yıl oldu

Gönül bahçesinde güllerim soldu

Çektiğim ızdırap inşallah doldu

Tedavi edin edin beni sılacı.

Gönül eski günlerimi özlüyor

Çocuklarım iyi olmamı gözlüyor

Yaram yürekdir her an sızlıyor

Sanki yüreğimde hançerin ucu.

İki yıldır bastonsuz gezemedim

Rahatca derdimi yazamadım

Ben bu derdin sırrını çözemedim

Durmadan ağrıyor belimin içi.

İsmetî der yine kaynayıp çoşam

Yürüyüp gidem de dağları aşam

Sayenizde sağlığıma kavuşam

Ömür boyu olam size duacı.

*

ELVAN ELVAN

BURCU BURCU

KOKARSIN

Elvan elvan burcu burcu kokarsın

Cennet bahçesinden gül müsün güzel?

Bir hoş salınırsın, bir hoş yürürsün

Selvi ağacında dal mısın güzel?

Güldükçe yüzünde açar güllerin

Boğum boğum kınalıdır  ellerin

Şekerden şerbetten tatlı dillerin

Arının yaptığı  bal mısın güzel?

Murad ettim vuslatına ermedim

Has bahçende gonca gülün dermedim

Senin gibi güzel yoktur görmedim

Melek mi, Huri misin güzel?

Aşkı nara yakdın uzak durursun

İlenirsem fidan gibi kurursun

Cayır cayır yandığımı görürsün

Yedi kat yabancı el misin güzel?

Âşık İsmetî der ki bu iş n’olacak?

Nurperi ay gibi doğdu doğacak

Aşkın bir sel gibi beni boğacak

Cennet ırmağından sel misin güzel?

*

YÜCE DAĞ BAŞINDA

 CILKA YOL OLUR

Yüce dağ başında cılka yol olur

Enginlerde gonca gonca gül olur

Vefâlı güzelin dili şeker, bal olur

Vefâsız güzelin  dili tatlı olmaz.

Yenilmez içilmez namerdin aşı

Öldürmez yazılar kötünün taşı

Sağlıktır huzurdur her işin başı

Huzursuz ev şeker yese tadı olmaz.

Talihsiz insana bu dünya darmış

Gece gündüz işi ah ile zarmış.

Allah kerameti insana vermiş

Hayin insanlarda keramet olmaz.

Ey İsmetî ah edip de ağlama

Bahar seli gibi coşup cağlama

Vefâsız güzele meyil bağlama

Vefâsız güzelde merhamet olmaz.

İsmetî benziyor dertli Kerem’e

O yâr hançer vurdu yürek yarama

Bu ayrılık üç ay daha sürerse

Benim derdim gider ince vereme.

*

VEFÂSIZ GÜZELİ

YÂR EDEMEDİM

Çiftçi oldum bağları bar edemedim

Dertli bülbül oldum zar edemedim

Nice vefâsızın kahrını çektim

Vefâsız güzeli yâr edemedim.

Esnaf oldum müşteri ile barıştım

Bu çöllerde gazellere karıştım

Gönüller yapmaya çokca çalıştım

Kimsenin gönlünde yer edemedim.

Dost yoluna nice  dağları aşdım

Bir güzel uğruna zehirler içtim

Bir güzel aşkından yandım alıştım

Güzelden gönlümü farıdamadım.

Âşık İsmetî der bakın hâlime

Bir saçı Leyla’nın düştüm eline

Gönlümü bağladı saçın teline

Güzelden gönlümü beri edemedim.

Yiğit derler yüce dağlar aşana

Âşık derler kaynayıp da coşana

Mevlâm yardım etsin merhamet etsin

Bencileyin yardan ayrı düşene.

*

KÜSÜP DE DARGIN

GİDEN SEVGİLİYE

Elveda demeden gittin

Yüreğime ateş ettin

Evi barkı viran ettin

Sen bu yerlerden gidince

Bizi dargın terk edince

Yüreğimde ateş yanar

Duman tüter ince ince.

Çiçeklerin sıra sıra

Talihim yok bahtım kara

Yüreğimi yakdın nara.

Sen bu yerlerden gidince

Beni dargın terk edince

Yüreğimde ateş yanar

Duman tüter ince ince.

Aşkın beni derde saldı

Bu fırkat bağrımı deldi

Gönül evim viran kaldı.

Sen bu yerlerden gidince

Beni dargın terk edince

Yüreğimde ateş yanar

Duman tüter ince ince.

Âşık İsmetî ağlıyor

Yine karalar bağlıyor

Dideleri kan çağlıyor.

Sen böyle dargın gidince

Beni dargın terk edince

Yüreğim dağı ateşten

Duman tüter ince ince.

*

BANA ÂŞIK OLAN

 KIZDAN ETDİN

Ey hayin Nurperi beni

Çok ağlattın gözden etdin

Onbeşinde gül fidanı

Bana âşık olan kızdan etdin

Bana ben seninim derdin

Çok ağır yeminler içerdin

Gittin büyük acı verdin

Beni gülen yüzden ettin.

Gönül yaylasını senle yaylardım

Aşkın deryasını senle boylardım

Meclislerde güzel sözler söylerdim

Beni sohbet sözden etdin.

Benimle çok deyip güldün

Âşık oldun kalbime doldun

Söyle nasıl zalim oldun?

Özüm yakdın özden ettin.

Âşık İsmetî’yi viran etdin

Aşk ateşine yakdın gitdin

Beni bir adi zengine satdın

Kör şeytanın emrine gitdin.

*

BEN BİR

GÜZELİN

UĞRUNDA

Ben bir güzelin uğrunda

Verem oldum verem oldum

Hasretine böyle yana yana

Kerem oldum Kerem oldum.

Yüreğime fıkrat düşdü

Bana böyle feryad düştü

Gönül bağıma od düştü

Viran oldum viran oldum.

Bu illerde bu diyarda

Aşka düşdüm gönlüm narda

Nurperimi rüyalarda

Gören oldum gören oldum.

Ben seni vefalı sandım

Gözyaşlarına aldandım

Aşkın ateşine yandım

Duman oldum duman oldum.

Âşık İsmetî’nin bahtı kara

Kalbim kırık sinem yara

Dost yoluna serim yere

Seren oldum seren oldum.

* BİR SU İÇMEK

İÇİN PINARA

VARDIM

Bir su içmek için pınara vardım

Peşimden bir güzel pınara geldi

Edeple erkânla kenara durdum

Bir hoşca bakdı da yüzüme güldü.

Pullu yazmasını bir yana atdı

Dertleri toplayıp derdime katdı

Kalaylı tas ile su ikram etti

Bu dertli başımı sevdaya saldı.

Doldurdu kapların koydu bir yana

Gitme konuşalım dur dedi bana

O tatlı bakışlar kahretti cana

Bu güzel başımdan aklımı aldı.

Güzelin gül yüzü ondörtlük aydı

Bilmem insan mıydı melek miydi?

Kibrikleri ok olmuş kaşları yaydı

Atdı aşk okunu sinemi deldi.

Güzellikten bakamadım yüzüne

Can dayanmaz edâsına nazına

İsmetî der yandım şirin sözüne

Güzelin sözleri şekerdi baldı.

*

MECNUN OLDUM

BİR GÜZELİN PEŞİNDEN

Mecnun oldum bir güzelin peşinden

Ahım kaldı, kirpiğinde kaşında.

Gönül kar istiyor, kar dağ başında

Elim ermediği karı neyleyeyim.

Gülmedim ağladım gençlik çağında

Mecnun oldum kaldım Leyla dağında

Gönül nar istiyor nar el bağında

Ellerin bağında ben neyleyeyim.

Yiğit odur her cefayı kaldırsın

Vatan sevgisiyle gönül doldursun

Er odur ki düşmanına saldırsın

Yurt için ölmeyen eri neyleyeyim.

İnsan olan kadir kıymet bilmeli

Âşık olan bir yâr için ölmeli

Güzel olan âşığına gülmeli

Aşığa gülmeyen yâri neyleyeyim.

Nurperi demiş ki Âşık İsmetî gelsin

Gül hazan olmadan vaktinde dersin

Kamil ona derim kalp gözü görsün

Kalp gözü görmeyen gözü neyleyeyim.

*

ŞU KOCA DÜNYAYI

ABAD EDENLER

Şu koca dünyayı abad edenler

Her tarafı Paris, Bağdat edenler

Yaşamayı bize murad edenler

Tatlı dilli güleryüzlü güzeller

Hoşbakışı şirin sözlü güzeller

Kol kol olup salınır da gezerler.

Cennette üzgündü Adem babamız

Yetişti imdada Havva anamız

İnsanı eşleştirdi yaradanımız

Dengeyi sağladı yüce yaradanımız.

Böylece güzeller oldu canımız

Kimisi yâr oldu, kimisi anamız

Onlarsız olmuyor hiçbir anımız

Onlar bizim şerefimiz şanımız.

Âşık İsmetî der güzel can ilacıdır

Onlarsız hayat çekilmez acıdır

Kimi bize yârdır, kimi bacıdır.

Bu dünyanın can ilacı güzeller

Kimi evlad kimi bacı güzeller

Onlarsız hayat çok acı güzeller

İnsanlığın baş tacı güzeller.

*

BİR MENDİL BAĞLADIM

 GÜLÜN DALINA

Bir mendil bağladım gülün dalına

Mezarımın baş uçunda salına

Benim çektiğim bu kara sevdayı

Allahım vermesin hiçbir kuluna.

Yüce dağ başına yağmaz mı karlar?

Nurperi koynunda ayvalar, narlar

Kaderin önüne geçilmez derler

Kader beni atdı sevda seline.

Dilerim ki yüce Allah hayırlı versin

Herkes murad alıp murada ersin

Yüce mevlam sen her şeye kadirsin

Bırakma kulunu namert kuluna.

Felek oturdu üstüne yolumun

Aman felek neden bana zulümün

Benim Nurperimi alan zalimin

Ciğerleri delik delik deline.

Dilerim Türk Milleti şad olsun

Bayrağımız daim yüceden kalsın

İsteyen ağlasın, isteyen gülsün

Âşık İsmetî’nin mecnun hâline.

*

NASIL ANLATAYIM

SENİ SEVGİLİM?

Nasıl anlatayım seni sevgilim?

Çiçekler içinde güle benzersin

Yakıyor bağrımı o güzel boyun

Selvide sallanan dala benzersin.

Şavkını almışsın gökteki ayın

Bilmem huri midir melek mi soyun?

İncecik belin fidandır boyun

Telli saz göğsünde tele benzersin.

Seni gören aman maşallah desin

Selâm dursun elin koynuna koysun

Mevlâm nasip etsin bu âşık yesin.

Altın tabaktaki bala benzersin.

İsmetî der bu güzelden geçilmez

Nasip olmayınca bâde içilmez

Mübarek yüzlerin nurdan seçilmez

Cennetde Havva’ya kula benzersin.

*

ŞU TERME’NİN GÜZELLERİ

Orta uzun boylu olur

Asaleti soylu olur

Güzel melek huylu olur

Şu Terme’nin güzelleri.

İnci sedef dişli olur

Hepsi kalem kaşlı olur

Çok yumuşak başlı olur

Şu Terme’nin güzelleri.

Boyları selvi dal olur

Sözleri şeker bal olur

Terbiyeli uysal olur

Şu Terme’nin güzelleri.

Asla yanlış yola gitmez

Gayrısına meyil katmaz

Kendi yârini ağlatmaz

Şu Terme’nin güzelleri.

Güzeller el ele gezer

İsmetî’nin bağrın ezer

Nice derde derman yazar

Şu Terme’nin güzelleri.

Çeltikde çalışırlar

Bülbül gibi konuşurlar

Tez büyüyüp yetişirler

Şu Terme’nin güzelleri.

Pirinç eker pirinç yerler

Ağzında badem ezerler

Badem şekeri ezerler

Şehire gelin giderler

Şu Terme’nin güzelleri.

Âşık olan doğru söyler

Güzellerin metin eyler

Mah yüzleri  doğan aylar

Şu Terme’nin güzelleri.

*

YEŞİL TERME’NİN KIZLARI

Yeşil Terme’nin kızları

Aya benziyor yüzleri

Pırıl pırıl parlıyorlar

Sanki göğün yıldızları.

Okula gider gelirler

Kültürden nasip alırlar

Duvaklı gelin olurlar

Yeşil Terme’nin kızları.

Yoktur çekilmez nazları.

Gayet edâlı yürürler

Etrafa neşe verirler

İffetini çok korurlar

Harama bakmaz gözleri.

Bir taneyi ikrar verir

Gül yüzüne bakan erir

Temizlikde kıskandırır

Sünbülleri nergizleri.

İsmetî der çalışırlar

Her iyiliğe alışırlar

Çok da güzel konuşurlar

Şekerden tatlı sözleri.

Bazen seyrana  çıkarlar

Elvan elvan gül kokarlar

Âşığın bağrını yakarlar

Yeşil Terme’nin kızları..

*

GÜZELLER BAŞI NURPERİ

Güzeller başı Nurperi

Beni mecnun edin sensin

Özlem dolu gözlerimde

Tütün gibi tüten sensin.

Senin kadrini iyi bileni

Severek çeken çileni

Senin aşkınla öleni

Terk edip de giden sensin

Sırma saçın lüle lüle

Aşkın bana tatlı çile

Düşmanımla güle güle

Derdime dert katan sensin.

Aşkınla yürek dağladım

Senin için az mı ağladım?

Gönlümü sana bağladım

Koparıp da atan sensin.

Aşkın ile çektim çile

Yakdın beni döndüm küle

İsmetî’yi iki pula

Acımadan satan sensin.

Güzellik timsali doğmuştur yurda

Kaşın gözün beni düşürdü derde

Elâ gözler beni düşürdü derde

Hayalin görürüm baktım yerde

İnan gözüm yaşı bir sel sevdiğim.

Senin ile dolu geçer düşlerim

Unutulunca ağlamaya başlarım

Gözümden akıyor hasret yaşlar

O nazik ellerle gel sil sevdiğim.

Kınalı kekliğe benzettim seni

Aslı Kerem yaktı Nurperi beni

İkrarlar vermiştin ikranın hani?

Unutma ikrarın var bil sevdiğim.

*

İLK GÖRDÜĞÜM

 GÜNDEN TUTULDUM SANA

İlk gördüğüm günden tutuldum sana

Aşkının ateşi düştü bu cana

Sen gelmeyesin zulüm edersin bana

Gel göreyim seni bir yol sevdiğim.

Yürüdükçe bindallısı sallanır

Sallandıkca gül sineler ballanır

Yel estikçe sırma saçlar tellenir

Saçları rüzgârda tel tel sevdiğim.

Nasip olsa bâde içsem elinden

Altın kemer olsam sarsam belinden

Konuştukca bal akıyor dilinden

Dilleri hem şeker hem bal sevdiğim.

Kirpiklerin okdur kaşların keman

Leblerin çaresiz dertlere derman

Bizlere lütfedip güldüğün zaman

Yüzünde açılır çift gül sevdiğim.

Senden güzelini görmedi gözüm

İsmetî der sana ikrarım sözüm

Seni görmeyince gülmüyor yüzüm

Sevgine muhtacım gel gel sevdiğim.

* GÜL CEMALİN

İLHAM VERİYOR

BANA

Güzelliğin şan veriyor cihana

Gül cemalin ilham veriyor bana

Dilerim ki seni doğuran ana

Dünyalar durdukca dursun sevgilim.

Âşıklar çok ağlar gülmez diyorlar

Ağlar gözyaşını silmez diyorlar

Leylâ gibi güzel gelmez diyorlar

İşte sen Leylâ’sın  varsın sevgilim.

Aklımdan çıkmıyor elâ gözlerin

Şekerden şerbetden tatlı sözlerin

Pırıl pırıl parlar onur yüzlerin

Yüce dağ başında karsın sevgilim.

Hazan olur gülleri çok erdirme

Hasbahçene yâd elleri vardırma

Gonca gülün hoyratlara derdirme

Gel senin âşığın dersin sevgilim.

İkrar verdin ikrarında durursun

Ben göleni sana layık görürsen

Âşık İsmetî’ye bahşiş verirsen

Allah muradını versin sevgilim.

* GELMEDİ GÖNLÜMÜ

EYLEYEN GÜZEL

Aramızdan poyraz yel esdi mi?

Yoksa rakiplerin bize kasdı mı?

Can Nurperim acep bana küsdü mü?

Gelmedi gönlümü eyleyen güzel.

Anlamadın hiç hâlimden bilmedin

Gönül suyu gözyaşlarım silmedin

Gözlerim yolu hâlâ gelmedin

Tatlı şirin sözler söyleyen güzel.

Gelin olan ne hoş sallar beşiği

Âşık olan unutur mu maşuğu

Zincir bağlamayan dertli aşığı

Zülfün tellerine bağlayan güzel.

Benden selâm olsun çiftte benlime

Sevgiler sayıklar anlı şanlıma

Sevdasınla dolu âşık gönlüme

Aşk pınarı gibi çağlayan güzel.

Dertlerim süzülüp gelir dilimden

Damla damla düşer sazın telinden

Kötü kader kötü yârin elinden

Genç yaşta karalar bağlayan güzel.

Âşık İsmetî der aklım şaşırdın

Aşkın deryasını boydan aşırdın

Beni mecnun edip çöle düşürdün

Aşkınla sinemi dağlayan güzel.

*

HASRET ŞİİRİ

Ben de bu dünyaya geldim geleli

Bülbül gibi gonca güle hasretim

Ergen olup kendi kendim bileli

Yâr ağzında tatlı dile hasretim.

Gümüşhane kahramanlar otağı

Baharda yemyeşil ovası dağı

Baba memleketi kâbe toprağı

Çok güzeldir bizim ile hasretim.

Cennete benziyor dünya baharda

Bir güzel aşkından yüreğim narda

Sırma saçlar savruluyor rüzgârda

Yâr yüzünde sırma tele hasretim.

Bir âşığım yanar bir ateş serde

Allahım düşürme kimseyi derde

Özellikle şu yirmibirinci asırda

Hakk yolunda doğru kula hasretim.

Âşık İsmetî der yârla giderim yola

Yorulduğu yerde veririm mola

Güzeller gezerken şöyle kol kola

Ne hoş olur ince bele hasretim.

*

ŞEFAAT YA RESÛLALLAH

Ey iki cihan serveri

Ey Kur’an-ı Kerim rehberi

Ey Allah’ın sevgili Peygamberi

Mübarek yüzünü görebilseydim

Ayağına yüzler sürebilseydim

Ben de muradıma erebilseydim

Şefaat Ya Resûlallah

Şükür Allah’a dünyaya teşrif buyurdun

İnsanlığa gerçekleri duyurdun

Allah’ın emri ile bir nizam kurdun

Güçsüzleri ezdirmedin, kayırdın.

Mübarek yüzüne âşığım vallah

Şefaat Ya Resûlallah

Dünya senin ile nura garkoldu

Nice müşrikler imana geldi

Bulunduğun yerler bereket doldu

İzini bulsam da yüz sürsem billah

Şefaat Ya Resûlallah.

Dünyada ahiretde âşığız sana

Aşkınla gezeriz biz yan yana

Varlığınla şeref verdin cihana

Ayağın tozuna yüz sürsem billah

Şefaat Ya Resûlallah.

Başının üstünde bulut giderdi

Sen olmasan çaresizler niderdi?

Seni Allah dünyaya rahmet gönderdi

Mübarek yüzüne âşığız vallah

Şefaat Ya Resûlallah.

Ayağın tozuna yüzsürsek billâh.

Doğduğun gece melekler dünyaya indi

Putperestlerin ateşi söndü

Mucize gören nasipliler derhal inandı

Mübarek yüzüne âşığız vallah

Şefaat Ya Resûlallah.

Sabır hoşgörü ile başlardın söze

Önünde yüzbinler gelirdi dize

Müslümanız Elhamdülillah ne mutlu bize

Müslümanız ne mutlu  bize

Mübarek yüzüne âşığız vallah

Şefaat Ya Resûlallah.

İsmetî seni anar gözleri dolar

Hasretin ateşi bağrını deler

Yüce Muhammed’den şefaat diler

Şefaat, şefaat, şefaat Ya Resûlallah.(s.a.v.)

NOT.: Bu şiir defterinin en baş sayfasına yazılacaktı fakat

ne yazık ki yazarken unutuldu.’Sevda Pınarı Kitabım’da yayınlandı.

*

GÖNÜL VAZGEÇELİM

 BÖYLE GÜZELDEN

Gönül vazgeçelim böyle güzelden

Bize karşı bağrı demir, taş gibi

Gelse bile bizde durmaz, eylenmez

Uçar gider bir üveyik kuş gibi.

Kadir mevlâm murad etmiş yaratmış

Bahtı kara imiş çileye batmış

Bunca güzellikle onu donatmış

Sanki dersin güzellere baş gibi.

Vefasızdır hiç hâlimden bilmiyor

Gözyaşlarım görüyor da silmiyor

Bayılırım gülmesine gülmüyor

Gelir bize elâ gözler yaş gibi.

Bunca yıldır sevdim seni ezeli

Güz gelmeden bağlar dökmez gazeli

Kulübede duran dünya güzeli

Kötü kocan sanki sana eş gibi.

Güzel olmayınca âşık söylenmez

Vefasız güzele gönül bağlanmaz

Gelir gider yalvarırım eylenmez

Uçar gider hayal gibi düş gibi.

Vefasızın aşkı sevdası bende

İnsanî duygular yok mudur sende?

Güller açar bahar olur her yanda

Bize gelir boran gibi kış gibi.

İsmetî’yi yakdı duman tütüyor

Hasreti firkati cana yetiyor

Bülbül olup el bağında ötüyor

Bize gelir sanki dut yemiş gibi.

* AMAN KARDEŞ

YAKMAYALIM ORMANI

Orman yurdumuzun millî serveti

Ormansız toprağın yok bereketi

Cahiller bilmezler orman kıymeti

Aman kardeş yakmayalım ormanı.

Orman yurdumuzun hayat kaynağı

Orman korur yurtda bitgel toprağı

Yeşillensin yurdun ovası dağı

Kırıp yere dökmeyelim ormanı.

Yaradana secde eder ağaçlar

Ormana saygıyla eğilsin başlar

Ormanda ötüşür güzelim kuşlar

Tahrip edip yıkmayalım ormanı.

Toprağı dağlarda ormanlar saklar

Her ağaç bir asker vatanı bekler

Yok olup gitmesin bunca emekler

Cahilane sökmeyelim ormanı.

Yurdumun güzelliği ormandır

Ormanlar milletçe derde dermandır

İsmetî der orman hayattır candır

Tarla edip ekmeyelim ormanı.

NOT.: Bu şiirim ‘Sevda Pınarı Kitabı’mda yayınlanmıştı.

*

MEVSİMLERİN EN

GÜZELİ İLKBAHAR

İlkbahar gelince ötüşür kuşlar

Uyanır tabiat üretim başlar

Dağlar yeşillenir açılır işler

Mevsimlerin en güzeli ilkbahar.

İlkbahar’da türlü çiçek açılır

Her tarafa gülü Reyhan saçılır

Yaylalarda soğuk sular içilir

Mevsimlerin en güzeli İlkbahar.

İlkbahar’da şeyda bülbül ötüşür

Gül menekşe birbirine katışır

Yeşil Terme’ye de bahar yetişir

Mevsimlerin en güzeli İlkbahar.

Çiftçilik yapılır tohum saçılır.

Her tarafta gül çiçekler açılır

Koyun kuzu yaylalara göçülür

Mevsimlerin en güzeli ilkbahar.

İlkbahar benziyor gençlik çağına

Siz düşmeyin kara sevda ağına

Ateş düşmüş yüreğimin bağına

Mevsimlerin en güzeli İlkbahar.

Yine geldi ilkbahar’ın çağları

Yeşil giydi güzel yurdun dağları

Âşık İsmetî çok sever bağları

Mevsimlerin en güzeli İlkbahar.

*

DÜNYA AYNI

DÜNYA İNSAN DEĞİŞTİ

Dünya aynı dünya insan değişti

İnsanlar rüşvetsiz yola gitmiyor

Ademoğlu para aşkına düşdü

Kardaş kardeşin elini tutmuyor.

Çektiğim ıstırap canıma yetdi

Sel oldu gözyaşım ummana gitdi

Ademoğlu Dünya’yı çok kirletdi

Bağlar viran oldu bülbül ötmüyor.

Dertliler dert çeker ne bilsin eller

Güz gelince bağda döker gazeller

Hani nerde kaldı eski güzeller

Şimdikiler bir yatakta bile yatmıyor.

Kalp gözünü aç da şu dünyaya bak

Ne muazzam düzen  kurmuş yüce hakk

İyi kimseler varda kötüler çok

Allah esirgiyor dünya batmıyor.

Önümüz akşamdır gün oldu kindi

Ey İsmetî yolun yokuştur şimdi

Acaba Kerem’de böyle mi yandı?

İçerim yanıyor duman tütmüyor.

*

GEL SEVGİLİM BARIŞALIM

Böyle küskünlük olur mu?

Gel sevgilim barışalım

Küskünle mutlu olur mu?

Gel sevgilim barışalım.

Gel sevgilim barışalım

Kol kol olup dolaşalım

Âşıkane konuşalım

Kumru gibi koklaşalım.

Dargınların yüzü gülmez

Dertlerini kimse bilmez

Dargınlığı Allah sevmez

Gel sevgilim barışalım.

Gel sevgilim barışalım

Sevgi neşeyle coşalım

İnsanlıkda yarışalım

Gel sevgilim barışalım.

İyi insanlar hiç darılmaz

Dargınlıklar hoş görülmez

Seven gönüller yorulmaz

Gel sevgilim barışalım.

Dargınlık bağrımı deldi

Fani dünya kime kaldı

Teklif İsmetî’den geldi

Gel sevgilim barışalım.

*

BAY ve BAYAN İKİ ÂŞIĞIN ŞİİR DİLİ ile KARŞILIKLI SÖYLEŞİSİ

Aldı Nursuna Bakalım Ne Söyledi: Üç aydır aşkınla döndüm şaşkına

                                               Merhamet bana Allah aşkına

                                               Seni yerleştirdim gönül köşküne

                                               Kabul eyle seviyorsan Huda’yı.

Aldı İsmetî Bakalım Ne Söyledi:   Yüzün hatırlatır ondörtlük ayı

                                               Güzelliğin aklı edecek zayi

                                               Sunam sen küçüksün var daha büyü

                                               Sen şimdi bilmesin aşkı sevdayı.

Aldı Nursuna Bakalım Ne Söyledi.: Sevda yeli eser oldu başımda

                                               Nur parlıyor gül yüzümde kaşımda

                                               Güzel kız evlenir ondört yaşında

                                               Ben de bilir oldum aşkı sevdayı.

Aldı İsmetî Bakalım Ne Söyledi:  Güzele yakışır acem kınası

                                               Bu dünyanın olmaz herdem sefası

                                               Bu hayatın çoktur cevri cefası

                                               Sunam çekemezsin cevri cefayı.

Aldı Nursuna Bakalım İsmetî’ye  Ne Söyledi:          Gönlümün bağında açıldı güller

                                                                  Gül gonca olunca şakır bülbüller

                                                                  Her şeye katlanır seven gönüller

                                                                  Seviyorum kabullendim cefayı.

Aldı İsmetî Bakalım Nursuna’ya Ne Söyledi:           Ben âşığım doğru yoldan çıkamam

                                                                  Durgun suyum bulanıp da akamam

                                                                  Kanunlara aykırı işler yapamam

                                                                  Kanun bize zindan eder dünyayı.

Aldı Nursuna Bakalım İsmetî’ye Ne Söyledi: Nursuna diyor ki aşkına yandım

                                                                  Yalvara yalvara bittim tükendim

                                                                  Bir genç güzel kızı kırmasın sandım

                                                                  Terk edip gidelim bizde bu köyü.

Aldı İsmetî Bakalım Nursuna’ya Ne Söyledi: İsmetî der ki daha gülemem

                                                                  Koy aksın gözyaşım daha silemem

                                                                  Çok güzelsin sunam huyun bilemem

                                                                  Ne değerse değer güzelin huyu.

NOT.: Sonu hazin, ayrılık, gözyaşları içinde elveda oldu.         

*

AKLIM BAŞIMDA YOK

YÂR SEN GİDELİ

Aklım başımda yok yâr sen gideli

Ben mecnundan öte deli oldum deli

Haberin getirse birseher yeli

Sevinçten uçarım dünya güzeli.

Nurperi çok hayin ağlattı beni

Gözyaşlarım ıslatıyor cihanı

Mutlu günlerimiz ne oldu hani?

Ölürüm yiterim unutmam seni.

Yâr aşkına dokurum sazda tellere

Bülbüller âşıktır gonca güllere

Dokunmayın beyler şu güzellere

Onlardır dünyanın neşesi şanı.

Nurperi hasretinle nasıl yaşarım

Aşkı sevdan ile dolar taşarım

Dünyanın ucundan çağırsan beni

Cana minnet deyip sana koşarım.

Öyle tahrip etdi beni felek

Ne bir hayal kaldı ne bir düş kaldı

Gönül bağım öyle viran oldu ki

Ne bülbül sedası ne bir kuş kaldı.

Âşık İsmetî’yim kınaman beni

Ben yitirdim elâ gözlü ceylanı

Hani vaat ettiğin mutluluk hanı?

Vefasızlar kahrediyor insanı.

*

DUMANTEPE BAŞI

KARDIR BORANDIR

Dumantepe başı kardır borandır

Sevgilim gideli hayli zamandır

Sensiz öksüz kalan gönlüm virandır

Gel usul boyuna kurban olduğum.

Her gece rüyamda seni düşlerim

Uyanınca ağlamaya başlarım

Senin için çağlıyor gözyaşlarım

Sil usul boyuna kurban olduğum.

Varlığın âşığa şereftir şandır

Gözlerimden akan yaş değil kandır

Gülüşlerin dertlerime dermandır

Gül usul boyuna kurban olduğum.

Çekerim senin için dünya gamını

Beklerim ağzından bir kelamını

Gelemesen bana bir selamını

Sal usul boyuna kurban olduğum.

Ayın ondördüne benziyor yüzün

Kudretten sürmeli elâdır gözün

Ağzın kına kaşığı çok tatlı sözün

Bal usul boyuna kurban olduğum.

İsmetî’yi ettin duygu pınarı

Yüreğime koydun ateşi narı

Vefasızlık yapıp terk etme bari

Dal usul boyuna kurban olduğum. 

*

-Yaşanmış Maznun Hikâye-

ANKARALI MEŞHUR ÂŞIK ÖMER’İN

KARA SEVDASI

Ankaralı Âşık Ömer gibi oldum

Bir vefâsız yâre bağlandım kaldım

Yanıklı ahımı göklere saldım

Ömer gibi başım alıp gideyim.

Âşık Ömer yanmış bir Bey kızına

Kırk yıl düşmüş vefasızın izine

Sonunda kanlı yaş dolmuş gözüne

Ömer terk-i sıla etmiş ben de edeyim.

Kız demiş olmaz ben bir Bey kızı

Yerin çiçeğim göğün yıldızı

Sen fakir ben zengin gülerler bizi

Kırk yıl bekleyen fakiri nideyim?

Âşık Ömer başını alıp gitmiş

Uzak diyarlara kapağı atmış

Âşık Ömer başını alıp gurbete gitmiş

Uzak diyarlara kapağı atmış

Varmış bir diyara bir bakkal tutmuş

Demiş sazı bir köşeye takayım

Ömer bakkal, dönelim Bey kızına

Kimseler bakmamış hayin yüzüne

Bir ateştir yanar olmuş özüne

Demiş Ömer’in yolunu tutayım

Tebdil-i kıyafet düşmüş yola

Bu destanda düşmüş dilden dillere

Seyyah olup geçmiş ilden illere

Akşam olmuş demiş burada yatayım.

Sabah olmuş seyyah âşık uyanmış

Uyanmış da yüreği aşka yanmış

Gitmiş bakkal kapısına dayanmış

Demiş şimdi kendimi tanıtayım.

Kız bakmış Âşık Ömer unutmuş

Kader vurmuş Ömer boynunu bükmüş

Bakkalında bir geçim yolu tutmuş

Derdi altmış iken dert olmuş yetmiş.

Kız tenhaya varmış bağlamış atını

Çıkarmış üstünden erkek kıyafetini

Giyinmiş paşa elbisesi olmuş paşa kadını

Kalbur elek satmayı gayri ihtiyar etmiş.

Âşık Ömer’in aşkı da kızın gönlüne düşmüş

Ömer’in aşkınla nankör kız yanmış tutuşmuş

Bakkalın önünde çok gezmiş çok dolaşmış

Bakkalın önünden çok gelmiş geçmiş.

-Bey kızı dayanamamış konuşmuş bakalım

Âşık Ömer’e neler söylemiş..Aldı Bey kızı

  kalbur ve elekleri koluna takıp söylendi:-

Bey kızı der kalbur satarım, elek satarım

Kırk yıllık sevdayı yıktı kaderim

Âşık Ömer ben senden de beterim

Şimdi kalbur satarım, elek satarım.

Âşık Ömer sesinden tanımış kızı

Düşmüş yüreğine bir ince sızı

İndirmiş köşeden dertli sazı

Bir ah çekmiş kanlı yaş dolmuş gözü.

Âşık Ömer almış sazı eline

Çok üzülmüş kızın mahzun hâline

Dertli dertli vurmuş sazın teline

Şunlar gelmiş Âşık Ömer diline

Bakalım Bey kızına neler anlatmış:

İsmine nail olmayan dilberin

Çarkına yapar felek

Mihnetin sevdanın zamanı geçti

Şimdi ister kalbur sat, ister elek.

Bey kızı Ömer’den duyunca bu sözleri

Kanlı yaşla doldu kızın güzel gözleri

Yürümeye tutmaz olmuş dizleri

Ağladı ağladı çok feryat etdi.

Bey kızı ağladı ağladı bindi atına

Yürek dayanmıyordu feryadına

Boynu bükük döndü memleketine

Kırk yıllık sevda böylece bitdi.

NOT.: Nurperi de işte beni böyle etdi

Kerem etdi dertli dertli söyletdi

Mecnun etdi beni çöllere susuz atdı

Nurperi Âşık Ömer gibi beni inletdi.

Aman gençler vefasıza kanmayın

Yalan sözlerine siz aldanmayın

En sonunda benim gibi yanmayın

Vefasızlar yakdı beni mahvetdi.

Ben Âşık Ömer gibi oldum bilesin

Ey Nurperi şeytanından sen belanı bulasın

Sen de o Bey kızı gibi sararasın solasın

Yataklarda çürüyesin kalasın

Âşık İsmetî’nin ahı tutdu diyesin.

Size derim ergen kardeşler

Sevmeyen güzeli siz de sevmeyin…

Yine bahar geldi ötüyor kuşlar

Yürekde acılar gözümde yaşlar

Size derim size ergen kardeşler

Sevmeyen güzeli sizde sevmeyin.

Bu gençlikde kaynayıp da coşup da

Vefasızın arkasında da koşup da

Düşünmeden vefasıza düşüp de

Yandım deyip dizinizi dövmeyin.

Akıl ermez vefasızın işine

Gardiyan kesilir senin başına

Zehir katar ekmeğine aşına

Vefasız alıp da kara giymeyin.

Tarlanın bahçenin düzünü alın

Tarağına bakın bezini alın

Vefalı annenin kızını alın

Dertsiz başınızı derde koymayın

İsmetî der vefasız ızdırap verir

Acı sözlerinden yürekler erir

Şeytan vefasızı cazip gösterir

Aman gençler kör şeytana uymayın.

*

AYRILIK HASRETİ-

AYRILIK ACISI

Ayrılık ölüm derlerdi ben inanmazdım

Başıma geldi de şimdi inandım

Çok sevdiğim güzel beni terk etdi

Yandım ateşlere odlara yandım.

Yandım Ey Nurperi yürekten yandım

Kendim gibi seni vefalı sandım

Nice güzellere ben aldanmadım

Vefasız güzel yıkarmış şimdi inandım.

Kınalı keklik gibi bağıma kondu

Nurperi gözümde Leyla’ya döndü

Nurperi yanında gönlüm çok şendi

Şimdi baykuş doldu virana döndüm.

Yandım Kerem gibi ateşe yandım

Vefasız güzeller yıkar inandım

Vefasızı vefalı sandım aldandım

Hasreti tahrip etti virana döndüm.

Kardeş hor bakma bana

Bir teselli ver bana

Ayrılık acısını sen bilmesen

Sor bana.

Ne zormuş sor bana.

Dertli İsmetî der Hurî sanmıştım Hurî

Meğer vefasız hercainin biri

Beni terk etmeyen vefalı yâri

Ölüp gidene dek terk etmem kendim.

* BİR HÂYİN GÜZELE

 YARANAMADIM

Güzel diye gitdim köyümden aldım

Kendi rızasıyla aldım da geldim

Onu Leylâ bildim ben mecnun oldum

Yine bu güzele yaranamadım.

Davaya başladı kırkı dolmadan

Gelinlik kınası henüz solmadan

Bunca yıllar geçti bana gülmeden

Ben hâyin güzele yaranamadım.

Mevlâm düşürmesin hâyin güzele

İnsan idim katdı beni gazele

Tarihe yazılsa çektiğim çile

Olmadı güzele yaranamadım.

İstedim ki yesin şekerler ballar

Korudum değmesin rüzgârla dallar

Bana hor göründü başka güzeller

Ben hâyin güzele yaranamadım.

İlk yıllarda onu bir melek sandım

Onu korumaya silah kuşandım

Meğer diktatörmüş boş yere yandım

Diktatör güzele ben yaranamadım.

İsmetî’yim yıllarım heder oldu

Zalim yarla bir ömür geçer oldu

Gözyaşlarım akdı kalbime doldu

Otorite güzele ben yaranamadım.

*

BİR KIZ YARALADI

BENİ KURTARIN

Aşk hançeri yedim yaram çok  derin

Yetişin komşular bu hâlimi görün

Merhem sürün yaralarımı sarın

Bir kız yaraladı ah beni kurtarın.

Her şeyi konuştuk iyice anlaştık

Ayrılık yok diye yeminler içtik

Sevda potasında kaynadık piştik

Kelebekler gibi sevindik uçtuk

Bir kız yaraladı beni kurtarın.

En ağır yeminler etmişti bana

Yürekten âşığım diyordu sana

Sonra hançer vurdu boyadı kana

Bir kız yaraladı beni kurtarın.

Buna sebep oldu zalim babaannesi

Hâlâ kulağımda o kızın güzel sesi

Yakdı beni güzelliği iş ve cilvesi

Bir kız yaraladı beni kurtarın.

Her fırsat buldukca gelir giderdi

Gönlümü bulmaya çok dil dökerdi

Babam çok zalimdir kaçalım derdi

Ben razı olmadım bıçağı vurdu

Bir kız yaraladı beni kurtarın.

Ben bu güzel kızdan hep uzak durdum

Nurperim var diye ona söylerdim

Sanmayın o kıza ben elimi sürdüm

Ben oyun oynamam mert oğlu merdim

Bir kız yaraladı beni kurtarın.

Dedim daha toysun çok düşün-taşın

Bekle bari onsekiz olsun yaşın

Şavkını almışsın ayın güneşin

İsmetî’yle belâya girer başın

Vurdu yaraladı kurtarın beni.

*

BU DERTLİ MEKTUBU SANA

Bu dertli mektubu sana

Önce selam salan yazdı

Yirmi dört ayar altınsın

Kıymetini bilen yazdı.

İsmin dillerimde hece

Bu iş oldu bir bilmece

Bunca yıldır beraberce

Ağlayıp da gülen yazdı.

Seni bir melek bilen

Ta yürekten âşık olan

İki elinde mendilden

Gözyaşını silen yazdı.

Sen benim bağrım yakınca

Duman tüter ince ince

Sen bu yerlerden gidince

Öksüz garip kalan yazdı.

Bıktım dünyanın gamından

Bu hesabın toplamından

Ey Nurperi özleminden

Yana yana ölen yazdı.

Bıktım kara bağlamaktan

Seller gibi çağlamaktan

Hasretinle ağlamaktan

Sararıp da solan yazdı.

Nurperinin billur sesi

Bağların gül menekşesi

İsmetî hayat çeşmesi

Hasretinle dolan yazdı.

*

-Maznun Hikâye-

BEN LOKMAN HEKİM’İN OĞLU GİBİ OLDUM

Ben Lokman Hekim’in oğlu gibi oldum

Onun da derdi ne bilinmemişdi

Çeke çeke bir dert ile ölmüştü

Derdine bir çare bulunmamıştı.

Lokman Hekim derde derman ararmış

Uçan kuştan çiçeklerden sorarmış

Oğlu karnım karnım diye ağlarmış

Onun da gözyaşı silinmemişti.

Lokman Hekim oğlu da ölüp gitmiş

Bu fırkatda anne-babaya yetmiş

Lokman Hekim oğlunu otopsi etmiş

Lokman daha dünyada gülememiş.

Otopsi de mideden kemik çıkmış

Lokman Hekim o kemiğe çok bakmış

O kemiği bir bıçağa sap takmış

Bıçağı aşçıdan başkasına vermemiş.

Aşçı o bıçakla sebze doğrarmış

Lokman Hekim gider-gelir lokantaya uğrarmış

Turuba sürüldükçe bıçak perirmiş

Malûm kemik turuba dayanamamış.

Azrail Lokman’a yapmış hitabı

Lokman’ın elinde tıbbın kitabı

Cebrail kitaba vurmuş kanadı

Koca kitap gitmiş bulunamamış.

Lokman ölüme çareden vazgeçti

Cebrail çırpındı göklere uçtu

Kitapdan bir yaprak arpa bağına düştü

Onun için arpa ilaç olmuştu.

Lokman kemiğin turupla eridiğini gördü

Ah etdi yürekde çoğaldı derdi

Demek ki her derdin dermanı vardı

Turubu ilaçları arasına neden almamış.

Lokman turubu ilaçları arasına almış

Halk da turubu dertlere derman bilmiş

Lokman bitkilerden çok ilaç bulmuş

Çaresiz dert ihtiyarlıkla ölüm kalmış.

Lokman Hekim aramış ölüme çare

Yapmış hesabını kendine göre

Can otunu almaya gelmiş sıra

Cenab-ı Allah ona razı olmamış.

Can otu almaya yollara düşmüş

Köprü üstünde Cebrail ile buluşmuş

Hazret-i Cebrail Lokman ile konuşmuş

Ölüme çareye yetki vermemiş.

Lokman aramış sayfayı bulmuş

Arpa tarlasından sayfayı almış

Ölüme çareden vazgeçtim demiş

Dünyaya doktorluk Lokman’dan kalmış.

İsmetî der işte böyle bu işler

Ecelin önünde eğiktir başlar

Milyarlarca insan toprak olmuşlar

Bu dünyada kimse baki kalmamış.

*

HEY AĞALAR!

BEN LEYLÂ’MI YİTİRDİM?

Hey ağalar ben Leylâ’mı yitirdim

Çok aradım bulamadım Leylâ’mı.

Derdim beşyüz idi bine yetirdim

Çok aradım bulamadım Leylâ’mı.

Yoktur güzellikte Leylâ gibisi

Ona kurban yüz güzelin hepisi

Nurdan mı halk’ olmuş vucüt yapısı

Çok aradım bulamadım Leylâ’mı.

Aradım Leylâ’mın evine vardım

İleriye dönük hayaller kurdum

Uçan kuştan bile Leylâ’mı sordum

Çok aradım bulamadım Leylâ’mı.

Leylâ’nın hasreti beni ezdi bitirdi

Hasret yüreğime çöktü oturdu

Çarkı kırılası felek Leylâ’yı yitirdi

Çok aradım bulamadım Leylâ’mı.

Leylâ’sı yitenler böyle mi ağlar?

Leylâ Leylâ deyip ırmaklar çağlar

İsmetî der sizde mi dumanlı dağlar

Çok aradım bulamadım Leylâ’mı?

*

BEN DE ŞAŞTIM

ŞU DERYÂ’NIN İŞİNE

Ben de şaştım şu deryânın işine

Çırpınıp duruyor hiç yorulmuyor

Kader böyle bir dert geldi başıma

Hastayım hatırım hiç sorulmuyor.

Yandı yandı yüreğim püryân oldu

Gözyaşlarım yoluna revân oldu

Gönlümün bahçesi perişan oldu

Hazan vurdu gülleri derilmiyor.

İnsan olan sahip çıkar yurduna

Kaptır yavrusun yaban kurduna

Herkes düşmüş dünya malı derdine

Sevap değil hastaya varılmıyor.

Karlar yağdı güvendiğim dağıma

Yaralandım yatamadım sağıma

Sam yelleri esdi gönül bağıma

Viran bağda bülbüller görülmüyor.

İsmetî der mevlâm esirge bizi

Şifa ver sinemde bitsin bu sızı

Bulandı gönlümün derya denizi

Bulandı da bir daha durulmuyor.

*

DELİ GÖNÜL DİNLE BENİ

Deli dönül dinle beni

Biraz nasihat tut gönül

Terk edip giden güzeli

Artık sen de unut gönül.

Gönül nice oldu hâlin

Çağladı gözyaşı selin

Öyle vefasız güzelin

Var anasını sat gönül.

Kucakla sabır taşını

Dindir gözünün yaşını

Vefasızın gidişini

Etme kendine dert gönül.

Vefasızlara aldandın

Tatlı dillerine kandın

Gülhan ateş gibi yandın

Al bunlardan ibret gönül.

Mevlâ’ya boyun bükelim

Gözyaşımızı dökelim

Dünyada çile çekelim

İyi olsun ahiret gönül.

Derdini dök saza

Vefasıza değmez bile

Seni sevmeyen güzele

Sen de verme kıymet gönül.

Ateş attılar serine

Bu yara gider derine

Güzellerin bol yerine

Sen de kapağı at gönül.

Aman Âşık İsmetî olma ası

Can katar yayla havası

Bu dünya sabır dünyası

Sabret gönül sabret gönül. 

*

MÜJDELER OLSUN

HÂYİN YÂR

Müjdeler olsun hâyin yâr

Gider oldum köyünüzden

Güzellik de sen bir nigâr

Bıktım kötü huyunuzdan.

Mevlâdan dilerim sabır

Bu hayatın sonu kabir

Bunca hiddet bunca kibir

Miras kalmış soyunuzdan.

Bu yıllarda dertlerim çok

Talihsizim acıyanım yok

Acı sözler temrenli ok

Bana atarsın yayınızdan.

Ülkede susuzluk çıksa

Harareti bağrımı yaksa

Sizin pınarınız aksa

Bir su içmem suyunuzdan.

İsmetî der gonca güldün

Bülbülüne bakmaz oldun

Zulüm derslerimi aldın

Amcanızdan dayınızdan.

*

UNUTMAK İSTEDİM

UNUTAMADIM

Nurperim bu yerden gitdi gideli

Beni sevdâlara salan güzeli

Gözümden akıyor göz yaşı seli

Kurutmak istedim kurutamadım.

Yollar beni gurbete bağlıyor

Yâr hasreti yüreğimi dağlıyor

Hasret dolu deli gönül ağlıyor

Ağlayan gönlümü avutamadım.

Yine arzuladım melek huyumu

Güzeller içinde suna boylumu

Darılıp da giden güzel leylimi

Yalvardım yakardım durudamadım.

İsmetî ayrılmış lebi lâlinden

Bilmiyorlar ben garibin hâlinden

Hayli aldım sattım dünya malından

Hergün zarar etdim kâr edemedim.

Yiğit derler yüce dağlar aşana

Âşık derler kaynayıp da coşana

Mevlâm yardım etsin, merhamet etsin

Bencileyin yârdan ayrı düşene.

*

“YARA DERİN”,

DİYE DOKTOR SARMADI

Yaram derin diye doktor sarmadı

Bacım uzak geçti hâlim sormadı

Görmezlikten geldi beni görmedi

Gözyaşlarım Ceyhun oldu durmadı.

Çok isterdim eller gibi gülmeyi

Gönül dengi yâr ile mutlu olmayı

İsterdim dünyadan murad almayı

Felek engel oldu aman vermedi.

Hemen karaları bağlama gönül

Ah edip yüreğim dağlama gönül

‘Hani cevap’, diye ağlama gönül

Belki mektup telli yâre varmadı.

Cahillikten neler geldi başıma

Felek avu kattı pişmiş aşıma

Ölünce yazılsın mezartaşıma

Bu dünyada muradına ermedi.

Âşık İsmetî ağlar ahuzarnan

İşim olmaz kumarınan barınan

İyi anlaştığım şirin yârınan

Nasip olup dem-i devran sürmedi.

*

NEREDESİN

ELÂ GÖZLÜM NEREDE?

Sazım da köşede küstü asılı kaldı

Gönül nazlı dosta küsülü kaldı

Bu hazin ayrılık bağrımı deldi

Neredesin elâ gözlüm nerede?

Çok özledim dostum o mah yüzleri

Cilve-nazla mestederdin bizleri

Şekerden şerbetten tatlı sözleri

Neredesin şeker sözlüm nerede?

Bakamazdım nur parlayan yüzüne

Hayran olmuş idim şeker sözüne

Doyamazdım edâ, iş ve nazına

Neredesin melek yüzlük nerede?

Özleminden oylum oylum yanardım

Sen ikrar verirdin ben inanırdım

Yüzünü gördükce melek sanırdım

Neredesin melek yüzlüm nerede?

İsmetî der yüzünde nur musun?

Ey Nurperi! Yâr değil ağyâr mısın?

Benim gibi aşka gelip der misin?

Neredesin eli sazlım nerede?

* ÇOBAN OLAN GİDER

KOYUNUN YAYLAR

Çoban olan gider koyunun yaylara

Âşık olan aşkın deryasın boylar

Dertli olan insan derdini söyler

Derdini söyleyen insan açılır.

Dertsiz olan bilmez dertli hâlinden

Bülbül olan geçmez gonca gülünden

Güler yüzlü sevecen yâr elinden

Zehir olsa kadeh kadeh içilir.

Mevlam kimseleri etme sahipsiz

Benim derdim kaldı böyle takipsiz

Bir yâr sevdim güzellik de rakipsiz

Yüz bin güzelin içinden seçilir.

Gariptir dünyada insanlık hâli

İnsanın boynunda ağır vebâli

İnsan yeryüzünde ekin misali

Bir gün gelir ekin gibi biçilir.

İsmetî der yanar bağrım külhandır

Ahirete sermaye dindir imandır

İnsan bir yolcudur dünya bir handır

Bir gün gelir bu handan göçülür.

*

KÖYÜMÜ VİRÂN BIRAKTIN

Gözümü yaş kan bıraktın

Gönlümde figan bıraktın

Sunam terk-i sıla etdin

Köyümü virân bıraktın.

Özünü hakk’a bağlayan

Ah ile yürek dağlayan

Senin için kan ağlayan

Bir yaralı can bıraktın.

Yitirdim çifte benlimi

Talihsiz kara günlümü

Gittin de garip gönlümü

Yıkılmış bir han bıraktın.

Hani ikrarların hani?

Gülüşün değer cihanî

Ellerim koynumda beni

Acımadan sen bıraktın.

İsmetî’nin bahtı kara

Özleminle düşmüş dara

Ey Nurperim peşin sıra

Bir melûl cihan bırakdın.

*

KARA SEVDA

Selâm söylen nazlı yâra

Hasretinden düşdüm dara

Ben de kara bahtım gibi

Başdan başa giydim kara.

Yakdı güzellerin hası

Bu da feleğin cezası

Yürek oldu dert deposu

Dert yığıldı sıra sıra.

Hergün oluyor zararım

Kalmadı sabrım kararım

Mecnunum seni ararım

Leylâ isen sen de ara.

İsmetî der Leylâm nerde?

Hasret ateşleri serde

Gizli sevda çekenlerde

Yürek olur pare pare.

*

EY NURPERİM!

SEN BU YERDEN GİDELİ…

Ey Nurperim! Sen bu yerden gideli

Kaldık bu yerlerde biz melûl melûl

Gidip bu yerleri virân edeli

Sensiz geçen bahar yaz melûl melûl.

Ben düşmüş ağlarken kaldırdın beni

Aşkı sevdayınan doldurdun beni

Şimdi hasretinle öldürdün beni

Bari mezarımı kaz melûl melûl.

Nurperi aşkından düştüm figana

Böyle zulüm etmez insan insana

İnsaf et de birgün bir mektup bana

O nazik ellerle yaz melûl melûl.

Sevdan bana aşdı bunca işleri

Akıtdın gözümden kanlı yaşları

Bana sevdirdiğin sırma saçları

Tara ak gerdana diz melûl melûl.

Âşık İsmetî ağlıyor daha gülmüyor

Çoğaldı gözyaşı daha silmiyor

Diller söylemiyor teller çalmıyor

Asılmış köşeden saz melûl melûl.

* BEN BÖYLE ÂŞIK OLDUĞUM

Ben böyle âşık olduğum

Aşkı sevdayla dolduğum

Gözyaşlarımı sildiğim

Bir güzelin eseridir.

Mumlar gibi eridiğim

Çıra gibi kuruduğum

Evden barkdan farıdığım

Bir güzelin eseridir.

Uğrun uğrun yandıklarım

Pervane olup döndüklerim

İçip içip kandıklarım

Bir güzelin eseridir.

Ah edip ağladıklarım

Karalar bağladıklarım

Yüreğim dağladıklarım

Bir güzelin eseridir.

İsmetî âşık olduklarım

Saçlarımı yolduklarım

Uykularım böldüklerim

Bir güzelin eseridir.

Etrafımı üzdüklerim

Derde destan yazdıklarım

Melûl melûl gezdiklerim

Bir güzelin eseridir.

Yeni mecnûn diyor ki

Nurperiye:

Aşkın ateş gibi düştü bu cana

Sevdan serum gibi karıştı bu kana

Bin güzel bir yana sen bir yana

Karşı karşıya koysalar

 Nurperiyi  bir yana koysalar

Hangisini alırsın diye?

Bana sorsalar:

Âşık İsmetî’nin sevinçle

Nurperi’ye koştuğunu görseler…

* YARA HİCRAN OLDU

DÜŞDÜ DERİNE

Ey Nurperi! Beni aşkına yakdın

Kara sevdalara beni bıraktın

Aşkın bomba idi kalbime atdın

Kalbimi çevirdin yangın yerine.

Gitdin geldin yüzüme güldün durdun

Ben seninim derdin yemin ederdin

Aşkın hançerini sineme vurdun

Yara hicran oldu düşdü derine.

Aşkın ile yanarım ben için için

Avrupa’ya değer bir tutam saçın

Söyle güzel söyle gençliğin için

Müslüman yâr zulmeder mi erine?

Yandım güzel sana yürekten yandım

İkrar sözlerine kandım inandım

Tekmil güzel için çok yer dolandım

Rastlamadım senin gibi güzel birine.

Sen giderken bekle gelecem dedin

And içtin gelmeye niçin gelmedin?

Yaşlı gözlerimi yollarda kodun

Sazı ortak etdin İsmetî’nin kederine.

*

BANA İKRAR VERDİN –

BANA SÖZ VERDİN

Bana ikrar verdin, bana söz verdin

Beni görmek için gelir giderdin

Sen ağlama ben tez gelirim derdin

Neredesin güzel boylum nerede?

Gelir gider gamlı gönlüm alırdın

Saatlerce yanlarımda kalırdın

Senin ile mutlu olduğum bilirdin

Suna boylum neredesin nerede?

Gelir gider benle gülüp ağlardın

Ağladıkca yüreğim dağlardın

Cenberini bir hoş cazip bağlardın

Neredesin melek huylum nerede?

Beni âşık etdin dilim çözüldü

Sen gideli yüreğim çok ezildi

Bunca şiir aşkın ile yazıldı

Neredesin asil soylum nerede?

İsmetî der dillerin şeker baldı

Tatlı diller beni sevdaya saldı

Neredesin güzel leylim nerede?

*

YAYLA YOLLARI

YOKUŞDUR

Yayla yolları yokuşdur

Yol gözleyen gözüm yaşdır

Yenile sevdiğim güzel

Cümle güzellere başdır.

Ey Nurperi! Nerdesin gel

Bağlar gözün döker gazel

Yenile sevdiğim güzel

Şirin’e Leylâ’ya eşdir.

Can yoldaşı ettik sazı

Dertleşiriz bazı bazı

Nurperimin o mah yüzü

Sanki yakıcı güneştir.

Nurperim bir gonca güldür

Aşkından olmuşum deli

Güleç yüzü mah cemali

Hem ekmektir hem de aşdır.

Aşk ateşi attın bana

Sevdan işledi cana

Kınalı ellerle name

Yaz güzel bana ulaştır.

Dikenli bahçenin gülün deresen

Ey güzel! Başına belâ ararsan

Ağyâr aşığının hâlini sorarsan

Hasretinden gözleri dolu yaşdır.

Âşık olan gizli sırrı bildirmez

Hiçbir bir güzel senin yerin doldurmaz

İsmetî’yi böyle ağlattın gittin

Mevlâm zalim sevmez, seni güldürmez.

İsmetî’ye verdin meyil

Eyle vuslatına nail

Seninkisi yürek değil

Belki demir, belki taşdır.

*

TALİHSİZ OLURSA

DÜNYADA KİŞİ

Talihsiz olursa dünyada kişi

Her dem ona gelir feleğin taşı

Ne kadar iyi olsa yürekten sevse

Birgün düşman olur en can yoldaşı.

İnsanoğlu akl-ı selim yaşarsa

Bir yârin uğrunda dağlar aşarsa

Salise munise yara düşerse

Ekmek şeker olur, bal olur aşı.

Sevdiğim güzelim onsekiz yaşı

Kudretten sürmeli kirpiği, kaşı

Sevip sevdiğini almayan kişi

Yüreğinde sönmez aşkın ateşi.

Nasıl sevmeyeyim ben de insanım

Aşkından yanıyor damarda kanım

Nurperimin gülüşüne hayranım

Gülerken oynaşır kirpiği, kaşı.

İsmetî’nin dertli dumanlı başı

Değirmen dönderir gözünün yaşı

Dertli hâlin sormaz bacı-kardaşı

Çöllerde veriyor yaşam savaşı.

*

NURPERİ

SENİN İÇİN

DAĞLAR AŞARIM

Nurperi senin için dağlar aşarım

Aşkın ile kaynayıp da coşarım

Dünyanın ucundan çağırsan beni

Cana minnet deyip sana koşarım.

Aşkın ile yandım yandım kül oldum

Aşkın deryasına akan sel oldum

Dut yemiş bülbüller gibi lal oldum

Senin hasretinle nasıl yaşarım?

Haberini alsam, sevinsem, gülsem

Mevlâm nasip etse gözyaşım silsem

Acep nere gittin izini bulsam

Kerem gibi yollarına düşerim.

Niçin sevdim hayin kaşı, kemanı

Hiç yoğumuş merhameti, imanı

Hani netdin bunca ahdı amanı?

Kalbin demir, taş mı diye şaşarım.

Nurperi İsmetî’yi sen etdin âşık

Sırma saçın ak gerdana dolaşık

Senin aşkın benim aşkım karışık

Aşkın ateşinde yanıp pişerim.

*

LEYLÂ’SINI YİTİRMİŞ

MECNÛN GİBİYİM

Leylâ’sını yitirmiş mecnûn gibiyim

Gezer uğrun uğrun ararım böyle

Leylâ’nın aşkından volkan gibiyim

Olmasa çereye zararım böyle.

Zalim olur ikrarından dönerse

Bülbül gibi daldan dala konarsa

Güllerini bir hoyrata sunarsa

Hoyratın kolunu kırarım böyle.

Gönül düştü bir zülfü bulaşığa

Yazık etdi bencileyin âşığa

Havas ettim ağaçda sarmaşığa

Ben Leylâ’mı bulsam sararım böyle.

İsmetî der yâre bir saray kursam

En nadide eşyalarla doldursam

Gökyüzünden yıldızları indirsem

Yârin sarayını kırarım böyle.

Üç yıl oldu derde düştüm hastayım

Dertli olunca kalmadı amcam, dayım

Kadir mevlâm nasip eyle gideyim

Şu hayin yârin yanında kalmayım.

*

BU AYRILIK YAMAN BİR DERT

Bu ayrılık yaman bir dert

Dayanılmaz oldu fırkat

Rabbim bana merhamet t

Öldürüyor beni hasret.

Pîr elinden bâde içtim

Onun için kaynayıp coşdum

Ben  bir hâyin yâre düşdüm

Hava çeliğinden de sert.

Allah’a yürekten inan

İnananlar olmaz pişman

Merhametsiz oldu insan

Korkarım yakın kıyamet.

İyi düşün dünya hâlini

Yutuyor kızı gelini

Yeme kardeş elmalını

Bugün dünya yarın ahiret.

Belli değil yerim yurdum

Yürekte artıyor derdim

Ben bir viran bahçe gördüm

Bülbüller ediyor feryât.

Dert çeşmesi oldum dert ile doldum

Felek ispat eyle nerede güldüm?

Güzellerden güzel mücevher buldum

Kıymetini bilemedim uçurdum.

İsmetî der dertli özüm

Yaş doludur iki gözüm

Allahım senden niyazım

Sen bize eyle merhamet.

*

BÂD-I SABAH

SELÂM SÖYLE YÂRİME!

Bâd-ı sabah selâm söyle yârime

Gelsin de beldemi, ilimi görsün

Aşkı ateşi atdı serime

Yandım da kül oldum külümü görsün.

Vay zalim zalim perişan hâlim

İşe güce şimdi gitmiyor elim

Sen sebep oldun büküldü belim.

İstemezdim böyle düşem dillere

Acıklı perişan hazin hâllere

Bu aşk mecnûn etdi atdı çöllere

Gelsin de çöllerde hâlimi görsün.

Vay zalim zalim perişan hâlim

Sen sebep oldun hasretin ölüm

Hasretin bastırdı koynumda elim.

Dünya güzeli Aynur

Yürek yandı oldu kor

Eğer ayrılacaksak

Hançerini kalbime vur.

Aman bâd-ı sabah götür o yârı

Ölmeden yüzünü göreyim bari

İsmetî çekemez bu ahuzarı

Gelsin de yaptığı zulümü görsün.

* ŞU GÖNLÜM EYLENMEZ

OLDU NEYLEYİM?

Şu gönül eylenmez oldu neyleyim?

Gönül eyleyecek yâr ver yaradan

Yârim yok derdimi kime söyleyeyim?

Derdimi söyleyecek yâr ver yaradan.

Kadir mevlâm şüphesiz ki sen varsın

Rabb’ül âleminsin her zaman birsin

Gücün çokdur sen her şeye kadirsin

Gönül bağlarıma nur ver yaradan.

Hayat çeşmim hasret özlem doluyor

Felekte takılıp işim kalıyor

Felek muradıma engel oluyor

Feleğin çarkını kur ver yaradan.

Bu dertler sinemde böyle mi kalsın?

Şifa ver Allahım yüzümüz gülsün

Kalbimiz gönlüm nura garkolsun

İhsan eyle bize nur ver yaradan.

Coştu dertli İsmetî gözyaşı seli

Sevip alamayan olmaz mı deli?

Maşûkum Nurperi Suna güzeli

Aman geç kalmasın tez ver yaradan.

*

YÂR SEN BURADAN GİDELİ

Yâr sen buradan gideli

Gözyaşlarım revân oldu

Ateşinle yürek dolu

Yandı yandı püryân oldu.

Beni etdin mecnûn deli

Çağlıyor gözyaşı seli

Sen bu yerlerden gideli

Kasabamız virân oldu.

Senin için kara bağladım

Dertli yüreğim dağladım

Tenhalarda çok ağladım

Gözlerim yaş dolu.

Çok güzeldin çok da gökçek

Yanıyorum ocak ocak

Mutlu iken ayıracak

Felek de bizim buldu.

Bilmem bu olanlar hayal düş müdür?

Yoksa bencileyin gözün yaş mıdır?

Beni gözü yaşlı bırakıp gitdin.

Seningisi yürek değil taş mıdır?

Odamda asılı sazım

Yaş doludur iki gözüm

Hasretim gözüm yollarda

Uzak kaldı oğlum kızım.

İsmetî çok melûl kaldı

Âhını göklere saldı

İlham perisi gideli

Gönlümün gülleri soldu.

*

KARA SEVDANIN

SON HASRET İNLETMELERİ

Ayrı düştüm elâ gözlü sunamdan

Başım kurtulmadı efkardan gamdan

Gözlerim görmüyor tozdan dumandan

Canım kardeşlerim canım bacılar

Bana haber verin telli turnamdan.

Eyvah! Telli turnam yuvadan uçtu

Hangi ovaları dağları aşdı?

Hangi ile hangi göle düşdü?

Bana haber verin telli turnamdan.

Bilmiyorum yolun na yana döndü?

Avcı vurur diye yüreğim yandı

Gurbet elde hangi dallara kondu?

Bana haber verin telli turnamdan.

Yardım edin çaresize düşküne

Ant içmiştik kavuşmaya beş güne

Yeri göğü yaradanın aşkına

Bana haber verin telli turnamdan.

Âşık İsmetî’yim korkmam ölümden

Dertsizler ne bilsin dertli hâlimden

O turnam anlardı benim dilimden

Bana haber verin telli durnamdan

Allı durnamdan pullu durnamdan

Gözleri sürmeli güllü durnamdan.

*

BİR VEFÂSIZ

 BENİ ZORA DÜŞÜRDÜ

Bir vefâsız beni zora düşürdü

Aklımı başımdan aldı da gitdi

İş ve cilve ile yaktı pişirdi

Pişmiş yüreğimi böldü de gitdi.

Hâyin güzel ikrarından durmadı

Gönül bir kez muradına ermedi

Leblerinden bir bergüzar vermedi

Hasreti yadigâr kaldı da gitdi.

Dünyaya geleli ben de gülmedim

Akdı gözyaşlarım çoşdu silmedim

Gönül hırsızıymış ben de bilmedim

Vefâsız  gönlümü çaldı da gitdi.

Bunca yıldır beni gafil avladı

Tatlı dillerinle beni tavladı

Zülfün tellerine beni bağladı

Sinem ateşlere saldı da gitdi.

İsmetî der vefâsız kasteddi bana

Nasıl kastdedilir seven insana

Kanadı yaralar döndü hicrana

Sinem delik delik deldi de gitdi.

*

DELİ GÖNLÜMLE SAVAŞIMIZ

Yetmedi mi yücelerde uçtuğun

N’olur engine in deli gönül

Vefâsızlar için derde düştüğün

N’olursun akıllan sen deli gönül.

Bak el âlem vatanında kendi işinde

Sen gezersin hayallerin peşinde

Ne işin var karlı dağlar başında?

Gel bizim bağlara kon deli gönül.

Bıktım gönül ikrarından nazından

Az mı sürükledin beni izinden

Çok çileler çektim senin yüzünden

Gözüm yaşı oldu kan deli gönül.

Netdim gönül sana benden kaçarsın

Ok vurup sineme yara açarsın

Yücelerden bir meçhule uçarsın

Söz dinle de bana dön deli gönül.

İsmetî der ağladım gayri gülemem

Çoğaldı gözyaşım daha da silemem

Yoruldum peşinden daha da gelemem

Usandım kahırdan ben deli gönül.

*

DERT ÜSTÜNE

DERDİM ÜSTÜNE

Bu dert geldi girdi sere

Yine düştüm doktorlara

Üç yıldır derde düşeli

Tabib bulamadı çare.

İşlerim hep kaldı yarım

Bazen gözyaşı dökerim

Kaderim deyip çekerim

Ne yapayım bahtım kara.

Üç yıldır yüzüm gülmedi

Doktor derdimi bilmedi

Elimde nakit kalmadı

Dertlere yetmiyor para.

Dünyada almadım murad

Bu dert hiç vermiyor rahat

Kadir mevlâm merhamet et

Şifa ver düşürme dara.

İsmetî der yine coştum

Sargılı yaramı açtım

Efkar denizine düşdüm

Yürekde dert sıra sıra.

*

KARA SEVDA SÖYLETİYOR

Sana derim sana Samsun meralı

Aşkına düşeli yürek yaralı

Ey Nurperi! Aşkın ile inlerim

Aşk okun kalbime vurdun vuralı.

İsmetî’yim muradıma ermedim

Şu dünyada senden güzel görmedim

Yâr senin ile dem-i devran sürmedim

Sıra dağlar gibi derdim sıralı.

*

ZALİM  SIRA DAĞLAR

 KESMİŞ ARAYI

O yâr açtı yüreğimde bu yarayı

Cerrah bulamadı derde çareyi

Özledim yârimi göremiyorum

Zalim sıra dağlar kesmiş arayı.

Sunamı alan dilerim çok belâ bulsun

Benim gibi gönlü kederle dolsun

Demişler ki bir kişi dertli olsun

Zalim felek bana çekmiş kurayı.

Bir iyilik yapın da Nurperimi verin

Onun sevdasından yaralar derin

Yüreğimi yarın yâre gösterin

Görsün yüreğimde kanlı bereyi.

Yürekde yarayı saramaz oldum

Bir yerde eylenip duramaz oldum

Nurperi aşkından göremez oldum

Seçemez olmuşum ak ile karayı.

İsmetî’yim dertli dumanlı başım

Bir güzel uğruna bozuldu işim

Akdı gözlerimden kanlı gözyaşım

Akdı bulandırdı durgun dereyi.

*

LEYLÂ’YA TUTULDUM

YANDI CİĞERİM

Leylâ’ya tutuldum yandı ciğerim

Ateşler içinde kaldı bu serim

Aman Leylâ, senden seni dilerim

Senden başkasına güzel mi derim?

Her dem ‘Leylâ Leylâ’ der inlerim

Gece-gündüz yol gözlerim

Öldürür hasret kederim

Ben Leylâ’ma kavuşmasam

Açık kalacak gözlerim.

Güzel benim olursan sana iyi bakarım

Sana dil uzatanın ciğerini sökerim

Seni gücendirenin ocağını yıkarım

Sana hiç iş yaptırmam, işleri ben yaparım

Yürüdün yollara altın inci dökerim

Her akşam gül suyunla ayağını yıkarım.

Hışım ile güldün de yüzüme bakdın

Nur yüzünden şavkı şimşekler çaktın

Sevda ateşine düşürdün beni

İsmetî’yi sönmez ateşe  yaktın.

Âşık İsmetî ile aşka geldin

Yıllarca söyleyip güldün

Sen kendine yâr mı buldun?

Leylâ bana Allah kerim.

*

GEL DÜNYANIN EN GÜZELİ

Gel dünyanın en güzeli

Aşkından olmuşum deli

Kerem gibi yanıyorum

Aşkına düşdüm düşeli.

Nurperim al yeşil giyer

Ne giyerse ona uyar

Batı Dünyasına değer

Sırma saçının bir teli.

İçime ateşler düşdü

Yandı yüreğim tutuşdu

Gözyaşıma kan karıştı

Hayin sen gitdin gideli.

İnşallah sabah olacak

İnşallah güneş doğacak

İnan ki seni boğacak

Gözyaşımın coşkun seli.

İsmetî der gülmez oldum

Gözyaşım silmez oldum

Neredeyim bilmez oldum

Aşkınla gezdim gezeli.

*

SÖKTÜN GÖNÜL SARAYIMDAN

BİRER BİRER TAŞLARIMI

Kirpiklerin okeyledin

Yay eyledin kaşlarını

Atdın yüreğimden vurdun

Döktün gözden yaşlarımı.

Seviyordum kana kana

Sevdan ile yana yana

İnan dostum bunca sene

Sen süsledin düşlerimi.

Geldin bana gönül verdin

Gönül sarayıma girdin

Vardın bir zalim sardın

Bütün moralimi kırdın

Yıkdın hayal düşlerimi.

Güzeldin beni şaşırdın

Aşk aşını sen pişirdin

Kara sevdaya düşürdün

Alt üst etdin işlerimi.

İsmetî vazgeçmem hâyinden

Vefasız geçmez huyundan

Sökdün gönül sarayımdan

Birer birer taşlarımı.

*

ELVEDA DEMEDEN

 BIRAKIP GİTDİ

Bir vefasızın hışmına uğradım

Antlaşmayı tek taraflı fes etdi

Ben Leylâ’yım diye yeminler içen

Elveda demeden bırakıp gitdi.

Çok sevmişdim dostun tatlı dilini

Usul boylarını ince belini

Milyara vermezdim saçın telini

O vefasız beni bir pula satdı.

Tatlı diller döktü beynime girdi

Bu naciz kalbimde tahtını kurdu

Moralimi kıramazdı bir ordu

O vefasız kırdı beni mahvetti.

Ağladıkca kan taşardı gözünden

Yürek yandı civesinden nazından

Söz dinlemez deli gönül yüzünden

Efkar deryasında bir gemim battı.

İsmetî der göçtü sabah yıldızı

Kalbimde bıraktı bir derin sızı

Çok vefasızmış zalimin kızı

Dertleri toplayıp derdime katdı.

Hayin dostu hayinlikleri tutdu.

Hayin gitdi ikrarların unutdu.

*

ŞEYDA BÜLBÜL

AŞKA GELİP ÖTMÜYOR

Şeyda bülbül aşka gelip ötmüyor

Karşısında gonca gül olmayınca

Âşığım gönlüme ilham doğmuyor

Nurperim karşıma sen gelmeyince.

Aşkın ateş imiş düştü özüme

Hasretinle sarılırım deri sazıma

Anlamsız görünür dünya gözüme

Nurperim yanımda sen olmayınca.

Güzel olan pullu yazma bürünür

Güzeli sevmeye ahmak olan erinir

Bu dünya gözüme çok melûl görünür

Nurperi yanımda sen gülmeyince.

Gönül gamlı şad olup da gülemem

Sevdamıza göz mü deydi bilemem

Şu fani dünyadan neşe alamam

Zülfün tellerine bend olmayınca.

İsmetî der çoşdu gözyaşım silmem

Mertoğlu merdim kahbelik bilmem

Vefalı güzelden asla ben ayrılmam

Vademiz yetince ben ölmeyince.

*

Zalimler aldı yârim

Artar gider ahuzarım

Engel oldun zalim felek

Kanadın kırılsın derim.

·       * *

Ağrı Dağı’nın başı dumanlı

Hem dumanlı, hem karlı

Acep var mı dünyada

Benim gibi efkarlı?

·       * *

Bu derdi üstümden atamıyorum

Kaldı kumaşlarım satamıyorum

Cümle âlem mışıl mışıl uyurken

Ben kara sevdadan yatamıyorum.

·       * *

Bu dertler tüketti nakit paramı

Merhem sür de doktor bağla yaramı

Hakikatlı doktor isen doktor bey

Benim bu derdime bulun çaremi.

*

Saramadım yürekteki yarayı

Bulamadım bu derdime çareyi

Acı sözler sitem sözler dinledim

Onun için virân gönül sarayı.

*

Ey dünyanın en güzeli

Can ilacı arı balı

Aylar oldu görmeyeli

Hasretinden bin beterim

Sen böyle gitdin gideli.

*

Bunca yıldır tutuldum yandım sana

Kanadı yaralar döndü hicrana

Böyle zulmeder mi insan insana

Deli gönül usanmıyor bıkmıyor.

*

GÜLMEK YOKMUŞ KADERİMDE

Bir ateş yanar serimde

Yürekde yara derinde

Eller güler ben ağlarım

Gülmek yokmuş kaderimde.

Yiğidi güldüren yarmış

Yarsız dünya başa darmış

Kaderde ağlamak varmış

Gülmek yokmuş kaderimde.

Bahçe yaptım seller aldı

Sevdiğimi eller aldı

Yine ağlamak bana kaldı

Gülmek yokmuş kaderimde.

Bahçede çalınır sazlar

Yaralandım yaram sızlar

Yaş doludur hasret gözler

Gülmek yokmuş kaderimde.

İsmetî her derdim deşme

Yara hicran oldu aşma

İki gözüm iki çeşme

Gülmek yokmuş kaderimde.

*

SON CEVAP-SON SÖZ

Son cevabım vefasız sevgiliye

10.07.1995 günü…

Benden kaçtın, aşığını ağlattın

Bana söyleyecek dilin kalmadı

Haramiye malların yağmalattın

Bana bir hediye malın kalmadı.

Hoyratlara güllerini yoldurdun

Bana bir hediye gülün kalmadı

Bana sunulacak gülün kalmadı.

Para için sen kendini öldürdün

Ayakta durmaya hâlin kalmadı

O güzelim ellerini kirlettin

İsmetî’ye temiz elin kalmadı.

*

GECELER SABAH OLMUYOR

Saatler durdu durmuyor

Kimse derdimi bilmiyor

Kadir mevlâm yarsız koyma

Geceler sabah olmuyor.

Odalar sanki bir hücre

Sanki bütün ömür gece

Yârsızlık gidiyor güce

Geceler sabah olmuyor.

Vefâlı yâr gülmeyince

Kalbe neşe dolmayınca

Can yoldaşı olmayınca

Geceler sabah olmuyor.

İsmetî der sadık dosttuk

Biz de vefasız küsdük

Kuş tüyü de olsa yastık

Gözlere uyku gelmiyor.

*

YOLUNUN ÜSTÜNE MEZARIM KOYUN

Giyin ey sevgilim alları giyin

Her günümüz olsun bayram ile düğün

Taze gül fidan o güzel boyun

İflah olmam ben aşkından ölürüm

Yolunun üstüne mezarım koyun.

Meyveli ağaç dallarını eyer

Cahil insan tatlı cana tez kıyar

Cahil insan kör şeytana çok uyar

İnan yüzbin huysuz güzeli değer

Ey sevdiğim senin o güzel huyun.

Baş tacısın ikrarında durursun

Kör olsaın eğer benden farırsan

Varıp zalime meyil verirsen

Kazılsın mezarın ısınsın suyun.

Ölüm hazin olur sevdalı gence

Bahar da açılır gül gonca gonca

Ey Nurperi! Ben aşkından ölünce

Bu âşığı Nurperi öldürdü deyin.

İsmetî’yim güzeli aşkı ile övüyorum

Nurperi ile yeniden doğuyorum

Âşığım Nurperi’yi çok seviyorum

Gel Nurperi! Olma zalim, olma hâyin

*

GÜZEL BOYLUM,

 SEN BU YERDEN GİDELİ

Güzel boylum, sen yerden gideli

Çiçekler açmıyor, güller kokmuyor

Gidip bu yerleri virân edeli

Pınarlar darılmış, sular akmıyor.

Hiç kimseler bu hasret çekmeye

Benim gibi kanlı yaşlar dökmeye

Başımı çevirip ele bakmaya

Gönlüm razı olmuyor, gözüm bakmıyor.

Hasretinle bir sel oldum bulandım

Ben senin aşkına yürekten yandım

Türkiye’yi adım adım dolandım

Senin gibi tekmil güzel çıkmıyor.

Kanber etdin geziyorum dağları

Sen eritdin yüreğimdeki yağları

Virân etdin gönlümdeki bağları

Güller melûl bülbül ötmüyor.

Oku kardeş oku, kitabı oku!

Bir hoşça sedadır cihanda baki

Âşık İsmetî’nin bu sevda yükü

Trene yükledim, tren çekmiyor.

*

SÖYLE HÂYİN

SENDEN BANA NE KALDI?

ON YILLIK SEVDADAN

PİŞMANCALIK BU KALDI

Hercai Nurperi senden hâtıra

Yedi yıl naz etdin naz kaldı bana

Sevdan yüreğimde aşmıştır yara

Sen için ağlayan göz kaldı bana.

Nurperi dünyanın en güzel kızı

Dağ ceylanı gibi sürmeli gözü

Yeniden elime aldırdı sazı

Sevdanla inleyen saz kaldı bana.

Bir zengin bulunca aşkını satdın

Zalim ölenecek beni ağlatdın

Aşkın ateşimiş serime atdın

Yandı yürek gitdi köz kaldı bana.

Sözünde dursaydın sanki ne vardı

Şirin dillerinden ballar akardı

Seninle gezerken hayat bahardı

Yedin baharımı güz kaldı bana.

Karaları giyip bürünsünler

Türlü dertten çürüsünler

Yılan gibi sürünsünler

Böyle sevenleri ayıranlar.

Gayr-i meşrû yol tutanlar

Biz sevenleri ağlatanlar

Pişmiş aşa su katanlar

Cehennemden çıkmasınlar

Dertli İsmetî’yim yaş dolu gözüm

Nurperi der inler elimde sazım

Seninle gülmüşdü dünyada yüzüm

Şimdi sensiz gülmez yüz kaldı bana.

*

SÜRÜM SÜRÜM

 SÜRÜNESİN

NURPERİ

Ben sakin âşıktım azdırdın beni

Yedi yıl peşinden gezdirdin beni

İhanete candan bezdirdin beni

Sürüm sürüm sürünesin Nurperi.

Sen istedin sevda ateşi yaktık

Ey insafsız az mı yoluna baktık?

Nurperi ismini beraber takdık

Sürüm sürüm sürünesin Nurperi.

Yedi yılda akla karayı saydırdın

Bunca yalanları nasıl uydurdun?

Âşık İsmetî’ye kara giydirdin

Karalara bürünesin Nurperi.

Ey Nurperi! Başka bir yâr tutarsan

Bir zalimle bülbül gibi istersen

Beni bu hâllerde koyup gidersen

Gayet çirkin görünesin Nurperi.

Deyme güzel gönlüme giremezdi

Bu sevgiye her güzel eremezdi

Bu aşkımı ordular kıramazdı

Yılan gibi sürünesin Nurperi.

* VEFÂSIZ SEVGİLİYE

BEDDUA

Ey Nurperi! Kötü günler göresin

Sen kendini yerden yere vurasın

Feryâd edip ağlayıp da durasın

İsmetî’ye etdim buldum diyesin.

Bulamadım güzellerin merdini

Gönül sevmez güzel sertini

Mevlâm sana versin uyuz derdini

Kaşınasın yolunasın etinden et yiyesin.

Ey Nurperi! Sen engerek yılansın

Nazik tenin kırk yerden yaralansın

Göz göz olsun yaraların kanansın

Acıları yüreğinde duyasın.

Hasretimden yana yana pişesin

Başa gelen dertlerine şaşasın

Mahkûm olup hapislere düşesin

Hapislerde günlerini sayasın.

Âşık İsmetî’nin ızdırabın duyasın

Matem elbisesi kara giyesin

Çok ağlayıp gözyaşların yiyesin

Gözyaşına boğulasın doyasın.

*

YÜCE MEVLÂM!

 KURTAR MÜSLÜMANLARI

Kadir mevlâm budur senden dileyim

Cahillikden kurtar Müslümanları

Bu fakir hâlimize gülüyor güffar

Fakirlikten  kurtar Müslümanları.

Kendi aralarında Müslümanlar barışmıyorlar

İlmi, okumaya, araştırmaya çalışmıyorlar

Dinin emrettiği gibi çalışmaya çalışmıyorlar

Tembellikten kurtar Müslümanları.

Cümle Hıristiyan olmuş sinsice cani

Bu haksızlıklar kahrediyor insanı

Her tarafta akan Müslüman kanı

Bu müşkilden kurtar Müslümanları.

Yüce mevlâm sana malûm hâlimiz

Sana sunuyoruz arzuhalimiz

İslâm dinindeyiz doğru yoldayız

Yolundan ayırma Müslümanları.

Cümle güffar gizlice bir olmuyor

Bizlere kahbece tuzak kuruyor

Yüce Allah’a Âşık  İsmetî yalvarıyor

İyi duruma getir Müslümanları.

*

AĞLAMAYA

MAHKÛM

ETDİN

Vicdansız Nurperi

Ağlamaya mahkûm etdin

Yedi yıl sevdanla yakdın

Şimdi de bıraktın gitdin.

Sevdan açtı yaraları

Sendin derdin çareleri

Bana böyle karaları

Bağlamaya mahkûm etdin.

Herdem gelirsin yâdıma

N’olur yetiş imdadıma

Yüreğimi aşk oduna

Dağlamaya mahkûm etdin.

Sevdan bana tatlı çile

Az mı gezdik senle bile

Efkarımdan terk-i sıla

Eylemeye mahkum etdin.

Gözün ceylan ceren gibi

Beni etdin verem gibi

Dertli dertli Kerem gibi

Söylemeye mahkûm etdin.

Dünya güzeli Nurperi

Aşkınla yakdın bu seri

Beni yakdın ısın bari

Kaçma şimdi geri geri.

Ben yâri severim candan

Eğer yâr geçmese benden

Nurperi senin sevdandan

Ben kaldım kemikle deri.

Âşık İsmetî der yakdın başımı

Yiyemez oldum aşımı

Ömür boyu gözyaşımı

Çağlamaya mahkûm etdin.

* BİR YÂR SEVDİM

 PERİ GİBİ

Bir yâr sevdim peri gibi

Oldu eller yârı gibi

Arzu’nun Kanberi gibi

Meskenim bu dağlar oldu.

Seven yâr oldu el gibi

Gözyaşım oldu sel gibi

Bir yaralı bülbül gibi

Meskenim bu bağlar oldu.

Dağlar ne güzel meşeli

Nurperi yâr dört köşeli

Ben sevdasına düşeli

Gönül suyu çağlar oldu.

Yürek yandı cilve nazından

Kuşlar ile haber salam tezinden

O vefasız Nurperinin yüzünden

Gözlerim kan ağlar oldu.

Eski evinde aradım

Evinde bulamadım

Komşular göçtü dedi

Oturdum da ağladım

Aylarca hasretinle

Ben yüreğimi dağladım.

Âşık İsmetî der çoktur sözüm

Bu dert ile gülmez yüzüm

Dert ortağı dertli sazım

Dertli gönlüm eyler oldu.

*

GÖZYAŞLARIM ÜSTÜNE

SEN YUVA KURAMAZSIN

Beni ateşe atıp sen geri duramasın

Gözyaşlarım üstünde sen yuva kuramazsın

Ben böyle ağlarken sen asla gülemezsin

Ahımdan günahımdan iyi gün göremezsin.

Bu sevdayı taç gibi sen giydirdin başıma

Akıllı ol zehir katma ekmeğime aşıma

Hiç aldırış etmesen hâlime gözyaşıma

Allah’dan dilerim ki murada eremezsin.

Senin için Nurperi göze aldım ölümü

Kırma benim kalbimi kanadımı, kolumu

Görenler üzülüyor benim mecnûn hâlimi

Bir zalime varırsan inşallah saramazsın.

Benim dertli kalbimi sevda hasret doldurdun

Yâd ellere gidersen manen beni öldürdün

Ben böyle ağlarken bir zalimi güldürdün

Allah yuvanı yıkar bir yerde duramazsın.

Bu on yıllık sevdayı eğer yıkıp gidersen

Âşığını para için bir zalime satarsan

Âşık İsmetî’ye dünyayı yıkıp zindan edersen

Ben de seni yaşatmam bir devran süremezsin.

* BİR KAVANOZ KIRAR GİBİ

GÖNLÜMÜ KIRDIN GÜZEL

Yıllarca sen tatlı dil döktün

Bana ümit verdin güzel

Övgü değilmiş yağ çektin güzel

Gönlümde taht kurdun güzel.

Âşık etdin tatlı şeker diline

Usul boylarına ince beline

Sevda serpuşunu aldın eline

Sen başıma sardın güzel.

Salladıkça usul boylu belleri

Yaktın yeryüzünde nice kulları

Titizlikle getirdiğin gülleri

Bir kötüye verdin güzel.

Bunca yıldır söylettin bülbülünü

Akıttın gözümden aşkın selini

Kement ettin sırma saçın telini

Sen boynuma sardın güzel.

Âşık İsmetî derdin var gibi

Geçen ömür zarar gibi

Bir kavanoz kırar gibi

Sen kalbimi kırdın güzel

Bir zalime mutluluğu

Bana böyle ağlamayı

Nasıl revâ gördün güzel?

*

YALANCI GÜZELE

GÖNLÜNÜ VEREN

Yalancı güzele gönlünü veren

Yolu hastanedir derdi veremdir.

Var mı vefasızdan  bir vefa gören?

Para sızdırdı mı ipi kırandır.

Âşıktır saz ile kaynayıp coşan

Yâr uğrunda yüce dağları aşan

Tatlı dilli sadık yâre kavuşan

Muradına maksuduna erendir.

Sevene ayrılık ölümden acı

Kadir kıymet bilen başımın tacı

Her asırda insanlığın ilacı

Allah’ın kelamı yüce Kur’an’dır.

Vatan için düşmana göğsün geren

Odur şehid olup murada eren

Kalp gözüyle bakıp dünyayı gören

Tehlikeyi tâ önceden görendir.

Âşık İsmetî derekmeyini bölüşen

Vatan sevgisiyle yanıp alışan

Allah için din-i İslam’a çalışan

İnşallah cennet köşküne girendir.

*

BÖYLE MİYDİ

GÜZEL BANA SÖZÜNÜZ?

Böyle miydi güzel bana sözünüz?

Böyle çürük müymüş sizin özünüz?

Eğer bana ikrarından geçersen

Yüce Allah karartsın o nur yüzünüz.

Doyamadın cilve ile nazından

Söyleşirken bal akardı ağzından

Vaz geçersen bana ikrar sözünden

Mevlâm yaş doldursun iki gözünüz.

Bencileyin aşkdan yanıp pişesin

Fırkat gele kaynayıp da coşasın

Türlü dertden yataklara düşesin

Ne oğlunuz baksın ne de kızınız?

Evinin üstünde baykuşlar dönsün

Gönlün virân olsun baykuşlar konsun

Dilerim Allah’dan ocağın sönsün

Ne külünüz kalsın ne de közünüz.

İsmetî der gözyaşların sel olsun

Toplansın  çevrende derya göl olsun

Gönül bağlarınız virân çöl olsun

Kara kışa dönsün bahar yazınız.

*

YARADAN ALLAH’A

 ŞÜKÜRLER OLSUN

Yaradan Allah’a şükürler olsun

Dikenli çalıda güller ne güzel

İlkbahar gelmiş de yemyeşil her yan

Ziynetlenmiş bağlar, yollar ne güzel.

İnsan zaaflıdır hata yapar kul

Tövbe etmek ise en çıkarlı yol

Gül ile konuşur sevdalı bülbül

Sevdalı bülbülde diller ne güzel.

Gözüm sevgilimi melek görüyor

Ah etdikçe ciğerlerim eriyor

Yâr gül bahçesinde gülü deriyor

Gülleri devşiren eller ne güzel .

Bu aşkın elinden ciğerim ezik

Kaldım ahuzarda bana da yazık

Yâr kolları dolu altın bilezik

Bilezikleri değil kollar ne güzel.

İsmetî dertleri başından açtı

Gözyaşları ırmaklara ulaştı

Mecnûn Leylâ’sına çölde kavuşdu

Leylâ Leylâ birlikte çöller ne güzel.

*

SEVDA MANİLERİ

Geldi bana gönül verdi

Gönlüme kalbime girdi

Hiç ihtimal vermiyordum

Nasıl benden yüz çevirdi.

Yaz kalemim derdimi yaz

İnşallah azalır biraz

Bakkalıma günde üç kez

Benim için gelir giderdi.

Dertliler meskeni dağlar

Bülbülün meskeni bağlar

Zalim ağlar

Derdini bana dökerdi.

Doktor sar yaralarıma açma

Derindir yaralar deşme

İki gözü iki çeşme

Bana gözyaşı dökerdi.

Âşık İsmetî’yim derdim çokdur

Özüm temiz kalbim pakdır

Sözlerimde yalan yoktur

Bunları Allah da gördü.

*

HER DAĞDAN BİR ÇİÇEK

Ey Nurperi oldum sana âşina

Âşık oldum al yazmalı başına

Senin gibi süslü güzel görmedim

Beni seni benzettim tavus kuşuna.

Yandım ey Nurperi aşkına yandım

Tatlı şirin dillerine aldandım

Âşık oldum diyâr diyâr dolandım

Rastlamadım güzellik de eşine.

Ey Nurperi sevdayı sen başlattın

Sevda oklarını kalbime atdın

İsmetî’yi mecnûn ettin ağlattın

Yedi yıl düşürdün beni peşine.

Ne gezersin derler bana Leylâ’mı arıyorum.

Uçan kuştan, esen yelden Leylâ’mı soruyorum

Nerde gezsem, nere baksam hayalin görüyorum.

Leylâ aşkın hasta etdi yetiş can veriyorum.

Âşık İsmetî’nin gözyaşı çift değirmen döndürür

Hangi şerefli güzel âşığını ağlatmaz

Âşıkların gözyaşı ocakları söndürür.

*

HER BAĞDAN BİR YAPRAK

Bir güzelin derdinden derde dert ekliyorum

Dağlar gibi hasreti yürekde saklıyorum

Leylâ’mı bulurum diye her yeri yokluyorum

Bacımdan, kardaşımdan bir haber bekliyorum.

Gel güzel Nurperim yanıma otur

Aynaya bakarken salavat getir

Hasretinle beni öldürüyorsun

Bâri ellerini kanıma batır.

Nurperim benziyor aya, yıldıza

Sen beni düşürdün ateşe, göze

Korkarım güzelsin gelirsin göze

Hâlâ kıymetini benden sorarsan

Ben seni değişmem bin beş yüz kıza

Eğer sende Allah korkusu varsa

Yaradan aşkına zulmetme bize.

Bu yıl kış tez geldi de dağlar kış oldu

Yine deli gönül coşdu coş oldu

Ağlamaktan çevrem gömlek, yaş oldu

Güzel Nurperimi melek bilirdim

Ne oldu da bağrı demir taş oldu.

*

HER DAĞDAN BİR ÇİÇEK

HER DALDAN BİR YAPRAK

Güzeller içinde Nurperim birsin

Her yanın bal kaymak Nur topu nursun

Allah’dan dilerim sevgimiz sürsün

Ben bağlıyım sen de bağlısın bana

Ben sana bağlıyım sen de bağlıysan

Allah muradını gönlünce versin.

Susuz kalan çiçek çabucak kurur

Hazan olan güller döğülür çürür

Yârsız kalan yiğit dünyadan farır

Güzelin iyisi neden bellidir

Güzelin iyisi sözünde durur.

Beni ağlatırsan dilerim gülme

Dertli aşığı daha dertlere salma

Zalim sen de insaf vicdan var ise

Dertli aşığın yarını elinden alma.

Muhannet uyku beklerim gelmiyor

Saatlardan ay olmuş dolmak bilmiyor

Geceler yıl olmuş sabah olmuyor

Sabahı olmıyan gece olur olur mu?

*

HER NE KADAR YAŞASAK,

SONUMUZ KARA TOPRAK

Yüce dağdan hastalara kar gelir

Bahçelerden elvan elvan nar gelir

Bir aşığa dayı demek zor gelir

Âşıklara dayı demen güzeller.

Kaşların gözlerin sanki haramı

Hançer vurdun, hicran etdin yaramı

Madem güzel, yürekden sevmezdinse

Niçin bana revâ gördün veremi.

Unutma Nurperi! Perişan olacaksın!

Ahımdan, günahımdan dertlere kalacaksın.

Eğer bana böyle zulüm edersen

Deli olup kendini dağlara salacaksın.

Nurperi dertlerini sen kime söylüyordun

Gezip gezip cenberin yarıda bağlıyordun

Aşk pınarı olmuşdun bana aşk çağlıyordun

Ölüm var, ayrılık yok bizim için diyordun.

Hâlâ gönlün bendeyse hâlâ balsın şekersin

Bana olan aşkını nasıl inkar edersin

Âşığını atıp da nasıl ele gidersin

Başkasına gidersen Allah belanı versin.

* HER DAĞDAN BİR ÇİÇEK,

HER BAĞDAN BİR YAPRAK

Senden başka güzele kaş kaldırıp bakmadım

Senden başka güzele yüreğimi yakmadım

Her ne dedinse yaptım hiç sözünden çıkmadım

Söyle ey zalim güzel! Hangi sözün tutmadım?

Gelirdin saatlerce otururdun yanıma

Sevda fidanlarını sen ekmiştin canıma

Sana hep iyilik etdim nasıl kıydın sen bana

Beni niçin öldürdün, elin bastın kanıma.

Yakmak Allah’a mahsus, sen niçin yakıyorsun?

Sevgili âşığına şimdi hor bakıyorsun

Başka yâr tutduğuna bana sen söylüyorsun

Döneklik yakışır mı bir güzelin şanına.

Az mı dedin, “yakın otur yanıma.”

Sevda atdın canevime canıma

Yaraladın yaralı koyma beni

Öldür bari elin batır kanıma.

Ben mahçup âşıkdım ne yaptım sana?

Bendeki hasretin sığmaz cihana

Gözümün yaşını çevirdin kana

Beni atıp başkasını tutarsan

Ömür boyu uğrayasın figana.

Hâyin güzel sana netdim neyledim?

Sırrını mı yâd ellere söyledim

Sevda denizini senle boyladım

İmdat dedim feryadımı duymadın.

Deme güzel deme beni ağlatma

Ömür boyu bana kara bağlatma

Od düşürüp yüreğimi dağlatma

Dünya malı için gel beni satma..

Beni ateşlere yakan hâyin güzelin

Araya araya evini buldum

Baktım bir zalime oluyor gelin

Kendimi efkârdan yerlere vurdum.

Senden ayrılalı sanmayı güldüm.

Ben de Ferhat gibi dağları deldim.

Senin hasretine dayanamadım

Dağları aşdım da ben sana geldim.

Bir aşığım şair İsmetî benim adım

Uçuyordum felek kırdı kanadım

Derdime çare olmadı doktorlar

Izdıraptan arşa çıktı feryadım.

*

GEZERGEN RASTGELDİM

 CADDEDE VEFÂSIZA

Kara haber gider güce

Kara haber verme bana

Ağlıyorum gündüz gece

Yaralıyım vurma bana.

Benden sana zarar gelmez kar gelir

Hastalara bahçelerden nar gelir

Ey Nurperim ben seni alamasam

Geniş dünya bana zindan, dar gelir.

Mevlam sana vermiş güzel Nuryüzü

Bu kadar parlamaz göğün yıldızı

Bu güzellik koydu kalbime közü

Medet dünyaların en güzel kızı.

On yıl beni peşin sıra gezdirdin

Güzelliğini üç bin şiir yazdırdın

Ey Nurperi! Bir zalime vardınsa

Katil oldun mezarımı kazdırdın.

Canpare yârimi eller alıyor

Muradımız ahirete mi kalıyor

Kardaşlar, bacılar kurtarın beni

Bana dayanılmaz zulüm oluyor.

*

GEZERGEN RASTGELDİM

BENİM CEYLANA

Geziyordum Leylâ’yı sora sora

Caddede gezerken rastgeldim yâre

İnsafsız yâr girdi kara habere

Evlendiğini söyledi hançerini vura vura

Zalim beni canlı koydu mezara.

Yârin yanındaydı amcanın kızı

Unutmuş yâr bana verdiği sözü

Babası yanında gözetdi bizi

Bağrıma koydular ateşi közü.

Elveda deyip gittiler, peşlerin baka kaldım

İnsafsızlar şoke etti, ne kara günlere kaldım.

Onun için ben kendimi, keder deryasına saldım.

Gittim deniz kenarına, başımı taşlara çaldım.

Taksi tutdum, size geldim sizi derde çare bildim

Sizi evde bulamadım, üzüldüm geriye döndüm.

Bacımı da bulamadım, derdimle baş başa kaldım.

Döndüm gerisin geriye, deniz kenarına vardım.

İntihara niyet etdim iskele ucuna geldim

Çıldırmaya ramak kaldı, metanetimi zor tuttum.

Çok okudum, çok üfledim, yüce Allah’ımdan korktum.

Can tatlıymış, kıyamadım, kendimi yerlere attım.

*

ÖRNEKLEMELER yani POTBORİ

Severim tabancayı, yanı sıra bıcağı

Yalan benim düşmanım, ben söylerim gerçeği

Eller ne derse desin, Nurperim nar çiçeği

Âşık ahı alanın bir gün batar ocağı.

Sen gülerken nur damlardı yüzünden

Konuşurken bal akardı ağzından

On yıllık sevdayı yıkmaya kalma

Geçemesin ikrarından , sözünden.

Bu hasrete dayanmaz can

Kalbim sanki yıkık bir han

Bayramda Nurperi yoktu

Dünya bana oldu zindan.

Benim yatak odası kral dairesi gibi

Yârin sesi gelmeli bülbül sedası gibi

Nurperiyle bu dünya cennet bahçesi gibi

Nurperisiz bu odam baykuş yuvası gibi.

Giyindin süslendin karşımda durdun

Nurperim aşk okun kalbimden vurdun

Gönlünden gönlüme bir köprü kurdun

Tahtını kalbimde kurdun oturdun

Sözünde durmasan beni öldürdün.

Çiçeklerin sultanı gül

Güzeller sultanı sensin

Can evimde yaşıyorsun

Canımın içinde cansın

Bütün güzellikler sende

Tek başına bir cihansın.

İnsaf eyle hasretine

İsmetî nasıl dayansın?

Meyveli ağaçsın dalların yerde

Eşarbın oluyor yüzüne perde

Aşkın ateş oldu yanıyor serde

Nurperim gel beni düşürme derde.

Nurperimi Allah’dan dileyip de durayım

Nurperime gönlümde sırca saray kurayım

Gökyüzünden saraya yıldızlar indireyim

Yeter ki sen benim ol, ayağının altına bu dünyayı sereyim..

Kahbe felek sevdamızı tez vurdu

Bir güzeli İsmetî’ye çok gördü

Üç zalimde yârelere tuz vurdu

İflah olmam, bu yaradan kurtulmam

Gelin hançer vurdu bir de kız vurdu.

Lütfen dinle beni kardeş hemşirem

Dertli yüreğimde derindir yaram

Yiten yârdır yaralarıma çarem

Uçan esen yellerden soram.

Bu güzelle on yıldır tanışalı

Kazan gibi kaynayıp da coşalı

Mecnûn oldum sevdasına düşeli

Eğer bulamasam olurum verem.

İsmetî’yim onu melek sanmıştım

Sevdasına ta yürekden yanmışdım

Kerem nasıl yandı çok düşünmüştüm

Şimdi anladım böyle yanmıştı Kerem.

Ele gönül verdiğini söyleme bana

Önce beni öldür yaralı koma

Sana olan aşkım sığmaz cihana

Âşığa kast etmek yakışmaz insana

İntizar ederim Nurperi sana.

Bu kara haberi ölüm

Beni öldürdün kanlı zalim

Kırıldı kanadım kolum

Madem oldun eve gelin

Al resmini, ver mendilim.

Bir zamanlar sevincimde uçuyordum kuş gibi

Nurperimin bûseleri kaymak, şeker, aş gibi.

Nasıl ağlamayım, nasıl yanmayım?

Bunca sevda geldi geçti düş gibi.

Bunca sevda oldu hayal, düş gibi.

Şu dünyada bulunmadı kara sevda çaresi

Leylâ Leylâ deyip çağlar benim gönül deresi

Aylar geçse, yıllar geçse, ömür bitse

Leylâ’sız iyi olmaz sevda yarası.

Yiğit derler yüce dağlar aşana

Âşık derler kaynayıp da coşana

Mevlâm sabır versin, merhamet etsin

Bencileyin yârdan ayrı düşene

Merhameti olan elimden tutsun

Dilerim ki yüce Allah yardım etsin

Hızırı göndersin imdada yetsin

Böyle aşkın ateşinde pişene.

İsmetî çaresiz n’etsin neylesin

Derdin yüce dağlara mı söylesin?

Yüce kadir mevlâm yardım eylesin

Sevda kazanında pişib taşana.

Nurperi ismini beraber takdık

Sevda ateşini yürekde yaktık

O Leylâ ben mecnûn olup çıktık

Affımızı yüce Allah’a bıraktık.

Sevgilimin esas adı bilmece

İkimizin aşkı dağlardan yüce

Kimseler bilmiyor hâlimiz nice

Dünya benim olur onu görünce

Az mı hasret ile yoluna baktık?

Ben bir Ferhat oldum o da Şirin

Kapamaz sevdanın yarası derin

Yanıyor yüreğim bana su verin

Çıldırırım ona kavuşmasam

İsmetî der Nurperimi gönderin.

Su dolanır gelir harktan

Bir yel eser Şam’dan, Şark’tan

Ben bir güzelin yüzünden

Soğumuşum evden barktan.

Bir Sonbahar akşamı geldiniz bize

Sizinle kapıda geldik gözgöze

Güldünüz kendiniz ediniz naza

Yüzünüzden nur yağdı çevremize

İşte o an âşık oldum ben size.

Ben âşığım sözlerimi tartarım

Muradım gözümde kalmasın yarım

Sana nazar değer diye korkarım

Şirin’den şirinsin gelirsin göze.

Dinleyin sözlerim kardeş bacılar

Dertli yüreğimde çoktur acılar

Aradığım Leylâ ‘mı bulamasam ben

Dinmez yüreğimde sızı sancılar

Ben bulurum diyen kardeş falcılar

Bulun bana Nurperimi gönderin.

Beni yakdın şimdi geri çekilme

Mahvolursun kabtan kaba dökülme

Varıp kıymet bilmezlere takılma

Yine ağlayıp da yanıp yakılma

Yine iki çeşme olur gözlerin..

*

YÂRDAN GELEN

KARA HABER ÜSTÜNE

Kara sevda yapar mecnûn, serseri

Kurutur bırakır kemikle deri

Yanık yanık saz çalıp söylüyorum

Dostun sevdasına düşeli beri.

Hangi bülbül gonca gülüne konmaz?

Hangi âşık böyle güzele yanmaz?

Allah’dan korkmaz, kuldan utanmaz

Nasıl bana verdin kara haberi.

Âşık İsmetî’yim sözde dururum

Hazan vurmuş bağlar gibi kururum

Bu hasreti ben nasıl kaldırırım

Dayanamam bu hasretten ölürüm

Yüreğime koydun ateşi koru.

Yürekde yara çok derinde

Hasret varmış kaderimde

Yâr ateş yaktı serimde

İtfaiye bile söndüremez

Yangın benim yüreğimde.

Bir zamanlar can içinde can Nurperi

Gönül bağımda güldalı fidan Nurperi

Tatlı gülmelerinle beni âşık eden Nurperi

Şimdi de beni bir zengine satan Nurperi

Vicdanı sızlamadan bırakıp giden Nurperi.

Yıllarca benim ile şen konuşup şakıyan

Aşkın şarkısını bana okuyan;

Sen benim dünyada her şeyimsin diye;

Güzellik harikası Nurperiyi,

Bu sefer biraz düşünceli, küskün gibi gördüm.

Ben kendisine irticalen şunları söyledim:

Gittin geldin sebep oldun sevmeme

Sevgilim gücenip küsme ne olur?

Bir ben söyler isem bir de sen söyle

Dut yemiş bülbül gibi susma ne olur?

Ayrılık söyleme, ayrılık deme

Sensiz ellerimi koynumda koma

Bahçıvanı oldun gönül bahçeme

Hazan yeli gibi esme ne olur?

Gönüldür dünyanın ucuna varır

Şair İsmetî ahından fidanlar kurur

Ümidim kesersen dünyam kararır

Nurperi ümidim kesme ne olur?

*

ÖLÜMÜNE SEVDA

ÖLMEYİNCE BİTMEZ

Yaptığını beğendin mi güzelim?

Yakdın yüreğimi köz oldu şimdi

Senden ayrılırsam bu bana ölüm

Derdim elli idi yüz oldu şimdi.

Sanma ki dünyada baki kalırsın

Bu zulmün cezasının bulursun

Cennet, cehennem var ölürsün

Niceleri öldü toz oldu şimdi.

Şair İsmetî aşkınla ağladı durdu

Ne tatlı hayaller senin için kurdu

Hasretin firgatin yaman basdırdı

Dert ortağı bana saz oldu şimdi.

*

Nurperiye gönül verdim

Yeminli bağlantı kurdum

O gideli artdı derdim

Sevda savaşına girdim

Yüreğimden yaralandım.

Hasret dolu kalp sızlıyor

Gönül Leylâ’sın özlüyor

Yollar Leylâ’m nerde kaldı?

Yaşlı gözler yol gözlüyor.

Benim Nurperim güzeller başı

Paha biçilmeyen cevahir taşı

Tatlı dillerinle mutluluk verdin

Kalbime doldurdun aşkı ateşi.

*

İŞTE ÖLÜMÜNE SEVDA!

Nurperisiz nasıl yaşar dururum?

Beni terk ederse ben çıldırırım

Aramızı bulana canım veririm

Alamasam kendimi öldürürüm.

Yardım edin bana kardeş bacılar

Dertli yüreğimde çokdur acılar.

Mecnûn oldum Leylâ’mı arıyorum

Ferhat oldum dağları yarıyorum

Nurperimi arayıp duruyorum

Turnalardan kuşlardan soruyorum

Bulup bana verene canım veririm.

Âşık ismetî’yim kabul ederse

İnsanlığı iki pula satarsa

On yıllık sevdayı yıkıp giderse

Işıklı dünyayı zindan görürüm.

Yardım edin bana kardeş bacılar

Dertli yüreğimde çokdur acılar.

* Selâm olsun hâyin yâre,

O düşürdü beni zâre,

Ölümüne sevda derler,

Böyle kara sevdalara.

Nasıl beni atıp ele gidiyorsun?

Derdime dert katıyorsun

Tütün gibi tütüyorsun

Hasret dolu gözlerimde.

Yürekde yara derinde

Hasret çekmek kaderimde

Yâr ateş yakdı serimde

İtfaiye söndüremez

Yangın benim içerimde.

Ben seni bir melek bildim

İsmetî sarardım soldum

Hasretinden dertli oldum

Duramaz oldum yerinde.

Yüzüme şavklı gülerdin

Ölürüm ayrılmam derdin

Madem böyle terk ederdin

Niçin bana gönül verdin?

*

SEVDA MANİLERİ

–Tarafımdan Söylenmiş-

Bal olsun yediklerin

Ben olan sadık yârin

Duygulandırdı beni

Sevgilim dediklerin.

Güzel bilekli güzel

Gönlü dilekli güzel

Sen beni âşık ettin

Çelik yürekli güzel.

Aşkından oldum duman

Güzelliğin çok yaman

Dünya benim oluyor

Seni gördüğüm zaman.

Bağlarda dökülür gazel

Ciddî isen sözüne gel

Sevgisi olmayan güzel

Meyvesiz ağaca  benzer.

Gönlünü verdin bana

Beni bağladın sana

Saçının bir telini

Vermezdim Hindistan’a.

Öyle bir güzel sevdim ki

Altın külçe tece benzer

Elden ele düşen güzel

Altın iken tunca benzer.

Dağ başında oturmuşum

Derdi yüze yetirmişim

Hem gezerim, hem ağlarım

Ben bir Leylâ yitirmişim.

Nurperim geçti uzaktan

Yüreğim yandı meraktan

Ben onu hiç unutmadım

O hâyin unutmuş çoktan.

*

ÖLÜMÜNE SEVDA

ŞİİRLERİNDEN ÖRNEKLER

Gözyaşım mürekkep oldu

Kalem oldu bu hasretim

Nurperimden ayrılalı

Hem öksüzüm hem de yetim.

Güzeller meskeni Samsunla dolu

İnşallah bükülmez âşığın kolu

Bu güzellik sende, bu aşk bende iken

Mahalleniz olur bana su yolu.

Bana aşkın deryasını boylatdın

İsmetî’yi zalim zengine satdın

Beni bülbül âşık ettin söylettin

Yeniden elime aldırdın sazı.

Tatlı olsun aşınız

Hayır olsun düş’ünüz

Benden başka seversen

Dinmesin gözyaşınız.

Gönlümü çeldin gitdin

Bağrım deldin gitdin

Yazık değil mi bana?

Aklımı aldın gitdin.

Sensin canımın içi

Senden gayrısı acı

Sana sevdalı olalı

Terk ettim işi gücü.

*

ÖLÜMÜNE SEVDAMDAN

Bir güzel elinden bâde içmişim

Sarhoş olup ben kendimden geçmişim

Nurperinin sevdasına düşmüşüm

Şaşırmışım pusulayı gönyeyi.

Nurperim dünyanın en güzel kızı

Sürmeli ceylandır aladır gözü.

Beni âşık eden  mübarek yüzü

Gölgede bırakır güneşi ayı.

Âşık İsmetî der gezsem dünyayı

Gezdim Türkiye’yi, gördüm Konya’yı

Bunca büyük şehirlerin içinden

Ben gönlümce seçtim Ünye’yi.

·       * *

Sevgin kağıt hasret kalem

Yazarım satır satır

Âşığın sevdası ölümsüz olur

Benimki de ölümüne sevdadır.

Âşık candan sever maşûk bilirse

Dünya muradımsın nasip olursa

Ey Nurperim sana ziyan gelirse

Yıkarım bu şehri viran ederim.

* SEVDA MANİLERİ

-Tarafımdan-

-Bu sevda manileri Nurperinin kendisine söylenmiştir.-

Dağlarda yatar oldum

Derde dert katar oldum

Ben sana vurulalı

Mecnûndan beter oldum.

Gökden inen bir nursun

Bu gönlümde sen varsın

Hâlâ gönlüm bendeyse

Allah muradın versin.

Âşığım gonca güle

Ağzında tatlı dile

Cellat boynum vura

Sırrını vermem ele.

Bahçeye ekdim darı

Sensin ömrümün varı

Aşkına düşeli ben

Olmuşum aşk pınarı.

Kral dairesi gibi

Sana oda döşedim

Gece gündüz ben senin

Hayalinle yaşadım.

Bin güzele değişmem

Senin usul boynunu

Yâr sana hazırladım

Gönlümün sarayını.

Yıllardır çağırıyorum

Sevdanın çilesini

Güzelliğin fethetti

Gönlümün kalesini.

Yâr ben sensiz olamam

Senden ayrı gülemem

Zülfünün tellerine

Bağlıyım ayrılamam.

*

SEVDA MANİLERİ

-Tarafımdan-

O tatlı dillerine

Kınalı ellerine

Saçının tellerine

Kendin bağladın beni.

Şen olsun yerin yurdun

Bir bûseni çok gördün

Ben seni kıramazdım

Sen beni nasıl kırdın?

Gel kınalı kekliyim

Hasretini çektiğim

Ne güzel yakışıyor

Kırmızı etekliğin.

Sevgilim desde başı

Henüz yirmidir yaşı

Sendeki mendilimi

Her an koynunda taşı.

Aşkından ölüyorum

Sararıp soluyorum

Altın tel saçlarından

Bergüzar diliyorum.

Altın tabakta balsın

Bahçede gonca gülsün

Saçlarından bir tel ver

Derdime derman olsun.

Bu iş olmuyor böyle

Güzelim  bir şey söyle

Aşkından ölüyorum

Bana merhamet eyle.

Güzel güzel aşkınla

Gezerim yan yana

Bal kaymakla yoğurmuş

Seni doğuran ana.

Eviniz önü okul

Aşkın koymadı akıl

Uzak durup öldürme

Gel güzel bana sokul.

İsmetî bekler yolun

Sensiz hayat bir ölüm

Dünya  malına değer

Koynundaki gonca gülün.

Yayla ırmaklarında

Oynar ala balıklar

Hiç aklımdan çıkmıyor

O tatlı sevdalıklar.

Evinizin önü çeşme

Gel güzel benden kaçma

Köşe bucak kaçıp da

Sinemde yara açma.

O güzel çıkışların

Yüreğim yakışların

Hiç aklımdan çıkmıyor

Sevdalı bakışların.

Beni yabana atma

Aşkın ile ağlatma

Aşkından ölüyorken

Beni bırakıp gitme.

Keşke görmesem seni

Yakdın kül etdin beni

O şavklı gülüşlerin

Deli ediyor insanı.

Nerdesin kutlu güzel?

Dilleri tatlı güzel

O tatlı dillerinle

Candan kıymetli güzel.

Ey turfanda yemişim

Sana sunam demişim

İnsaf eyle Nurperi

Aşkına susamışım.

Yâr sallanıp geliyor

Bana bakıp gülüyor

Nurperi gülüşlerin

Çok mutluluk veriyor.

Yâr sendeki nur yüzler

Aşkından kalbim sızlar

Ey can ilacı güzel

İsmetî yolun gözler.

Elma verdim yiyesin

Sevdiğimi bilesin

Eğer benden geçersen

Genç yaşta kuruyasın.

Bir güzel güzünden ahuzar oldum

Kötü kaderimden sitemkâr oldum

Kadir-kıymet bilmezlere yâr oldum

Felek vurdu beni tarumar oldum

Zalim felek vurdu tarumar oldum.

İsmetî benziyor dertli Kerem’e

O yâr hançer vurdu yürek yarama

Bu ayrılık üç ay daha sürerse

Benim derdim gider ince vereme.

Dağ başları çakallara yurt oldu

Akrabalar akrabaya kurt oldu

Sen ağladın yüreğime dert oldu

İnan gözyaşların kalbime doldu.

Yüreğimde yara derindir

Yanıyorum bir su verin

İmama haber gönderin

Ölüyorum ölüyorum ölüyorum.

*

BİR NASİHAT ŞİİRİ

Bir nasihat edem yâren yoldaşa

Sakın taş atmayın yaralı kuşa

Eğildin baktın mı gözümde yaşa?

Belki muhtaç kalmış ekmeğe aşa.

Ruhsatsız bağlardan meyve devşirme

Vefasız güzele gönlünü verme

Her güzel kıza gönül düşürme

Gönül bir güzelle gelmeli coşa.

Sevgi dolu gözle insana bakın

Yakıp yıkıcıya olmayın yakın

Yoksula garibe gülmeyin sakın

Her neyi gülersen o gelir başına.

Yine Âşık İsmetî geliyor coşa

Gönülü yanıklıgile hayatı yaşa

Niçin isyan olur devlete hâşâ?

Nasıl silah çeker kardaş kardaşa.

*

YENİ MECNUN DİYOR Kİ!

Mecnûn gibi yola girdim yürüme

Kınamayın ateş düşmüş serime

Aman karlı dağlar bana yol verin

Yol verin de be n gideyim yârime.

Dert çağlayan ben bir dertli pınarım

Gezer gezer ben sılama dönerim

Bir güzelin sevdasınla yanarım

Yanaşmayın ateşime narıma.

Bir kız aldım çekilmiyor nazları

Bağrıma doldurdu ateş ile közleri

Yüreğimi yakan sitem sözleri

Ölümden çok gider oldu zoruma.

Sıra dağlar gibi derdim sıralı

Yitirmişim elâ gözlü meralı

Nurperinin aşkı beni vuralı

Bakamadım zararıma kârıma.

İsmetî soruyor ey dağlar taşlar

Oturdum ağladım çağladı yaşlar

Başıma toplanan rengarenk kuşlar

Şahid olun feryadıma zarıma.

*

AYRILIK AYRILIK ,

ZALİM AYRILIK

Hazırlandım yine gurbet ellere

Yine mi başıma geldin ayrılık

İnsaf et gözyaşım döndü sefere

Az mı yüreğimi deldin ayrılık.

Aldılar sunamı kıydılar bana

Yürekteki derdim sığmaz cihana

İnsafsız vicdansız ne yaptım sana

Beni dertten derde saldın ayrılık.

Kanber ettin koydun dağda bellerde

Mecnun oldum koydun ıssız çöllerde

Bir yâr için koydun gurbet ellerde

Başımdan saçları yoldun ayrılık.

Gurbet elde boyuncuğum büktürdün

Didelerden kanlı yaşlar döktürdün

Bir yâr için çok hasretlik çektirdin

Dertli yüreğimi böldün ayrılık.

Benden ayrılmadın benim ile kaldın

Döndün dolaştın hep yanıma geldin

İsmetî ne yaptı sen düşman oldun

Hasret oldun kalbe doldun ayrılık.

*

NURPERİM PINARDAN

SU DOLDURUYOR

Nurperim pınardan su dolduruyor

Kumral saçlarını yel kaldırıyor

Alttan alttan bana bakıp gülüşü

Sevdam artırıyor beni öldürüyor.

Âşıklar güzele çok saygı duyar

Meyveli ağaçlar dalların eğer

Karşılıklı sevgi dünyaya değer

Nurperim bana çok moral veriyor.

Can Nurperim sanki cennetten huri

Yürü gel Nurperim gel bana yürü

Karşılıklı böyle seveli beri

Gözlerin dünyayı bir hoş görüyor.

Sevenlerin aşkı sanki şeker bal

Ey büyük Allahım bu ne güzel hâl

Çabuk gel Nurperim aman çabuk gel

Nerdeyse sevinçten kalbim duruyor.

İsmetî âşıktır tatlı diline

Altın kemer taksam ince beline

Doldu bakraçlar aldı eline

Güle güle bana doğru yürüyor.

*

BESTESİ HAZIR

VE

BENDEN YİNE AYRILIK

Otuz yıldır bu çöllerde çalıştım

Çile cefa havasına alıştım

Ev alacam diye aşk ile coştum

Felek vurdu beni bu derde düştüm.

Mecnun oldum bir Leylâ’ya yâr idim

Çok çalıştım ileriye yürüdüm

Bağı bahçe evden barktan farıdım

Gider oldum hepisinden vazgeçtim.

Sevdiğim güzelim kaşları keman

Leylâ’sız derdime bulunmaz derman

Dertlerden yana değildir zaman

Derdimi dökmeye dağları seçtim.

Seherde uyandım bahçeye girdim

Bülbül ağlar iken bülbülü gördüm

Yürekte depreşti bu büyük derdim

Sargılı yaramı yeniden açtım.

Âşık İsmetî çok güzeller övdü

Vefasızdan yandı göğsünü dövdü

Bu zalim ayrılık beni çok sevdi

Sanki ayrılığın bâdesini içtim.

* BEN BU DÜNYAYA GELELİ

Ben bu dünyaya geleli

İlden ile göçer oldum

Gurbet ellerde kalalı

Gözyaşlarım saçar oldum.

Bu sevdadan başım döner

Yüreğimde ateş yanar

Düşmeyenler beni kınar

Bir sevdaya düçar oldum.

Mey içtim Pîr’in tasından

Bir güzel sevdim hasından

O güzelin sevdasından

Öz canımdan geçer oldum.

Kanaatkarım çok kanaatkar

Şerre olmaz hiç meyilim

İnşallah cahil değilim

Hayrı, şerri seçer oldum.

Selâm olsun dosta eşe

Bakın neler geldi başa

Kerem gibi dağa taşa

Dertlerimi açar oldum.

İsmetî’yi efkâr sarmış

Dünyanın sefası yarmış

Kaderimde neler varmış?

Felek vurdu naçar oldum.

*

O ZALİM BABAN AYIRDI

GÜNAHIMIZA O GİRDİ

Felek aramıza durdu

Mutluluğumu çok gördü

Nurperim sen ayrılmazdın

O zalim baban ayırdı.

Ciğerde hançerin ucu

Yüreğimde tonla acı

Zalim baban sözde hacı

Bu günaha nasıl girdi?

Zalim baban çok kinciymiş

Hacı değil bir hancıymış

Baban keskin nişancıymış

Beni ta kalbimden vurdu.

Baban beni derde saldı

Zalim çok günaha kaldı

Gizli gizli rüşvet aldı

Seni bir zalime verdi.

İsmetî der çok severdim

Nurperiyi melek gördüm

Dağlar gibi oldu derdim

Nasıl çekeyim bu derdimi?

*

GÜZELLİĞİN SEBEP OLDU

Gülüşlerin gönül çeldi

Sevdaların kalbe doldu

Nurperi seni sevmeme

Güzelliğin sebep oldu.

İnsafsız dünya güzeli

Beni ettin mecnun deli

Sevdana düştüm düşeli

Yüzüm ayva gibi soldu.

Ben gönlümü sana yaktım

Ciddî bir yâr diye baktım

Nişan yüzüğünü taktım

Parmağına iyi geldi.

Kahrolsun o zalim beyin

İnşallah karalar giyin

Bana yaptığın son oyun

Beni onulmaz derde saldı.

Farzet ki İsmetî öldü

Bu ölümü senden bildi

İnşallah nar-ı cehennem

Dostun ile sana kaldı.

* ÂŞIĞI SAZDAN SOĞUTUR

SAZIN DÜZEN TUTMAYANI

Âşığı sazdan soğutur

Sazın düzen tutmayanı

Yiğidi kızdan soğutur

Sarılıp ta yutmayanı.

Yüreğimde ateş sönmez

Virân bağa bülbül konmaz

Her bülbüle bülbül denmez

Gonca güle ötmeyeni.

Mey içen âşık ayılmaz

Günahsız cana kıyılmaz

Makbul bir güzel sayılmaz

Söz verip te tutmayanı.

İsmetî’ye âşık derler

Âşıklar güzel giyerler

Kaşık düşmanı sayarlar

 Yurda hizmet etmeyeni.

*

ÂŞIK SEVGİLİDEN

AYRI DÜŞERSE

Âşık sevgiliden ayrı düşerse

Âşığın gözyaşı sel gibi olur

Hasret ateşinde yanıp pişerse

Hazan kuruttuğu dal gibi olur.

İnsanoğlu doğru yoldan şaşarsa

Şeytana uyup ta haddi aşarsa

Bir güzel de elden ele düşerse

Pazara satılan mal gibi olur.

her şeyi bağlama mangır paraya

Veda edeceksin köşke saraya

Senlik-benlik girer ise araya

Evli Ayşe, Ali el gibi olur.

Sevgililer bir araya gelince

Karşılıklı sevgi kalbe dolunca

Aşkı muhabbetle deyip gülünce

Evlilik hayatı bal gibi olur.

İsmetî der âşık hasret ölünce

Sevdiği güzeli eller alınca

İnsafsız sevgiden mahrum kalınca

Dünya bir virâne çöl gibi olur.

*

LEYLÂ SENİ ARAR İKEN

HER GÜZELE BAKIYORUM

Yâr sen bu yerden gideli

Özlemini çekiyorum

Olmuşum gözyaşı seli

Çağıl çağıl akıyorum.

Nurperi terk ettin beni

Hasretin büyük hediye

Belki sen olursun diye

Her güzele bakıyorum.

Ben de yok bir durak mekan

Sevda nedir bilir çeken

Nurperimi arar iken

Her güzele bakıyorum.

Beni düşürdün dillere

Dert döküyorum tellere

Senle gezdiğim yollara

Gözyaşları döküyorum.

İsmetî unutmaz seni

Hani yeminlerin hani

Hasretinle ezdin beni

Boynumu  büküyorum.

*

ARADIM ARADIM

ARADIM SENİ

Geçer iken bakkalıma uğrardın

Şahsı dertlerini bana söylerdin

Ben deyiş söylerdim sen de ağlardın

O dökülen gözyaşlarını aradım.

Yüzünü benzettim on dörtlük aya

Senden ben de kaldı bunca hediye

O hâyin yüreğin sanki bir kaya

Güzellikte benzerin var mı diye

Seyyah oldum bir eşini aradım.

Ey gözleri elâ kaşları keman

Yandım aşkın ile tütüyor duman

Güller açılırdı güldüğün zaman

Neşe saçan gülüşünü aradım.

Dertliydin ben moral verirdim sana

Aşkı sevdaların işledi bu cana

Büyük sevinçlerle gelirdin bana

Güle güle gelişini aradım ey can aradım.

Salanlı salanlı bana gelirdin

Bülbül gibi şakımayı bilirdin

Âşık İsmetî’nin gönlün alırdın

Gelip gönlüm alışını aradım.

*

ŞÜKREDELİM ULU

ALLAHIMIZA

Şükredelim ulu Allahımıza

Kullarını ne de güzel yaratmış

Çok güzellik vermiş geline kıza

Güzelleri cilve nazla donatmış

Şikayet olmasın bu insan fani

Veren Allah alır bu tatlı canı

Dünyalar dolusu bunca insanı

Sevda ile birbirine bağlatmış.

Yüce Allah bize dünyayı kurmuş

Sınav için bizi böyle göndermiş

Kiminin rızkını sılada vermiş

Kimisin gurbet ellere atmış.

İnsanoğlu daim güzel söyleyin

Hakk’ın rahmet deryasını boylayın

Hakk’ın kudretine fikir eyleyin

Yerleri gökleri direksiz tutmuş.

Allah korkusudur her işin başı

Yoktur yüce Allah’ın benzeri, eşi

Pınar olmuş âşıkların gözyaşı

İsmetî’yi Nurperi için ağlatmış.

*

ŞİRİN ÜNYE

Bana da bağrında yer ver

Sana geldim şirin Ünye

Altın kalpli insanları

Sen de buldum şirin Ünye.

Ben Leylâ’mı soruyorum

Hasretinden eriyorum

Kiralık ev arıyorum

Yok mu bana yerin Ünye?

Âşığım hayranım sana

Bu hasret döndü yangına

Dertlerimi sorma bana

Ben de yara derin Ünye.

Mavi denize bakam

Sana şarkı türkü yakam

Yazın yaylalara çıkam

Yaylaların serin Ünye.

Vefâ dolu sağlarında

Gonca güller bağlarında

Kışın yüce dağlarında

Elvan elvan karın Ünye.

İsmetî der ağladım güldüm

Yedi deryalara daldım

Seni sevdim sana geldim

Bana destek verin Ünye.

Yolun bağlı her yer ile

Arkan kale dağlar ile

Pırıl pırıl gençler ile

Dolu caddelerin Ünye.

*

BU ŞİRİN ÜNYE ŞEHRİNDE

Yürekte yara derinde

Söz söylerim ben yerinde

Çorap mendil satıyorum

Ben Ünye kahvelerinde.

Bilir misin neden nesin?

Herkes güzel söz söylesin

Bu âşık ta ekmek yesin

Bu şirin Ünye şehrinde.

Hedefimdir namaz niyaz

Yetecek helâl kâr biraz

Yolcu olur gideriz biz

Bir gün eller üzerinde.

Kınamayın ben de insanım

Hem gönlüm var hem canım

Aklım fikrim kalmış benim

Bir güzelin gözlerinde.

Bu İsmetî cevher satar

Kalbi Nurperi için atar

Sevdaların hançeri var

Bu âşığın yüreğinde.

* BAĞRIYANIK BİR ÂŞIĞA,

BİR GÜZELİ ÇOK GÖRMEYİN

Beni kınayıp durmayın

Derdim çok yönlü sarmayın

Bencileyin bir âşığa

Bir güzeli çok görmeyin.

Sevdiğim kız buralıdır

Kaşı gözü harelidir

Benim yürek yarelidir

Bir kurşun da siz vurmayın.

Bir yâr için düştüm dile

Gözyaşlarım gitti sele

Ahdında durmaz güzele

Aman ha gönül vermeyin.

Benim Nurperim buralı

Karadenizin meralı

Üç ay oldu son göreli

Ciğeri pare pareliyim.

Nurperim benziyor aya

Hâyin kalbi sanki kaya

İsmetî yâr sevdi diye

Dertli kalbimi kırmayın.

*

-NOT.: Öykülü Bir Şiir

 05.10.1995 günü, Terme’de işlerimi organize etmek için çok gezdim, dolaştım, yoruldum, bunaldım, geldim.Belediye yanında parkta oturdum.Parkta 15-20’ye yakın genç vardı.Çok güzel, yakışıklı delikanlılar şen,şakrak oynuyordu. Yani şen-şakrak konuşuyorlardı. Ben de yandaki kanepede sakin sakin, melûl melûl mahsun oturuyordum. Bu güzel delikanlılar bana şunu sordular: “- Amca hayrola bir derdin mi var?Çok düşünceli ve üzgünsünüz.” Ben de şöyle cevap verdim:

-Âşıklar dertli olur. Dertliler üzgün ve sakin olur”, dedim. Gençler beni haklı buldu ve benden şiir söylememi istediler. Israr ettiler. Ben de o güzel delikanlılara,”-Sazla mı, sözle mi istiyorsunuz?”,dedim. Onlarda, “- Sazın yanında olmadığına göre sadece sözle(dille) söyle. Gazete okur gibi bize şiir oku”, dediler.

Ben de ezberime gelenlerden takriben yirmi kıta kadar şiir okudum. Çok beğendiler. Sağolsunlar. Şiir defterlerim olup olmadığını sordular. Ben de çantamdan iki adet şiir defteri çıkarıp onlara verdim. Sıra ile çok okudular, çok beğendiler.

NOT.: Termeli, güzel, yakışıklı ve duyarlı gençlerle söyleşimizin  ve “Öykülü Şiirler”in illaki bu şiirlerin Samsun’da Ofset Matbaa’da basılmasını, satışa sunulmasını ve en azdan birer tane alacaklarını söylediler.

Samsun 19 Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde okuyan bu gençler, “-Biz bunlardan yüzlercesini kendi arkadaşlarımıza satacağız”, dediler. Telefon numaralarımı beni aramak için aldılar. Çok hoş sohbet, muhabbet ettik.

Benden irticalen söylememi de istediler. Ben de bu güzel gençleri kıramazdım. Yaradana sığınarak aşağıdaki şiirleri söyledim:

TERMELİ GENÇLERE

Ey sevgili güzel gençler,

Sordunuz ki nereliyim?

Terme’ye hicret etmişim

Ben de şimdi buralıyım.

Derdim çoktur kimse bilmez

Derin yara merhem almaz

Elbetteki yüzüm gülmez

Yedi yerden yaralıyım.

Ayrılık çok acı geldi

Bu hasret yürekleri deldi

Merhemi Leylâ’da kaldı

Bağrı yara bereliyim.

Gönül viran bağlar gibi

Leylâ yine ağlar gibi

Karlı yüce dağlar gibi

Derdi sıra sıralıyım.

Bir güzel sevdim şahane

Bulunmaz kusur bahane

Eski İl’im Gümüşhane

Ben bir Yağmurdereliyim.

İsmetî der ki gülmedim

Aradım huzur bulmadım

Sevdiklerimi almadım

Ben bir bahtı karalıyım.

* EY SEVGİLİ

MÜSLÜMANLAR!

Ey sevgili Müslümanlar!

Bu sözümden alınmayın

Bölmek istiyor düşmanlar

Akıllı olun bölünmeyin.

Allah için sakın bölünmeyin.

Hakk dinimiz hor gördüler

Fırsat buldukca vurdular

Asırlarca sömürdüler

Artık daha yolunmayın.

Her tarafa düşman dolmuş

İçimize ajan salmış

Düşmanlar çok oyunbaz olmuş

Oyunlara gelinmeyin.

Acılar yürek deliyor

Hasret ahirete kalıyor

Düşmanlar insan çalıyor

Eşya gibi çalınmayın.

İsmetî gözyaşın silmez

Cennet vatandan geçilmez

Sizlere paha biçilmez

Asla satın alınmayın

Düşmana yem olunmayın.

*

DÖRT KİTABIN

BİRİSİNE SIĞAR MI?

Canım kardaşlarım, canım bacılar

Yitirdim Leylâ’mı bir haber var mı?

Yüreğime koyduğu bu acılar

Dört kitabın birisine sığar mı?

Yüreğim dert dolu gülemiyorum

Aktı gözyaşlarım silemiyorum

Alnımda yazımı bilemiyorum

Bilmem alın yazım hep ahuzar mı?

Gönül niçin aldın bunca kederi

Bir kız etti bizi mecnûn serseri

Gözyaşı mı âşıkların kaderi?

Yağmur gibi yâr yoluna yağar mı?

Ben karalar Nurperi allar giymiş

Âşık İsmetî’nin boynunu bükmüş

On dörtlük ay gibi yüceden doğmuş

Ay doğunca bir ay daha doğar mı?

*

KADER BOYNUMU

BÜKÜYOR

Yâr ana hâyin bakıyor

Sözleri yürek yakıyor

Çok hançerler vurdu bana

Her yanımdan kan akıyor.

Yâr yaraladı derinden

Kan gidiyor ciğerimden

Uğrun uğrun gözlerimden

Bir yâr için yaş döküyor.

Gönlüm viran bir bağ gibi

Yârın gönlü otağ gibi

Sevda yükü bir dağ gibi

Bir insan nasıl çekiyor?

Bir güzele âşık oldum

Aşkından sarardım soldum

Hasret özleminle doldum

Hasret ciğerim söküyor.

Yokmuş fakirin kıymeti

Kalmadı hayatın tadı

Ne yapsın Âşık İsmetî?

Kader boynunu büküyor.

*

-Hâyin vefasız sevgilinin caddede babasının,

kardeşlerinin yanında ,

”-Babam beni zorla bir zengine verdi”,

demesi, beni kalbimden vurması üzerine…

Kara haber verdin zalim

Kırıldı kanadım kolum

Madem ki oldun ele gelin

Al saçını ver mendilim.

Ateşe yaktın bu serimi

Yaş doldurdun gözlerimi

Sevgi dolu yüreğimi

Sen doğradın dilim dilim.

Bunca yeminlerin hani

Öldürdün sen seni seveni

Bu sözler öldürdü beni

Oldun şimdi kanlı zalim.

Hâyin bize plan dizdi

Ölmeyen kabrimi kazdı

Her güzel söyleyemezdi

Nasıl buna vardı dilin.

İnşallah Nurperi şeytanından bul

Çaresi bulunmaz yedi derde kal

Bağında kurumuş fidan gibi ol

Dökülsün yaprağın kurusun dalın.

İsmetî der doğru sözüm

Dertli oldum gülmez yüzüm

Güzellerden korktu gözüm

Bu oldu vâdesiz ölüm.

*

ELEŞTİREN CAHİLLER

YADIRGAYAN HÂYİNLERE

 CEVAP

Kimse beni anlamıyor

Bu hâlin nedir demiyor

Güzel sevdim kınamayın

Gönül ferman dinlemiyor.

Beni kınayıp yermeyin

Dertli kalbimi kırmayın

Bir güzeli çok görmeyin

Gönül ferman dinlemiyor.

O sözleri çok dinledim

Aşkı sevdayla inledim

Vazgeç deli gönül dedim

Gönül ferman dinlemiyor.

İşimden gücümden oldum

Sevdayla sarardım soldum

Mecnun gibi çölde kaldım

Gönül ferman dinlemiyor.

İsmetî’yi sevda sardı

Yüreğin de büyük derdi

Cahiller bana çok gördü

Gönül beni anlamıyor

Leylâ bu yerden gideli

Gönül küsmüş söylemiyor.

*

GÖZYAŞI ile YAZILAN ŞİİR

Benle böyle mi anlaştın?

Her derdini bana açtın

Bir sözünü iki etmedim

Neden beni kurban seçtin?

Bana tatlı diller döktün

Aşkı sevdan ile yaktın

Yaraladın da bıraktın

Bağrımda yaralar açtın.

Sen beni sevdaya çektin

Sevdalı gözlerle baktın

Bana çok gözyaşı döktün

Şimdi benden niçin kaçtın?

Nurperi zulmettin bana

Zulmettin seven insana

Benim ahım tutdu sana

Onun için böyle şaştın.

Mert güzel âşıktan kaçmaz

Bağrında yaralar açmaz

İnsan bu kadar şaşmaz

Benim günahımdan şaştın.

Bu gözyaşım bu kağıda

Gözlerimden damlamıştır

Dertli kalbim aşkın ile

Yedi sene inlemiştir.

Yeminine inanmıştım

Aşkı sevdana yanmıştım

Ben seni melek sanmıştım

Nasıl böyle şeytanlaştın?

Beni aşkınla inlettin

Korkarım günaha battın

Kendi kendine zulmettin

Mafyanın eline düştün.

İsmetî’yi derde saldın

Gittin bataklara daldın

Zalimler elinde kaldın

Hızla felakete koştun.

*

DİLERİM ALLAH’DAN

GÖZÜN KÖR OLUR

Ezel bahar yaz ayları gelince

Bahçelerde elvan elvan nar olur

Güz geçip te mevsimler kış olunca

Dağ başları bölük bölük kar olur.

Olmayın devlete-millete asi

Yiğide şifadır güzel gülmesi

Karşılıklı sevenlerin ayrılması

İnan kardeş ölümden de zor olur.

Çok özledim o zülfü dolaşığı

Küçük ağzı sanırsın bal kaşığı

Hor görmeyin güzel seven aşığı

Hor görenler zaman gelir olur.

Ah etsem ciğerden gidiyor kanlar

Âşık olmayanlar bizi ne anlar?

Karşılıklı çok sevip ayrılanlar

Yürekleri yanar yanar korolur.

Âşık İsmetî’nin yandı yandı ciğeri

Bir zaman Nurperi ömrümün varı

Beni nasıl attın gittin Nurperi

Dilerim Allah’tan gözün kör olur.

*

ÜNYE’YE NİYET-ŞİRİN ÜNYE

Yürekte yaram derinde

Söz söylerim ben yerinde

Çorap-mendil satıyorum

Ünye’nin kahvelerinde

Bilir misin neden nesin?

Herkes güzel söz söylesin

Bu âşıkta ekmek yesin

Bu şirin Ünye şehrinde.

Hedefimdir namaz niyaz

Yetecek kadar kâr biraz

Yolcu olur gideriz biz

Birgün eller üzerinde.

Kınamayın ben de insanım

Hem gönlüm var hem de canım

Aklım fikrim kalmış benim

Nurperimin gözlerinde.

Âşık İsmetî cevher satar

Geniş dünya bana oldu dar

Sevdaların hançeri var

Bu âşığın ciğerinde.

*

KARA SEVDANIN

 SON HASRET İNİLTİLERİ

Ayrı düştüm elâ gözlü sunamdan

Başım kurtulmadı efkardan gamdan

Gözlerim görmüyor tozdan dumandan

Canım kardeşlerim canım bacılar

Bana haber verin telli turnamdan.

Eyvah telli turnam yuvadan uçtu

Hangi ovaları, dağları, illeri geçti?

Hangi ile, hangi göllere düştü?

Bana haber verin telli turnamdan.

Bilmiyorum yolu ne yana döndü?

Avcı vurur diye yüreğim yandı

Gurbet elde hangi dallara kondu

Kalmadı tahammül sabrım tükendi

Bana haber verin telli turnamdan.

Âşık İsmetî’yim korkmam ölümden

Dertsizler ne bilsin dertli hâlimden

O turnam anlardı benim dilimden

Bana haber verin telli turnamdan

Allı turnamdan pullu turnamdan

Gözleri sürmeli güllü turnamdan.

*

BANA HABER VERİN

TELLİ TURNAMDAN

Yardım edin çaresize düşküne

Ah etmiştik kavuşmaya beş güne

Yeri göğü yaratanın aşkına

Bana haber verin telli turnamdan.

Size derim size ey dağlar daşlar

Yaradana secde eden ağaçlar

Yerdeki karıncalar gökteki kuşlar

Bana haber verin telli turnamdan.

Başıma toplanan rengarenk kuşlar

Bana haber verin telli turnam.

Yalan değil el basarım Kur’an’a

Yârsız kalan gönül dönmüş virâna

Bir müjdem var bana haber verene

Bana haber verin telli turnamdan.

Bu kadar mı ben de bahtı karayım?

Yâr yarası yedi yerden yarayım

Giden yârı daha kimden sorayım

Can istersen canım bile vereyim

Bana haber verin telli turnamdan

İnşallah kurtulam matemden gamdan

Bulursam kurtulam yas ile gamdan

Bir yâr için ayrı düştüm sılamdan.

*

AH ŞU HÂYİN

VEFASIZLAR!

Aklım şu dünyaya şaştı

Gece uykularım kaçtı

Yürekde çok yara açtı

Vefasızlar vefasızlar!

Açtıkları yara sızlar.

Sözde durmaz boşverirler

Yalanları iyi bilirler

Gerçek yâr gibi gelirler

Paranın kulu olurlar.

Vefasızlar vefasızlar

Ahdı sözünde durmazlar

Âşık yakar vefasızları.

Vefasızda insaf olmaz

Ahde vefa nedir bilmez

Vefasızdan hayır gelmez.

İsmetî’yi onlar yaktı

Eli koynunda bıraktı

Karşıma hep onlar çıktı

Vefasızlar vefasızlar

Zalim olur vefasızlar

Yoksullara yâr olmazlar

Günah-sevap düşünmezler

Parasıdır o arsızlar

Onlardan inler bu sazlar.

*

TAŞ ATANA

ÇİÇEK ATAN

ÂŞIKLAR

Âşık güler yüzlü dili tatlıdır

Sevdiğini alan çift kanatlıdır

Âşık merhametli iyi niyetlidir

Taşa atana çiçek atar âşıklar.

Gönül ister herkesin yüzü gülse

Nurperim gelse de gözyaşım silse

Keşke insanoğlu hep âşık olsa

Bu dünyaya neşe katar âşıklar.

Gerçek âşık vatanını çok sever

Vatanına hizmet edeni över

Vatan tehlikeye düşerse eğer

Gönüllü cepheye gider âşıklar.

Âşık güzellerden bir tane seçer

O güzel elinden zehir de içer

Aşkı sevdasınla gözyaşı saçar

Bir yâr için yanar, tüter âşıklar.

Âşık İsmetî’ye gülmedi kader

Nurperi sevdası mezara gider

Âşık mücevherden yükünü tutar

Ehline mücevher satar âşıklar.

*

-Sevgili Nurperi yaş dökerken

güzel gözlerinden

yaralamıştın beni

yüreğim dert ta derinden.-

Neyin var ne derdin var ki ağlarsın

Ağlamak öldürür beni ağlama

Dertli yüreğimi böyle dağlarsın

Ağlamak öldürür  beni ağlama.

İrem bağı gibi sunam her yanın

İnciden mi Nurdan mıdır gerdanın

Nelere üzüldü o şirin canın

Ağlamak öldürür beni ağlama.

Sanada mı vurdu feleğin taşı

Göğsüme bastıram o güzel başı

Âşığı öldürür böyle gözyaşı

Ağlamak öldürür beni ağlama.

Âşığım ben senin hilâl kaşına

Ben de senin girer miyim düşüne

Yufka bağrın dayanmaz gözyaşına

Ağlamak öldürür beni ağlama.

Felekten yedik biz bunca taşları

Başımıza açtı bunca işleri

Mücevherdir dökülen gözyaşları

İsraf etme ziyan olur ağlama

Allar giyin karaları bağlama.

İsmetî Nurperiyi yürekten sevdi

Güzeller içinde Nurperiyi övdü

Hâyin annen zalim baban mı dövdü

Ağlamak öldürür beni ağlama

Dert mekanı yüreğimi dağlama.

*

SÖZÜM DELİKANLI GENCE

Sözüm delikanlı gence

Hayat sevgi, sevda bence

Sevmeli sevilmeli

Onbeş yaşına gelince.

Bülbül gonca güle gelir

Sevdayı yaşayan bilir

Sanki genç bir kral olur

Yiğit sevdiğin alınca.

Gül baharda gonca gonca

Sevdalık yakışır gence

Bütün hayat bayram olur

Seven seveni alınca.

Sanma ki ‘ah’ yerde kalır

Bir gün hesap günü gelir

Her gün düğün bayram olur

Yiğit sevdiğin sarınca.

Sevda seli gibi akdın

İsmetî’ye nara yakdın

Eli koynunda bıraktın

Oldu mu Nurperi sence.

*

BİR GÜZELİ

ÇOK GÖRDÜLER

Yoluma pusu kurdular

Beni kalbimden vurdular

Ben yaralı yatarken

Sevgilim ele verdiler.

Nerede o mutlu günler

Kalbim hasret ile inler

Araya giren hâyinler

Beni dosttan ayırdılar.

Dertliye bu dünya dardır

Her işte bir hayır vardır

Cahille konuşmak zordur

Cahiller kalbim kırdılar.

Nursunada ki cilveler

Ah ettikçe gözüm dolar

Şu vefasız hercailer

Başıma belâ sardılar.

İsmetî’ye dert döker dağa

Gönlüm döndü viran bağa

Ben bağrıyanık âşığa

Bir güzeli çok gördüler.

*

HEPİMİZE ALLAH KERİM

Çok güzeldir benim Pîr’im

Tuzsuz yavan aşı yerim

Acı sözle şeker yemem

Tatlı dille taş taşırım.

Dertsizi iken düşdüm derde

Can kurban merdoğlu  merde

Fazla kalmam ben bu yerde

Yakında göçer giderim.

Güzel insana kin tutmam

Pişmiş aşa ben su katmam

Kaderime isyan etmem

Kadere boyun bükerim.

Yandım hacının kızından

Usandım yalan sözünden

Bir vefasızın yüzünden

Ateşler içinde serim.

Âşık İsmetî sende gül

Hayatın kıymetini bil

Gel ağlama deli gönül

Geleceğe Allah Kerim

Hepimize Allah Kerim.

*

GELEN AĞLAR

GİDEN AĞLAR

Gelen ağlar giden ağlar

Bu insanlar neden ağlar?

Gönül suyu gözden çağlar

Yine gelir ezel bahar

Yeşillenir bağlar dağlar.

Nesine gönül nesine

Yandım dostun cilvesine

Âşıkların bir gözdesine

Deymeyin beyler ağalar.

Yedi yıl koşdum peşinden

Usandım bu gözyaşından

Bu sevdanın ateşinden

Eridi yürekde yağlar.

Kalbim yanar bir külhandır

Sevdadan yanan insandır

Görünmeyen bir urgandır

Sevda beni yara bağlar.

İsmetî der bugün varız

Yaradan zikrederiz

Her fani gibi gideriz

Unutmasa bizi sağlar.

*

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

V  e      

K   a   h   r   a   m   a   n   l   a   r   ı   m   ı   z   a      

M   e   t   h   i   y   e

YİRMİ YILDIR

BİTMİYOR BU ANARŞİ

Yirmi yıldır bitmiyor bu anarşi

Kahraman olmalı Devlet’in Başı

Biz de veriyoruz yaşam savaşı

Dertleri dertlere ekler dururuz.

O muazzam Türk Ahlâkı yıkıldı

Mahrem hayat orta yere döküldü

Bereket de yeryüzünden çekildi

Artık kıyameti bekler dururuz.

Değişti dünyada ne hâle geldi

Doğrular ağladı hırsızlar güldü

Fakirin dertleri dinlenmez oldu

Dertleri yürekde saklar dururuz.

Bosna-Hersek çileleri dolmuyor

Azeybaycanlı ağlıyor yüzü gülmüyor

İslâm Dünyası’ndan imdat gelmiyor

Bizler birbirini haklar dururuz.

İsmetî der yandı yürek köz ile

Görmez oldum kanlı yaşlı göz ile

İlerlerken Japon, Alman hız ile

Bozuk motor gibi tekler dururuz.

*

EY SEVGİLİ  MÜSLÜMANLAR ,

GEÇEN ZAMANDAN İBRET AL!

Ey sevgili Müslümanlar

Geçen zamandan ibret al!

Hep senden dökülen kalan

Çeçenistan’dan ibret al!

Asırlar uyudun dinlenmedin mi?

Dünyanın hâlini anlamadın mı?

Atom yapmasını öğrenmedin mi?

Atomla çevrildin görde ibret al!

Atom kötü ise onlar niye yapıyor?

Atom iyi ise sana niçin yaptırmıyor?

Bize talkımı veriyor üzümü yiyor

Bunları düşün de sen de ibret al!

Asla yoktur Hıristiyan vicdanı

Arpalık etmişler bütün cihanı

On yerde akıyor Müslüman kanı

Acil yaraları sar da ibret al!

Kahbe Yunan bize cephe alıyor

Kahbe Yunan PKK’nın yanında yer alıyor

Cani yetiştirip yurda salıyor

Yüzbin türlü kahbeliği biliyor

Kahbe Yunan’dan ibret al!

Sırplar Bosna’da her şeyi yaktı

Ne var ise kırdı tüketdi.

Nice gelinleri, dul , çocukları yetim bıraktı.

Frengistan keyf oldu baktı.

Feryadları göğlere çıktı

Azerbaycan’dan ibret al!

Âşık İsmetî’yim vatan severim

Vatan için çalışanı överim

Atomla çevrildin tedbir al derim

Çin atom yapıyor, Çin’den ibret al!

NOT.: Basılan kitapta(Sevda Pınarı) var-

*

BOSNA-HERSEK UNUTULMASIN

Soruyorum şu Batı dünyasına

Hani nerde kaldı insan hakları?

Sahip çıkın insanlık davasına

Durdurun Bosna’da dökülen kanı.

Onbinlerce çocuk açlıktan ölüyor

Müslüman feryadları yürek deliyor

Sırp caniler keyif alıp gülüyor

Gelmedi mi müdahale zamanı?

İki yüz bin kişi Bosna’da öldü

Soykırım, katliam meydana geldi

Sırplar bu desteği nereden aldı?

Hiç mi yok Sırpların dini, imanı?

Sırplar Boşnakları yalnız buldular

Aç kurt gibi insanlara daldılar

Alçak Sırplar, düşük, rezil oldular

Yaptıkları utandırır insanı.

İsmetî der Avrupa sinsî bakışır

Amerika hep Saddam’a çekişir

Dünya Liderliği Türk’e yakışır

Adaletle idare eder cihanı.

*

-27 Mart Belediye Yerel Seçimlerinde

Sayın Başbakan Tansu ÇİLLER’e ve

 ‘Doğru Yol Partisi’ne izafeten yazdığım methiyeler,

 Terme’de kaset yapılıp, Taksi Teyiplerinde

 çevre halkımıza sunulan şiirler, methiyeler…-

Tansu ÇİLLER asaletli Türk kızı

Gönlü yücelerde ilerde gözü

Çağların üstünden atlatır bizi

İnşallah yüceltir Türkiye’mizi.

Doğru Yol Partisi çok çalışıyor

Engelleri üçer-beşer aşıyor

Başbakan Tansu’ya cihan şaşıyor

Dünya ÇİLLER’in cesaretini konuşuyor.

Bu hükumet Bosna-Hersek’i kurtarıyor

Ülke yaralarını üçer-beşer sarıyor

Orta Asya’dan Mersin’e petrol, gaz getiriyor

Oyumuzu Doğru nYol’a verelim.

Pirincin kilosu yirmi bin lira

Köylünün mahsulü ediyor para

Köyden kalkınmaya gelmştir sıra

Onun için Doğru Yol’a gidelim..

Otoban yol geliyor Karadeniz’e

Kalkınma geliyor ayağımıza

Bu hükûmet’e oy vermek düşüyor bize

Oyumuzu Doğru Yol’a verelim

Bu millet kalkınsın biz de görelim.

Doğru Yol Partisi, doğru yoldadır

Ülke idaresi emin eldedir

Vatan baştan başa iyi hâldedir.

Oyumuzu Doğru Yol’a verelim

İktidarın arkasında duralım

İnşallah vatan kalkınsın görelim.

ANAP’la ülkeyi zenginler yedi

‘Hayali İhracat’cı soyar giderdi

Söylen zamdan başka bize ne verdi?

İsmetî der halkın hâli beterdi

Onun için Doğru Yol’a gidelim.

Sayın ÇİLLER iradeniz taş gibi

Her sözünüz ekmek, şeker aş gibi

Yurdumuza doğdunuz güneş gibi

Sizle baştan başa mutludur vatan

Türkiye’nin durumunu açık gördünüz

Milletin yaralarını cesaretle sardınız

PEKAKA canilerin belini kırdınız

Teslim olsun eşkıya dilesin aman.

Bu asil millete çığır açtınız

Başarıdan başarıya koştunuz

Vatan millet için çok çalıştınız

Hızlı çalışmana yetmiyor zaman.

Hiçbir millet tutmaz Türk’ün yerini

Allah için harcar bütün varını

Birinci sorundur sağlık sorunu

Sağlıksız hiçbir iş yapamaz insan.

İsmetî tedavisini diliyor senden

Yaşamak güzel şey geçilmez candan

Işıklı dünyamı dert etti zindan

Yetiş imdadıma şanlı Başbakan.

*-Bülent ECEVİT Başbakan iken Ben de CHP’sinde Delege iken Takriben 70 kişilik bir kalabalıkla sohbet eder iken beni köşeye sıkıştırınca irticalen söylediğim aşağıdaki şiirle cevapladım ve çok etkili oldu-

Otuz yıllık komşularım

Lütfedip dinleyin beni

Yalnız diye hor görmeyin

Birazcık anlayın beni.

Çalışanlar gitti Ay’a

Türk Milleti kaldı yaya

Burada yalnızım diye

Bir olup yenmeyin beni.

İsmetî çok destan yazar

Defteri cebinde gezer

Baykuşların başını ezer

Bigane sanmayın beni.

*

BAYRAK SEVGİSİ-ŞANLI BAYRAĞIM

Ayyıldızlı  güzel şanlı bayrağım

Dilerim ki sen yücelerde dalgalan

Gölgende mutluyum mutlu olacağım

Her bayraktan fazla sen almışsın şan.

Asil kanımızdan rengin almışsın

Tarih boyu yücelerde kalmışsın

Asırlarca dünyaya ün salmışsın

Daim hürriyetle olmuşsun sultan.

Bayrağım tarihin şeref şan dolu

Sensin milletimin şanlı sembolü

Ayyıldızlı bayrak hürriyet yolu

Şanlı ecdat uğrunda dökmüş asil kan.

Yücelerde dalgalanır durursun

Gölgende olana güven verirsin

Kahramansın güçsüzleri korursun

Tanır seni başdan başa bu cihan.

İsmetî der biz gölgende doyarız

Kem gözle bakanın gözün oyarız

Nazlı hilâl sana saygı duyarız

Canımızdan fazla severiz inan.

*

-1980’de, Ağustos Ay’ında yazılmış. Sayın Kenan EVREN Genel Kurmay Başkanı iken ona göndermek istedim. Yetiştiremedim…On iki Eylül oldu.Zaten benim muradım da o idi. Şiir de öylece kaldı.-

ANARŞİ ATEŞİ

Düşmanlar yurdumda bir ateş yakdı

Birlik olup söndürelim ateşi

Nice günahsızın kanları akdı.

Birlik olup söndürelim ateşi.

Bu ateşi yakan Urum,Ermeni,

Suriyeli, Dürzî, Yahudi, cani,

Peşine takmışlar cümle düşmanı

Yurdumda yakmışlar isyan ateşi.

İslamiyet en büyük bir hazine

Ateş düşmüş milletimin özüne

Uyulmadı Atatürk’ün sözüne

Buyurmuştu ‘Ezin Komünist başı!’

Kasıp kavuruyor anarşi yurdu

PKK-Türklüğün en büyük derdi

Ne güne duruyor kahraman ordu

Zamanında söndürelim bu elim ateşi.

*

İNŞALLAH EN SON

 ERZİNCAN FACİASI

Yine fıkrat geldi yakıyor beni

Talihsiz Erzincan, dertli Erzincan

İki de bir deprem yıkıyor seni

Millet imdadına koşuyor hemen.

Verimli bağların emsalsiz inan

Nice ordulara olmuştun megan

Hani eski ihtişamlı günlerin

Şark’ın İstanbul’u idin bir zaman.

Emsalsizdir çok verimli bağların

Baharda yemyeşil sıra dağların

Hicrete başlıyor kalan sağların

Dilerim ki daha yıkmasın canan.

Hırsız müteahhitler sebep oluyor

Demirini, çimentonu çalıyor

Acıların yürekleri deliyor

Depremde gidiyor nice şirin can.

Çok çetin geçmişti İran seferi

Yavuz’un ordusu gitdi ileri

Bırakmıştı sende kırk bin askeri

O ünlü cihangir, o ünlü sultan.

İsmetî’inin bağrı yandı oldu köz

N ekadar söylesek tükenmiyor söz

Cenab-ı Allah’a edelim niyaz

Daha seni yıkıp etmesin viran.

*

Cennet Türkiye’miz şehidler yurdu

Ecdat bu yurt için dünyaya vurdu

Anarşi ateşi vatanı sardı

Allah için söndürelim süper ateşi.

Tekrar bize Ergenekon olmasın

Arslan yurdu çakallara kalmasın

Düşman uşakları yurdu bölmesin

Allah için söndürelim ateşi.

Tarihte ünümüz var şanımız var

Zafer dolu bugünümüz dünümüz var

Türk’üz asil cesur kanımız var

Türk sevenler söndürelim ateşi.

‘Neme lazım’ demeyelim fecidir durum

Güler bize orduya kılıç çeken yıldırım

Kara günümüzü bekliyor Urum

Yutseverler söndürelim ateşi.

İnananlar bir araya gelsinler

Türk’ün bu derdine çare bulsunlar

İsmetî der asiler hep ölsünler

Allah için söndürelim ateşi.

*

-Azerbaycan’da masum Türklere genç ihtiyar, bebek-çocuk demeden, kadın-güçsüz-silahsız demeden, hiç acımadan katliam ve soykırım yaptığı günlerde bendeki his, heyecan ve infial…-

İŞTE CANİ ERMENİ

Nasıl anlatayım şu cani Ermeni’yi

Dünyada kiralık katil Ermeni

Allah ıslah etsin öyle caniyi

Dünyada kiralık katil Ermeni.

Osmanlı’dan büyük iyilikler görmüştü

Zengin olmuş demi devranlar sürmüş

Çok fazla yiyince azmış kudurmuş

Türkleri arkadan vurmuş

Dünyada kiralık katil Ermeni.

Karnın tok sırtın çok da pekdi

Rahat dursan sorun yoktu

Rahatlık mı seni soktu

Kiralık katil Ermeni.

Düşmanların ağzına baktın

Türkleri cami’de yaktın

Nice masum kanı dökdün

Kiralık katil Ermeni.

Nicelere çömez oldun

Niçin böyle kinle doldun

Canavar oldun da kaldın

Kiralık katil Ermeni.

Kalleşce planlar kurdun

Gizlice köylere girdin

Yüzbinlerce masum kırdın

Büyükelçileri vurdun

Kiralık katil Ermeni.

Şimdi Karabağ’da vurdu

Karabağ Türklerin yurdu

Suçlarını âlem gördü

Vicdansız katil Ermeni.

* İŞTE CANİ ERMENİ

Cani katil çeteleri kurdun

Gizlice köylere girdin

Her zaman kahbece vurdun

Kiralık kati cani Ermeni.

Türk Milleti çok sabırlıdır

Takip eder kararlıdır

Kahramandır onurludur

Kiralık katil cani Ermeni.

Antlaşmaya uymuyorsun hiç

Kan dökmeye doymuyorsun

Çoluk çocuk koymuyorsun

Kiralık katil Ermeni.

Türklüğün kader çilesi

İnsanlığın baş belası

Çoktur yalanı hilesi

Kiralık katil Ermeni.

İsmetî der artık yeter

Yüreğimiz yandı tüter

Gelirsek olursun beter

Kiralık katil Ermeni.

*

YİRMİBİRİNCİ ASRIN İNSANI

Yirmibirinci asrın insanı

Peşimizden sen gel diyor

Fil gibi her şeyi yiyor

Sen gel masayı sil diyor.

Bütün vurgunu vuruyor

Doymaz karnın dolduruyor

Zevkini yapıp gülüyor

Fukaraya sen öl diyor.

İster ki ülkeyi yese

Devlette aferin dese

Akraba yardım istese

Kör değil sen de çal diyor.

Anayasayı deliyor

Göz göre göre çalıyor

Ahiret diyene gülüyor

Sen de çalmayı bil diyor.

Zekat vermek unutuldu

Gayr-i meşru yol tutuldu

Fakirlerin benzi soldu

Sen bu hâlinle kal diyor.

Milliyetçi İsmetî buna şaşıyor

Atı çalan Üsküdar’ı aşıyor

Milyonlarca insan mağdur yaşıyor

Milyonların hayatına pul diyor.

*

ZONGULDAK FACİÂSINA

Ben de şu dünyaya geldim geleli

Grizu patlar Zonguldak feryâd eder

Acep neden önlenemez bu kazalar

Her yıl iş kazası nice can alır gider.

Hazin ağlaşmalar yürekler böler

Anneler bacılar gözyaşı siler

Nerde bunca teknik teknolojiler?

Her yıl bu feryâdlar dünyayı tutar.

Bu İlin kömürü yazısı kara

Her yıl yüreklerde açıyor yara

‘Devlet Baba’ buna çareler ara

Yoksa her yıl böyle çok ocak batar.

Kurtulmadı bu kent hicrandan ahdan

Sebep olan varsa korksun günahtan

Tedbir kuldan olur takdir Allah’dan.

Sen tedbiri al da takdiri Allah’a bırak.

İsmetî der kimse yatıp durmasın

Aşk ile çalışsın geri kalmasın

Kadir mevlâm daha acı vermesin

Çekilen  acılar yeter de artar.

*

J A P O N Y A

Bindokuzyüz ellide yarışa girdik

Önde mesafeyi aşdı Japonya

Üzgünüm biz yarışta geri kaldık

Japonya peşine düştü Almanya.

Atom bombalarınla yıkılmış idi

her şeyi kırılmış dökülmüş idi

Kayıtsız şartsız teslim olmuş idi

Yarışda en öne geçti Japonya.

Biz geri kaldık çoktur kederim

Yanıyor yüreğim yanıyor serim

Kalkınma becerisi ben buna derim

Hızla ileriye koştu Japonya.

Fakirliği yurttan kovdu kaçırdı

Geri kalmışlığı kovdu uçurdu

Dünya ticaretini ele geçirdi

Sütün kaymağını yedi Japonya.

Kendine özgü bir düzen kurdu

Ağır sanayi çok geliştirdi

Dış ticareti hep fazlalık verdi

Kazandıkca kazandı çoştu Japonya.

İsmetî’nin bağrında bu ateş sönmez

Bu ahvale nasıl yürekler yanmaz

Biz de kısır çekişmeler tükenmez

Kırk yıl heder oldu havaya uçdu

Geri kalmamıza şaştı Japonya.

NOT.: ‘Sevda Pınarı Kitabı’mda var.

*

İDEAL TÜRKİYE NASIL OLMALI?

İdeal Türkiye nasıl olmalı?

Asla bölünmemeli bütün kalmalı

Dostun yüreğine akarsu düşmana korku salmalı

Yurtda kanunları hakim kılmalı.

Yurt gençleri okuyup hedefe ulaşmalı

Ağır sanayi kurup millete iş açmalı

Vatan için hakk için dosdoğru çalışmalı

Bu vatan kalkınmalı millet zengin olmalı.

Topyekûn Türk Milleti aşk ile çalışmalı

Gelişen bir zenginlik yurtdışına taşmalı

İlimde sanayide Japonya’yı aşmalı

Bu millet olgunlaşıp kemalini bulmalı.

Asla ayıramaz Edirneli Vanlı’yı

Rahmetle yâd ederiz geçmiş ecdat şanlıyı

İnsafsız isyanlar yıkmıştır Osmanlı’yı

Mevcut Cumhuriyet’in kıymetini bilmeli.

Herkesin olmalı işi, eşi ve aşı

Tapulu evine huzurla sokmalı başı

Çaresizlikten akmasın kimsenin gözyaşı

Bu millet gülmeli yekûn gülmeli.

Hâlâ dünya dolu nükleer silâh

Onlar Türk’e yakışır hem vallah billah

Son pişmanlık fayda vermez ah vah!

Son model silahlar yurda gelmeli.

En üstün teknolojiyi bu millet üretmeli

Çok üretip mümkünse azını tüketmeli

Dünya pazarlarına mamul madde satmalı

Dünya ticaretinden arslan payını almalı.

Dünyada Türk Birliği mutlaka kurulmalı

Gelişen tehlikeler önceden görülmeli

Türklüğün yaraları iyice sarılmalı

Geniş Türk Dünyasına huzur bolluk dolmalı.

‘Hayalî İhracatlar’ mutlaka son bulmalı

Devlet bu hırsızlardan yüz mislini almalı

Vergi kaçıranlar da avucunu yalamalı

Kanun bu hırsızların cezasını vermeli.

İsmetî der ormanlar cayır cayır yanmasın

Bu millet mutluluktan bıkmasın usanmasın

Kimsenin yaptığı kötülük yanına kâr kalmasın

Bu vatana kastedenler ağlasın, pişman olmalı..

*

GÖNÜLLÜ GİDELİM

AZERBAYCAN’A

Kurallarına uygun oynayalım oyunu

Koruyalım tarihî asil Türk’ün soyunu

Şahin kocasa da vermez payını

Canî Ermeni’ye yurt vermeyelim.

Kahbe düşmanlar hep cazu olmuşlar

Ordu’nun adını ‘Milis’ koymuşlar

Can Azerbaycan’a fecî kıymışlar

Can Azerbaycan’ı ezdirmeyelim.

Azeriler kardeşimiz ırkımız

Allah’dan başkasından yoktur korkumuz

Vura vura kazanmış Atatürk’ümüz

Vuralım düşmanı azdırmayalım.

Ermeni’de yoktur vicdan-din-iman

Döktü Azerbaycan’da oluk oluk kan

Bugün Azerbaycan, yarın der ki Van

Dinsizi sınırdan sızdırmayalım.

Ermeni katildir aynı zamanda

Boğalım kafiri döktüğü kanda

Ne arıyor kafir Azerbaycan’da

Pis ayaklarınla gezdirmeyelim.

Binlerce gönüllü biz de varalım

Dağdan taşdan Türk Yurdu’na girelim

Kahbe saldırgana zamanın da vuralım

Kardeşleri candan bezdirmeyelim.

Ermeni tarihde devlet kurmamış

Kalleş olmuş asla rahat durmamış

Hayatında zafer yüzü görmemiş

Ermeni’ye zafer yazdırmayalım.

Soykırım yapıyor Ermeni fenâ

Can Azerbaycan’ı boyadı kana

Biz sahip çıkalım Azerbaycan’a

Yurt bütünlüğünü bozdurmayalım.

Kanlı Ermeni’nin iki eli kanda

Yaralar açmıştır millî vicdanda

Soykırım yapıyor Azerbaycan’da

Daha fazla mezar kazdırmayalım.

İsmetî der yüz aldı çapulcu itler

Gönüllü gidelim binlerce mertler

Gücenmesin bize ecdat şehitler

Şanlı ecdadı bize kızdırmayalım.

*

BOSNA-HERSEK UNUTULMASIN

Bak elden gidiyor Bosna ile Hersek

N’olurdu tehlikeyi önceden görsek

Otursak konuşsak bir tedbir kursak

Daha neler olur böyle sinersek.

Tarihde onaltı devlet kurmuşuz

Her yere adelet biz götürmüşüz

Nice zalimlerden hesap sormuşuz

Sırp zalimlerden bir hesap sorsak.

Sağır olmuş Avrupa feryât duymuyor

Müslüman kanına Sırplar doymuyor

Bosna-Hersek’te taş üstünde taş koymuyor

N’olur Boşnaklara biz silah versek?

İşte bir zamanlar Kıbrıs böyleydi

Barut, kan, gözyaşı o günler neydi?

Rum çeteler, Makaryos yetmiş belâydı

Kıbrıs gibi Bosna’ya da bir düzen versek.

Birleşmiş Milletler Budros Gali’si

Kırılıyor Bosna-Hersek ahalisi

Budros Gali Hıristiyan delisi

*

HIRİSTİYAN HÂYİNLİĞİ ve ZALİMLİĞİ

Hıristiyan fırsat bulsa Müslümanın gözünü oyar

Bosna-Hersek’in feryâdını kim duyar?

Ağlamaya, feryâda aldırmaz Hıristiyan

Hıristiyanın kılıcını kınına kılıç koyar.

Aşırı maddeci Hıristiyanlar

Müslüman feryâdına kulak tıkayanlar

Dünyamızı asırlarca sömürüp soyanlar

Dünyayı bütün yeseler doymayanlar

Ancak gözlerine toprak dolunca doyar.

Sırp canileri her şeyi yese de doymaz

Çoluk-çocuğu yer bir tane koymaz

Antlaşma dinlemez, karara uymaz

Karşısında kılıç görünce uyar.

Ey İsmetî! Sırp ne bilsin insanlığın tadını?

Öldürürler çocukları genç-ihtiyar kadını

Her tarafda mazlumun feryadını

Asil Türk Milleti kalbinde duyar.

*

ÇEÇEN KAHRAMANLARINA

 METHİYE

Allah yardımcınız olsun

Vurun kahraman Çeçenler

Haksız zalim geri dursun

Vurun kahraman Çeçenler.

Vurun insanlık kurtulsun

Vurun ayı dize gelsin

Dünya da kahraman görsün

Vurun kahraman Çeçenler.

Allah yardımcınız olsun

İnşallah yüzünüz gülsün

Müslümanlar hayat bulsun

Vurun kahraman Çeçenler.

Hür dünya uykuya dalmış

Rus’u üstünüze salmış

Eyvah ki insanlık ölmüş

Vurun kahraman Çeçenler.

Saldırgana iyi vurdunuz

Zalime karşı durdunuz

Dünyaya örnek oldunuz

Vurun kahraman Çeçenler.

İsmetî hayrandır size

Yardım etmek düşer bize

Bağımsızlık ülkenize

Gelince durun Çeçenler..

*

VATAN-MİLLET SEVGİSİ

TÜRKİYE SEVGİSİ

Türkiye’nin dağı taşı

Güzellikde yoktur eşi

Yurda ihanet edene

Haramdır ekmeği aşı.

Türkiye cennet vatandır

Tarihimiz şeref şandır

Dünyada eşsiz destandır

Bizim Kurtuluş Savaşı.

Türkiye ülkeler hası

Her yanında bülbül sesi

Ülkem güzeller ülkesi

Sohbet eder üçü-beşi.

Türk Milleti dört mevsimi

Aynı anda birden yaşar

Antalya’da bahçede nar

Erzurum’da yağıyor kar

Bu velinimet ne güzel iş.

Vatan neşe verir bana

Yedim içtim kana kana

Misali cennet vatana

Kurban İsmetî’nin başı.

Sevda kurdum kızınan

Yakdı edâ nazınan

Zincir bağlamaz iken

Sen bağladın söz ilen.

Arıyım bala getirin

Bülbülüm güle getirdin

Konuşmayan âşıkdım

Sen beni dile getirdin.

Sazdan oldum sözden oldum

Çok ağladım gözden oldum

Vicdansız hayin Nurperi

Senin için kızdan oldum.

Sanma ki seni unuttum

Hasret deryasında batdım

El güldü ben matem tutdum

Bahar ile yazdan oldum.

Cahilin teşhisi sözden olurmuş

Söğüdün çürüğü özden olurmuş

Vefasıza ağlayan gözden olurmuş

İsmetî’yim gözden oldum.

*

KAHRAMAN

NECDET MENZİR’E

METHİYE

Ey kahraman Necdet MENZİR

Saygılar, selamlar sana

Senin gibi kahramanlar

Nadir gelir bu cihana

İnşallah cennet girer seni yetiştiren ana.

Kahpeler polisi vurdu

İçerden ağacın kurdu

Tansu sana destek verdi

Helal olsun Başbakan’a..

Bu milletin gözündesin

Vatansız ne derse desin

Atatürk’ün izindesin

Lâyık oldun sen atana.

Söylüyorum özlü kısa

Çiğnenmesin anayasa

Asker ve polis olmasa

Baykuşlar dolar vatana.

PKK mikrop illeti

Onu tutan ondan kötü

Asaletli Türk Milleti

Layıkdır şerefe şana.

Sayın MENZİR yolundayım

Hayır duacıyım dayım

Ben ki Âşık İsmetî’yim

Seni övmek düşer bana.

*

KAHRAMAN BAKAN

AYVAZ GÖKDEMİR’E

METHİYE

Sevgili GÖKDEMİR Ayvaz

Seni ne kadar övsek az

Bağımsız Türk Devleti’ni

Bayan gelip yargılamaz.

Vatansızın yüzü gülmez

Hayin yurt kıymeti bilmez

Biz böyle hep aldanırsak

Bu vatandan eser kalmaz.

Bosna, Çeçen’in zarından

Yürek yaralı derinden

Bunca insan haklarından

Hıristiyan neden almaz?

Bize çoktur GÖKDEMİR Ayvaz

Beğenmeyenler yaramaz

İnsan Hakları bir tuzak

Kimse vatanın böldürmez.

O bize iyi revâ görmez

Bedava hâlimiz sormaz

Bizden insan hakkı arar

Kan dökmeden geri durmaz.

Hele bakın şu feleğin işine

İsmetî’nin gözlerinin yaşına

Alçakların şu bizi teftişine

Sömürgeler bile asla razı olmaz.

*

-26.04.1995 Türkiye-İsviçre Millî Maçı Nedeniyle-

Biz Türkler Avrupa’da asırlarca at oynattık

Avrupa Medeniyeti’ne daha âlâsını kattık.

Arada talih ters döndü

Biraz yıldızımız söndü

Bir zaman oturduk yattık

Tekrar zaferler kazandık.

Türk Yıldızını parlattık.

Doğru bildiğimiz yoldan

Biz dönmeyiz yemin etdik

İsviçre ile Millî Maç’ta

İsviçre’nin tozunu atdık.

Allah’a kurban serimiz

Muhammed(s.a.v.) Peygamberimiz

Atatürk de liderimiz

Derdin anasını satdık.

Hakan, Ogün çok yaşa

Gol atdınız peşpeşe

Türkiye baştan başa

Bu zaferi kutladık.

İsviçre’ye karşı durduk

Topları kaleye vurduk

PKK’nın destekçisi

İsviçre’ye diz çöktürdük.

İsmetî’yim dökdüm saza

Nazarlar değmesin bize

İsviçre de geldi dize

Günlerce bayram etdik.

Liderlik bize yakışıyor

Sporda da olduk lider

Büyük destek veriyor

Avrupa’daki Türkler.

Gururla sallanıyor

Ayyıldızlı bayraklar

Stadlara akıyor

Onbinlerce taraftar.

İnşallah nazar değmez

Bu devran böyle gider

Asırlar tanır bizi

Bize cesur Türk derler.

Millî birliği sever

Yaşasın Türk Milleti

Zaferle aşka gelir

Milliyetçi İsmetî

Aslanları metheder.

*

TÜRK ORDUSU’NA-

TÜRK POLİSİ’NE

METHİYE

Türk Ordusu, Türk polisi sana selâm sana

Azgın canavarlar seninle gelir imana

Cesaretin disiplinin, sen dünyalarda bir tane

O bükülmez bileğinle mutluluk verirsin bana.

Çok kültürlü, çok zeki, çok imanlısın

Çok bilgili, çok güçlü çok da canlısın

Çok şerefli, çok cüretkar, çok şanlısın

Çok büyük şanın şerefin sığmaz cihana.

Şerefli Türk polisi, polislerin en âlâsı

Türk Ordusu bu yurdun çelik kalesi

Sökmez ona canilerin, düşmanların hilesi

Aşkla şevkle hizmet eder bu vatana.

Kahbe düşman erkekçe çıkmaz karşına

İnşallah yıkarsın dağları düşman başına

Cesarette tarihde rastlanmamış eşine

Tarih boyu nam salmışsın cihana.

Türk Polisi nahak yere gönül kırmaz

Çok çalışır boş durmaz boş oturmaz

Teröriste hâyinlere geçit vermez

Türk Polisi çok kahraman çok şahane.

Türk Ordusu çok büyük bir çelik Ordu

Bu Ordu’yu ecdat kurdu, atam kurdu

Daimen mazlumu korudu, zalime vurdu.

Böyle yazdı dünya bunu böyle gördü .

Türk Milleti çok şerefli, çok onurludur

Şerefli Ordusunla, şerefli Polisinle kararlıdır

Askerimizin, Polisimizin yüzü güzeldir, nurludur

Huzur, neşe verir, güven verir insana.

Şerefli asker-polis ikisi de canımız

Onlarsız olamaz hiçbir anımız

Âşık ismetî der sağlamdır imanımız

Aşkla çalışalım vatana kana kana.

*

MÜCAHİD KOMUTAN

ŞAMİL BASAYEV’E

 ÖVGÜ

Kahraman Şamil Basayev

Sen mücahid komutansın

Karşınızda zalim bir dev

Sen devden korkmaz insansın.

Yüklenmişsin şeref şanı

Şöhretin tuttu cihanı

Dünya tarihleri seni

Çok kahraman diye ansın.

Bir şehri teslim aldın

Rusya’ya çok korku saldın

Tarih huzuruna geldin

Çok kahraman, çok yamansın.

Âşık İsmetî der centilmensin

Kükreyen gerçek arslansın

Seni nasıl anlatmalı

 Tek başına bir Tümen’sin..

-06.06.1995 tarihinde yazıldı.-

* DÜNYA KAHRAMANI

MUSA CEVHER DUDAYEV’E

METHİYE

Şerefli Musa Cevher DUDAYEV,

Sen medar-ı iftiharsın

Hakk seni yaratmış cevher

Sen korkusuz bir lidersin.

Sen çok zeki bir lidersin

Allah düşmanını kırsın

Muradın tam bağımsızlık

Allah muradını versin.

O zalim Rusya’ya vurdun

Tanklarına karşı durdun

Şanlı Orduna moral verdin

Dünya da kahraman görsün.

Becerili pek yamansın

Canımın içinde cansın

Kahramanlık soyundadır

Ezelden eroğlu ersin.

Size hayrandır Âşık İsmetî

Siz de çok iman kuvveti

Bu güzel Çeçen Türkleri

Dünyada durdukca dursun.

*

ŞANLI ŞEHİD ANNELERİ,

VATAN SİZE MİNNETTARDIR

Şanlı şehid anneleri

Vatan size minnettardır.

Misali cennet vatanda

Çok düşmanın gözü vardır.

Şanlı şehid babaları

Vatan size minnettardır

Paha biçilmez bu vatan

Atalardan yadigârdır.

Mukaddestir dökülen kan

Böyle tanır bizi cihan

Her tarafı cennet vatan

Şehidlerden bergüzardır.

Allah bize vatan verdi

Sayısız nimet gönderdi

Gerçek kahramanlar yurdu

Türkiye’dir bu diyardır.

Şeker gibi sular akar

Her taraf mis gibi kokar

Sevdası bağrımı yakar

Güzellikte bir nigardır.

Yurdu sevmek düşer bize

Yer içeriz taze taze

Doyum olmaz bahar yaza

Kışın dağlar boran kardır.

Âşık İsmetî’yi sevda sardı

Cumhuriyeti atam kurdu

Bu yurt kahramanlar yurdu

Çok kahramanlar çıkartır.

*

TARİH KONUŞUYOR

Rahmetli Namık Kemal söylemiş şu terimi:

‘Vatanın bağrına dayamış düşman hançerini

Yok mudur kurtaracak bahtı kara maderini?’

Mustafa Kemal Paşa ziyaret etmiş mezarını

Atatürk biliyordu Türk’ün büyük sorunu

Oturmuş, çok düşünmüş, geçmişi, geleceği,yarını

Namık Kemal’in sözleri yakmış şanlı bağrını

Düşmanların kahbeliği incitmiş gururunu.

Ata şu yazılarla süslemiş Namık’ın mezarını:

‘Vatanın bağrına dayasın düşman hançerini,

Bu büyük Türk Milleti ortaya kor serini

Bulunur kurtaracak bahtı kara maderini.’ 

Topladı milletini kurdu şanlı Ordularını

Kahraman Türk Milleti koydu ortaya varını

Toplandı şanlı meclis yaptı planlarını

Kahbe düşman üstüne sürdü gazilerini.

Komando eğitim gördü Türk Orduları

Çok büyük korku sardı o kahbe düşmanları

Afyon’da kıstırıldı  o Yunan canavarı

Türk Ordusu  gümletti şanlı Türk toplarını.

-Yakın Tarih, Millî Mücadele Konuşuyor-

İki günde yok oldu Yunan’ın mevzileri

Çok Yunanlı geberdi birazı kaldı geri

Atatürk emir verdi ordular çok ileri

Kahbe düşman kaçarken yaktı Türk köylerini.

Batılılar şımarttı silah verdi o deliye

Kolay mıydı saldırmak bunca yatır, velî’ye

Kel Yunan büyük kinle geldi Anadolu’ya

Gömdü Anadolu’ya üç yüz bin askerini.

Müslüman olduğu için yüce Allah’ın askeri

Atatürk’ün emriyle hızla koştu ileri

Bayram yapıyordu o an güzel yurdun her yeri

Döktüler denizlere kılıç artıklarını.

Kazım Karabekir Paşa Doğu’yu kurtarmıştı

Gümrü Antlaşması ile istediğini almıştı

Silah, asker fazlası ile Batı’ya göndermişti

Allah onlardan razı olsun kurtardılar yarını

Atatürk beğenirdi Mareşal Çakmak’ın planlarını

Cephelerde erkekçe ortaya koymuştu hayatını serini

Askerliği, askeri çok severdi öperdi subayını, erini,

Hangi vatansever unutabilir onun emeklerini?

Bütün düşmanlar Türk’ten aman diledi

Sevgili Atatürk’e barış yapalım dedi

Bütün batı ısrarla illa barış istedi

Atatürk seçti Mudanya barış yerini.

İngilizler masada çok cazuluk gösterdi

Hepsi de masada kıvırttı durdu.

İsmet Paşa balyoz gibi yumruğunu masaya vurdu

Vurdu, kırdı, parçaladı masanın birini.

Zalim düşmanlar Mudanya’da dize geldi

Türkler isteklerinin çoğunu aldı

Dünya Türk Milleti’ne bir daha hayran kaldı

Türk dünyada bir daha gösterdi hünerini.

Genel barış başladı Avrupa’da, Lozan’da

Hıristiyan Avrupa bir yanda, Türk Milleti bir yanda

Öyle zorlu çetin müzakere olmamıştı cihanda

Kahraman Türk orada da gösterdi cevherini.

Lozan’dan bağımsızlığı egemenliği aldılar

Vatanın tapusunu alıp Ankara’ya geldiler

Şanlı Türkler mazlum milletlere örnek oldular

Cumhuriyeti kurup başladılar yurdun imarına.

Düşmanlar çabuk unutuyor Türk’ün zaferlerini

Çanakkale’de söktü zalim düşmanların ciğerlerini

Türk Milleti unutmaz Atatürk gibi emektarını

İslam dünyası tez yitirdi bu eşsiz önderini.

Allah’dan başkası bilmez İsmetî’nin kederini

Çıkmadı çıkmıyor tutacak Atatürk’ün yerini

Bence düşman yine dayamış vatanın bağrına hançerini

İnşallah yine bulunur kurtaracak bahtı kara maderini.

* ŞU DÜNYAYA

 NAZAR EDİN,

TEFEKKÜR EDİN

Şu dünyaya nazar edin

Mevlâm neler yaratıyor

Yazın güneşler parlıyor

Kışın karla donatıyor.

Kıymetini bil bu bağın

Cevherdir her ovan, dağın

Kadem bastığın toprağın

Altında şehid yatıyor.

Yaratıcı çok yüce kani

Böyle kurmuş nizamı

Bu bir dünya değirmeni

Canlıları bütün övütüyor.

Böyle sık gelip gitmezdim

Derdim ucuza satmazdım

Sizi rahatsız etmezdim

Zalim derdim aratıyor.

Çok okuyun bilgili olun

İlim deryasına dalın

Temenni ederim alın

İsmetı cevher satıyor.

*

CAN AZERBAYCAN

METRO FACİASINA AĞIT

Azerbaycan Azerbaycan

Ah talihsiz Azerbaycan

Yine gözyaşı kan, hicran

Rus-Ermeni etti viran

Onlara denir mi insan?

Rus-Ermeni saldırdı

Bu kez metroyu vurdular

İnsanlığı öldürdüler

Seyirci kalıyor cihan.

Araplar sahip çıkmıyor

Türk de her yana yetmiyor

Kardaş kardaşı tutmuyor

Ayıp oluyor Müslüman.

Amerika da İslâm’a vuruyor

Hıristiyana zeval yok diyor

Mazlumlara sahip çıkmıyor

Bu nasıl süper Amerika?

Âşık İsmetî sever ülkesini

Artık silelim kılıçların pasını

Büyük İslâm dünyasını

Yutmaya azmetmiş düşman.

* SEVGİLİYE SİTEM

Eller zeki dedi sen dedi dedin

Deli diye deli diye deli ettin beni

Bir kez olsun benimle gülmedin

Yedi kat yabancı el ettin beni.

Yâr güzel olmalı cilve naz ile

Yanına gelmeli güleryüz ile

Dağladın bağrımı sitem söz ile

Yaktın ateşlere kül ettin beni.

Bin güzele değişmezdim ben seni

Acı sözler ile kahrettin beni

Bu kadar mı tekmeler düşeni

Çiğneye çiğneye yol ettin beni.

Hayata küsmüş feleğe darılmış

Darbe yemiş kol kanadı kırılmış

Parçalanmış mecrasından ayrılmış

Boz bulanık akan sel ettin beni.

Âşık İsmetî yürekten vurulmuş

Neşesi de morali de kalmamış

Susuz kalmış güneşte kavrulmuş

Leylâ’yı bekleyen çöl ettin beni

Leylâ’sı gelmeyen çöl ettin beni.

*

SAYIN MİLLETVEKİLLERİMİZE

SİTEM

Sayın millet vekilleri

Hoş geldiniz beldemize

Bu çilekeş halkımızdan

Saygılar selamlar size.

Bölgemizde işsizlik var

Geçim sıkıntısı  çok zor

Hiç olmasın üç ayda bir

Gelin bakın hâlimize.

Kimi yaptı kimi yıktı

Sular bu bağa ters aktı

Japon-Alman çoktan çıktı

Biz niçin çıkmadık düze.

Dağlarımız oldu duman

Boşa harcamayın zaman

Oy almaya geliyorken

Bakın mağdur yolumuza.

Nazar edin şu dünyaya

Bırakın zevki sefayı

Kavuşalım Japonya’ya

Çalışmayı alın göze.

Çok okuyun bilgi dolun

Kalkınma yolunu bulun

Mehmet Âkif gibi olun

Bakmayın geline kıza.

Unutman şeref şanları

Size emanet canları

Tarihi Türk düşmanları

Hor bakmasın ülkemize.

Seçmenleri unutmayın

Keyfiliğe hiç gitmeyin

İkide bir zalim yapmayın

Dokunmayın telimize.

Hizmet bekliyoruz bizler

Vatan kalkınmayı özler

Evvel Allah sonra sizler

Yardımcı olun gülmemize.

İsmetî’yim havalandım

İndim gül dalına kondum

Geri kaldık efkarlandım

Bunlar geldi dilimize.

*

ŞANLI MEHMETÇİĞE

 GERÇEK METHİYE

Ey şanlı Mehmetçik kalktın ayağa

Kahbe düşmanları çektin dayağa

Sen var iken kim yan bakar bu bağa

Şanlı Mehmetçikler canımız bizim.

Sana dar geliyor Irak dağları

Şerefle doldurdun geçmiş çağları

Sen korursun hastaları, sağları

Seninle kaledir her yanımız bizim.

Sen tokat vurmasın rahat durana

Güven gelir cemalini görene.

Asker bir milletiz eroğlu eriz

Bayrama gider gibi harbe gideriz

Ey Mehmetçik seni candan severiz

Seninle yayılmış ünümüz bizim.

Hangi kahbe bu vatanı bölecek

Yetmiş milyon bu uğurda ölecek

Âşık İsmetî  de silah alıp gelecek

Kutsal cennet vatan şanımız bizim.

*

ATATÜRK’ÜN ANISINA

Mustafa Kemal cephede büyük kumandan

Çok büyük yeteneklerle donatmıştı yaradan

Vatanını milletini severdi candan

Ey dünya çapında ünlü kahraman

Seni çok sever unutmaz millet.

Senin sayende kurtuldu bu vatan.

Bir Alayla bir Orduya karşı dururdu

Yüksek görüşlüydü çabuk görürdü

En sağlam kararı hızla verirdi

Ünlü Ataya hayrandı dost ile düşman

Düşünürdü her zaman milletin işini

Başarmadan bırakmazdı hiçbir işin peşini

Liderlikte dünyada Atatürk’ün eşini

Üç asırdan beri görmedi cihan.

Atatürk’ün başından ilim fikir doğardı.

Kaş çatışınla sert bakışınla düşman yakardı.

Daha nice büyük işler kalkınma yapardı

Genç yaşında öldü yetmedi zaman.

Korkusuzdu harpde öne giderdi

Ordulara daiman ileri ileri derdi

Nice orduları yerlere serdi

Kabri nurolsun yurdu kurtardı

‘Dağ başını duman almış’ marşı söylerdi

Yine Türk Dünyasının dağları dumanlı.

*

İZMİR SEL FACİASINA AĞIT

Nasıl ağlamayım kardaş

İzmir’i de sel götürdü

Verem oldum yavaş yavaş

Yüreğime dert oturdu.

İzmir’de var bacılarım

Yürekte çok acılarım

Sabır metanet dilerim

Acılar beni bitirdi.

Acılar yürek dağlarken

Vatan karalar bağlarken

Selzedeler kan ağlarken

Vicdansızlar vurgun vurdu.

Farkına varılmalıydı

Tedbirler alınmalıydı

Bu bir sel felaketiydi

Evleri denize sürdü.

Yeniden yurt keşfedilse

Devlet önce tedbir alsa

Ormanlar dal-budak salsa

Koruyalım cennet yurdu.

İsmetî’yim yandı serim

Yaşla doludur gözlerim

Yüce Allah’dan dilerim

Olmasın milletin derdi.

*

SEVGİLİ ÖĞRETMENLERE

METHİYE

Ey sevgili öğretmenim

Meşaleyi sen yakarsın

Sen bir bilgi ırmağısın

Vatan bağına akarsın.

Senin sevgin saygın bende

Her iyilikte sen en önde

Bilgini kaynağı sende

Her eserde hep sen varsın.

Öğretmen kalbe cilasın

İlim dolu bir kalesin

Işık saçan meşalesin

Yolları aydınlatırsın.

Vatan sevgisi dilinde

Yürürsün kültür yolunda

Çocuklar kutsal elinde

Alır yüceye çıkarsın.

Âşık İsmetî der vatan

Öğretmendir onu tutan

Tarihini unutmadan

Hesap ileriye gidersin.

*

NECİP FAZIL TÜRK MİLLETİ

BAK NELERE ÂŞIKDIR

Necip Fazıl Türk Milleti

Bak nelere Mefkûrelere âşıktır

Türk’dür bu dünyanın neşesi dadı

Yeri göğü yaradana âşıktır.

Türk’dür bu dünyanın altın cevheri

Her zaman meydanda oynatır seri

Yüce Allah’ın en sevgili Peygamberi

Mirac’a çıkıp her yeri seyredene âşıktır.

Yüce Allah’ın kullarına selamı

Nura gark etdi Kur’an ile âlemi

Kur’an dili yüce Allah’ın kelamı

Rahmet deryası Kur’an’a âşıkdır.

Bu cennet vatanın aşkı ile coşan

Kahraman milletle tam bütünleşen

Onca engelleri peşpeşe aşan

Cennet yurdu kurtarana âşıktır.

Vatan aşkı yüceltir bu vatanı

Unutmaz vatana hizmet edeni

Ha diyince cephelere gideni

Şehid olup can verene âşıkdır.

Türk Milleti  benzer gökte yıldıza

Kuzey’i Güney’i hepsi bir bize

Bakmaz harama geline kıza

Helâlinden bir cerene âşıktır.

Yanlış söylemedim doğrusu budur

Güzel bir milletiz çok güzel vardır

Türk Milleti medenî hoşgörülüdür

Hoş görülü hoş görene âşıkdır.

Korkusuzdur gider gurbet ellere

Hasret sevgililer bakar yollara

Âşıklar içini döker tellere

Yanık yanık saz vurana âşıkdır.

Şu dünyada altı milyar insan var

Hayat gece gündüz su gibi akar

Özellikle hâyin Hıristiyanlar

Sadece dünya, dolara âşıkdır.

Yürü Âşık İsmetî ileri yürü

Türk’ün sözü olmaz ileri geri

Âşıklar söyler yurt türküleri

Bülbül gibi okuyana âşıkdır

Bülbül gibi şakıyana âşıkdır.

*

CEPHEDE ASKERÎ DEHA

SİVİLDE DAHİ DEVLET ADAMI

GAZİ MUSTAFA KEMAL

NUROL! NUROL!

 ATATÜRK NUROL! NUROL!

Ey Türk genci iyi düşün

Atatürk senin atandır

Senin için Sakarya’da

Karlar içinde yatandır.

Türk Milleti düşdü dara

Çanakkale ve Sakarya’da

Afyon’da Dumlupınar’da

Düşmanı topa tutandır.

Milletin önüne düşdü

Ordular onunla coşdu

Zaferden zafere koşdu

Bu vatanı kurtarandır.

Çok severdi askerleri

Emirleri hep ileri ileri

Bize kutsal yadigârı

Bu devlet cennet vatandır.

Atatürk’ü iyi tanı

O kurtardı bu vatanı

Ünlü İslâm Kahramanı

Rehberi yüce Kur’an’dır.

Kuvvet kudret imanında

Her kahbelik düşmanında

Cennet yurdun dört yanında

Altında şehid yatandır.

Erkekce yaşadı deden

Hayır duâ bekler giden

Seni üstün insan eden

Göğsünde vefâ imandır.

İsmetî ister huzur dirlik

Huzur dirlikdedir varlık

Altmış beş milyonda birlik

Bu ne büyük şeref şandır.

*

KORKUSUZ PİLOTLAR

Korkusuz pilotlardan benim bir dileğim var

Ayyıldızlı bayrağımı ta yıldızlara çıkarsalar

Al Bayrağımın yeri yücelerdir göklerdir

Ayyıldızlı bayrağım göklerden ışık saçar.

Bayrakların içinde albayrak birincidir

Peşinde üç yüz milyon Türk gencidir

Zaferlerin şahini barışın bekçisidir

Dalkalandığı yerde bülbül öter gül açar.

Âşık İsmetî der asi olup dağa çıkanlar

Çoluk çocuk can yakıp kan dökenler

Şerefli albayrağa kem gözle hor bakanlar

Bedbaht ömür kodeste zindanda geçer.

* AYYILDIZLI ve ŞANLI ve

 NAZLI BAYRAĞIMA HAKARET İNFİÂLİ

Şeref sembolü bayrağıma sevgi dolu gözlerle bakarım

Tarihimi bayrağımı düşündükce yücelere çıkarım

Her milletin bayrağına sevgi saygı duyarım

Ayyıldızlı bayrağıma hakaret edenin canını yakarım.

Ayyıldızlı bayrağımın rengi şehidlerin kanıdır

Dalgalandığı kutsal topraklar Türk vatanıdır

Albayrak altmış milyon milletimin şeref şanıdır

Bayrağıma kem gözle  bakanın gözüne kurşun sıkarım.

Temiz bayrağımın yerine pis bayrak asla çekilmez

Türk’ün bileği bükülmemiştir asla bükülmez

İkiyüz milyon Türk’ün bayrağına kötü gözle bakılmaz

Kötü gözle bakanların ciğerini sökerim.

Bayrağımı yere atan dinsiz bir alçaksın sen

O bayrak dünyanın dengesidir ona muhtaçtır cihan

Şanlı bayrağımı yere atarken yanında olsaydım ben

Anında senin pis kanını ben yere dökerim.

Bayrağım yücelere layıktır yücelere çıkar

Bayrağımın arkasında şanlı Türk Milleti var

Bayrak namustur, istiklaldir sabrımız taşar

Bir daha gözle bakana kurşun çakarım.

Ey satılmış kalleş albayrağın önemini bilir misin?

Türk Milleti’nden albayrakta  hayat bulmuş bu cihan

Albayrak kurtarmış , nice milleti karanlıklardan

Yeryüzünün , gökyüzünün süsü bayrağım için ocağını

Albayrak kapatmış eski çağı açmıştır yeni çağı

Albayrağın  arkasındadır Türk’ün şehidi sağı

Ey düşmana satılmış vatansız şerefsiz düşman uşağı

Bir daha bayrağıma hor bakarsan canına ot tıkarım.

PKK’nın arkasındaki düşman Ermeni, Yunan’dır.

Bayrağıma  vatanıma ,hor bakan bence de baş düşman

Bayrağımız namustur bayrağımız istiklâl şereftir

Bayrağıma hakaret edenin ocağını söndürür incir.

Âşık İsmetî der bu aşk bu hasret bu canda

Millet birdir bayrak birdir bin yıldır bu vatanda

Bizi bölüp yıkmak için çok gayret var yananda

Yetki bir gün ben de olsa Yunan başını ezerim.

(NOT.: Dizgiyi bitirdim. 04.Mayıs.2014,

 Sarıyer    İsmet GÜLTEKİN 3 Recep 1435)

*

===============================================================================================================================

C  e  n  n  e  t     v  a  t  a  n  ı  m  ı     g  e  z  d  i  m

G  ö  r  g  ü     g  ö  r  d  ü  m     b  i  l  g  i     s  e  z  d  i  m

T  e  m  e  n  n  i     e  d  e  r  i  m     a  l  ı  n

A  ş  k  ı  n     k  i  t  a  b  ı  n  ı     y  a  z  d  ı  m.

C  e  n  n  e  t     v  a  t  a  n  ı  m  ı     g  e  z  d  i  m

G  ö  r  g  ü    g  ö  r  d  ü  m     ç  a  r  e     s  e  z  d  i  m

T  e  m  e  n  n  i     e  d  e  r  i  m     a  l  ı  n

A  ş  k  ı  n     k  i  t  a  b  ı  n  ı     y  a  z  d  ı  m.

C  e  n  n  e  t     v  a  t  a  n  ı m  ı     g  e  z  d  i  m

G  ö  r  g  ü     g  ö    r  d  ü  m     ç  a  r  e s  e  z   d  i   m

S  i  z  l  e  r  d  e    a  l  ı  n     o  k  u  y  u  n

A  ş  k  ı  n     k  i  t  a  b  ı  n  ı     y  a  z  d  ı  m.

  Ş  I  K     İ  S  M  E  T  Π   (İ  S  M  E  T     T  O  S  U  N)

===============================================================================================================================

www.millimefkure.com’un Kültür Hizmeti-2014-

===============================================================================================================================